Πέτρος Φαρνέζε
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
O Πέτρος ή Πετρούτσο, ιταλ. Pietro ο Petruccio (π. 1310 - 20 Ιουνίου 1363) από τον Οίκο των Φαρνέζε ήταν συγκύριος τού Φαρνέζε, τού Κανίνο, της Ίσκια & τού Τσέλλερε, γενικός διοικητής τού Παπικού στρατού και γενικός στρατηγός της στρατού της Φλωρεντίας.
| Πέτρος Φαρνέζε | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1310 |
| Θάνατος | 20 Ιουνίου 1363 Σαν Μινιάτο |
| Αιτία θανάτου | πανώλη |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Παπικά Κράτη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κοντοτιέρος |
Βιογραφία Επεξεργασία
Το 1338 στο Ορβιέτο μαζί με τον πατέρα του Νικόλαο έλαβε το μέρος των Μοναλντέσκι ντελλα Βιπέρα έναντι των Μοναλντέσκι ντελλα Τσερβάρα και δήλωσε εξεγερμένος. Το 1345 επέστρεψε στο Ορβιέτο και διορίστηκε ως διοικητής τού στρατού της κοινότητας, διοικώντας 5.000 άνδρες στην πολιορκία τού Καστιλιόν Φιορεντίνο. Το 1352 μπόρεσε να ανακτήσει το Ορβιέτο, που είχε παραδοθεί στην Περούτζια, αλλά απωθήθηκε από τον Πέπο Μοναλντέσκι ντελ Κάνε.
Το 1354 εισήλθε στην υπηρεσία τού καρδιναλίου Τζιλ ντε Αλμπόρνοτς στο Μιλάνο για να πολεμήσει εναντίον τού Μπερναμπό Βισκόντι αρχηγού των Γιβελλίνων (οπαδών τού Γερμανού βασιλιά). Το επόμενο έτος έγινε γενικός στρατηγός τού Παπικού στρατού και έλαβε το ήμισυ τού φέουδου Ονάνο στο Μάρκε. Το 1359 πάντα για τον Αλμπόρνοτς διοίκησε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον τού Φορλί και τού Φορλιμπόπολι, που επιτέθηκαν. Το επόμενο έτος ο Τζοβάννι Βισκόντι ντα Ολέτζο κύριος της Μπολόνια δήλωσε πόλεμο εναντίον τού Μπερναμπό Βισκόντι, με αντάλλαγμα την κυριότητα επί της πόλεως· όμως αναγκάστηκε να ζητήσει τη βοήθεια τού Αλμπόρνοτς, ο οποίος έστειλε τον Πέτρο Φαρνέζε να την καταλάβει.
Το 1361 ανέκτησε το Λούγκο, το Μπανιακαβάλλο και το Σολαρόλο, αλλά έπρεπε να επιστρέψει στην άμυνα της Μπολόνια, που απειλείτο από τον Βισκόντι. Ο τελευταίος ηττήθηκε τον επόμενο μήνα. Το 1362 διορίστηκε ως διοικητής τού Φλωρεντινού στρατού στον πόλεμο εναντίον της Πίζα. Ο Πέτρος κέρδισε αποφασιστική νίκη για την οποία αμοίφθηκε με ένα μνημείο, που εκτέλεσε ο Ορκάνια, που υπάρχει ακόμη στον καθεδρικό της Φλωρεντίας. Το 1363 ασθένησε από επιδημία πανώλης και απεβίωσε στο Καστελφιορεντίνο.
Πηγές Επεξεργασία