Ο Πακούριος (γεωργιανά: ბაკური) ήταν Χοσροΐδης πρίγκιπας του Βασιλείου της Ιβηρίας (Καρτλί, ανατολική Γεωργία), καθώς και στρατιωτικός διοικητής στην υπηρεσία των Ρωμαίων στην Ιταλία. Το όνομά του αποτελεί πιθανώς λατινοποιημένη απόδοση του γεωργιανού ονόματος Μπακούρι.

Πακούριος της Ιβηρίας
Γενικές πληροφορίες
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Περίοδος ακμής6ος αιώνας
Οικογένεια
ΓονείςΠεράνιος της Ιβηρίας
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός

Ο Πακούριος ήταν υιός του Περάνιου, επίσης στρατηγού κατά την διάρκεια της περιόδου βασιλείας του Αυτοκράτορα Ιουστινιανού Α΄. Κατά την διάρκεια του Γοτθικού Πολέμου (535-554, εστάλη, μαζί με τον Σέργιο, προκειμένου να ενισχύσει τον Βελισάριο στην Καλαβρία το 547. Το 552, ηγήθηκε των ρωμαϊκών στρατευμάτων στο Όδροντο και διαπραγματεύτηκε την συνθηκολόγηση του Τάραντα και της Αχεροντίας και των Γότθων διοικητών τους, Ράγναρις και Μόρας. Όταν ο Ράγναρις επιχείρησε να απωθήσει τους Ρωμαίους και συνέλαβε πενήντα εκ των στρατιωτών τους ως ομήρους, ο Πακούριος βάδισε εναντίον του και πέτυχε καθοριστική νίκη.[1]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Martindale, John Robert (1992), The Prosopography of the Later Roman Empire, p. 959. Cambridge University Press, ISBN 0-521-07233-6.