Παλάτι του Αλεξάνδρου
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το ανάκτορο του Αλεξάνδρου, (ρωσ. Александровский дворец) είναι μία πρώην αυτοκρατορική κατοικία στο τότε Τσάρσκογιε Σελό, τωρινή πόλη Πούσκιν. Βρίσκεται σε ένα πλάτωμα 30 μίλα νότια της Αγ. Πετρούπολης, τότε αυτοκρατορικής πρωτεύουσας. Είναι γνωστό ως το ενδιαίτημα, που προτιμούσε ο τσάρος Νικόλαος Β΄ της Ρωσίας (βασ. 1894-1917) και η οικογένειά του και αποτέλεσε το πρώτο μέρος κράτησής τους, κατά την πρώτη από τις δύο Επαναστάσεις του Φεβρουαρίου του ταραχώδους έτους 2017, όταν εκτοπίστηκαν οι Ρωμάνοβ κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-18). Το ανάκτορο του Αλεξάνδρου βρίσκεται στο πάρκο του Αλεξάνδρου, 300 μ. βορειότερα του πολύ μεγαλύτερου και πιο περίτεχνου ανακτόρου της Αικατερίνης, που είχε ξεκινήσει το 1717 από την τσαρίνα Αικατερίνη Α΄ της Ρωσίας. Στην εποχή μας ανακαινίζεται ως κρατικό μουσείο και θα στεγάσει κειμήλια της πρώην αυτοκρατορικής δυναστείας.
| Παλάτι του Αλεξάνδρου | |
|---|---|
| Александровский дворец | |
 | |
 | |
| Είδος | ανάκτορο |
| Αρχιτεκτονική | κλασικισμός |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 59°43′16″N 30°23′34″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Πούσκιν |
| Χώρα | Ρωσία |
| Έναρξη κατασκευής | 1793 |
| Ιδιοκτήτης | Αλέξανδρος Α΄ της Ρωσίας |
| Αρχιτέκτονας | Τζιάκομο Κουαρένγκι |
| Χρηματοδότης | Αλέξανδρος Α΄ της Ρωσίας |
| Προστασία | τμήμα μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς (από 1990) και μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς στη Ρωσία |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Διαμονή της Αικατερίνης Β΄ Επεξεργασία
Κατασκευάστηκε ως μέρος για τη θερινή απόσυρση μέλους της αυτοκρατορικής οικογένειας, στο Τσάρσκογιε Σελό, 30 μίλια νότια της της Αγ. Πετρούπολης, τότε αυτοκρατορικής πρωτεύουσας. Το έργο ανέθεσε η τσαρίνα Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας (βασ. 1762-96) και κτίστηκε πλησίον τού ανακτόρου της, αυτού της Αικατερίνης, για τον ευνοούμενο εγγονό της Αλέξανδρο (Α΄) (βασ. 1801-25). Τού το έδωσε το 1793 με την ευκαιρία των γάμων του με τη Λουίζα του Μπάντεν (Ελισαβέτα Αλεξέγιεβνα).
Το Νεοκλασικό οικοδόμημα σχεδιάστηκε από τον Τζάκομο Κουαρένγκι και κτίστηκε μεταξύ 1792-96. Είναι πανθομολογούμενο, ότι ο αρχιτέκτονας υπερέβη τού εαυτού του και έφτιαξε ένα αριστούργημα. Το 1821 ο γιος τού Κουαρένγκι έγραψε:
«Είναι ένα κομψό κτήριο με θέα σε έναν όμορφο κήπο, στο Τσάρσκογιε Σελό, που σχεδιάστηκε και κτίστηκε από τον πατέρα μου κατ' εντολή της Αικατερίνης Β΄, ως θερινή κατοικία για τον νεαρό μεγάλο δούκα Αλέξανδρο, τον νυν βασιλιά μας. Έχοντας κατά νου ότι προοριζόταν για έναν βασιλιά, ο αρχιτέκτονας το έκανε απλό, συνδυάζοντας λειτουργικότητα με ομορφιά. Η αξιοπρεπής πρόσοψή του, οι αρμονικές αναλογίες και η με μέτρο διακόσμηση... σε προϊδεάζουν για το εσωτερικό του ... Στην προσπάθεια για μεγαλοπρέπεια και κομψότητα, δεν μειώθηκε η άνεση».
Κατοικία του διαδόχου Αλεξάνδρου (Α΄) Επεξεργασία
.jpg)
Ο Αλέξανδρος το χρησιμοποιούσε ως θερινή διαμονή κατά το υπόλοιπο της βασιλείας της γιαγιάς του και κατά τη βασιλεία του πατέρα του Παύλου (βασ. 1796-1801). Όταν έγινε τσάρος, επέλεξε να διαμένει στο πολύ μεγαλύτερο, πλησίον ανάκτορο της Αικατερίνης.
Υπό τον Νικόλαο Α΄ Επεξεργασία
Ο Αλέξανδρος Α΄ το έδωσε στον αδελφό του Νικόλαο (Α΄) για θερινή διαμονή. Από τότε έγινε η θερινή κατοικία τού κάθε φορά διαδόχου τού θρόνου. Το διάστημα 1830-50, έγινε εκτενής επαναδιακόσμηση σε σχέδια των Ντ. Σερφόλιο, Α. Τον, Ντ. Γιεφίμοβ, Α. Στάκενσνάιντερ και άλλων, που προσπαθούσαν να προλάβουν τα γούστα, που άλλαζαν. Η εμφάνιση των επισήμων και ιδιωτικών δωματίων τού ανακτόρου κατά τη βασιλεία του Νικολάου Α΄ απέκτησε υδατογραφίες των Ε. Χάου, Ι. Πρενάτσι και Ι. Βόλσκυ των ετών 1840-60. Η περίφημη αίθουσα των Ορέων, που είχε ένα μέρος για τα επτά τέκνα του Νικολάου Α΄, κτίστηκε την περίοδο αυτή. Ο Νικόλαος (Α΄) και η οικογένειά του ζούσαν στο ανάκτορο από τις αρχές της άνοιξης έως τα τέλη Μαΐου, έπειτα μετέβαιναν στο Κράσνογις Σελό για τα στρατιωτικά γυμνάσια και επέστρεφαν στο ανάκτορο ως το τέλος του φθινοπώρου. Το 1842 το αυτοκρατορικό ζεύγος εόρτασε τους αργυρούς γάμους του (τα 25 έτη) με μία σειρά από gala, που περιελάμβανε και μία μεσαιωνική κονταρομαχία. Δύο έτη μετά το ζεύγος θρήνησε τον χαμό της 19χρονης κόρης τους Αλεξάνδρας (απεβ. 1844), που είχε γεννηθεί εκεί. Το 1860 η Καρλόττα της Πρωσίας (Αλεξάνδρα Φεοντόροβνα), σύζυγος του Νικολάου Α΄, απεβίωσε επίσης στο ανάκτορο.
Βιβλιογραφικές πηγές Επεξεργασία
- Shvidkovskiĭ, Dmitriĭ Olegovich (2007). Russian Architecture and the West. Yale University Press. ISBN 978-0300109122.