Παναγιώτης Κατσικογιάννης

Ο Παναγιώτης (Τάκης) Κατσικογιάννης (γεν. Αιγάλεω, 1 Δεκεμβρίου 1958) είναι παλαίμαχος ακραίος αμυντικός ποδοσφαιριστής, που έκανε μεγάλη καριέρα στο πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής[1], συμμετέχοντας σ' αυτήν για 10 περιόδους με τα χρώματα δύο διαφορετικών ομάδων. Ακόμη, έπαιξε και στη Β’ Εθνική, για άλλα τρία έτη.

Παναγιώτης Κατσικογιάννης
Ο Π. Κατσικογιάννης έξω από το δημοτικό γήπεδο Αιγάλεω στις 1 Νοεμβρίου 2016
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Παναγιώτης Κατσικογιάννης (Ελληνικά)
Γέννηση1  Δεκεμβρίου 1958
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποδοσφαιριστής

Βιογραφικό

Επεξεργασία

Ξεκίνησε από τα εφηβικά τμήματα του Α.Ο. Αιγάλεω και την περίοδο 1976-77 ντεμπουτάρισε στην πρώτη ομάδα, που κέρδισε τον τίτλο στη Β’ Εθνική. Συνέχισε στο «Σίτι» την επόμενη τετραετία (2 χρονιές στην Α’ και ισάριθμες στη Β’ κατηγορία). Συνολικά χρησιμοποιήθηκε σε 105 ματς και πέτυχε 6 γκολ.

Το καλοκαίρι του 1981 προσέλκυσε το ενδιαφέρον του Εθνικού Πειραιά, στον οποίο υπέγραψε μαζί με τον αδελφό του Γιάννη Κατσικογιάννη.

Αγωνίσθηκε για οκτώ συνεχείς σεζόν στην Α’ Εθνική (1981-82 έως και 1988-89), παίρνοντας μέρος σε περισσότερα από 200 ματς, ενώ σκόραρε και άλλες 5 φορές (το πρώτο του γκολ ήταν συμπτωματικά σε βάρος της προηγούμενης ομάδας του, το 1983).

Το παιχνίδι του χαρακτήριζε το πάθος και η αποφασιστικότητα. Ως δεξιός αμυντικός πραγματοποίησε επί σειρά ετών εξαιρετικές εμφανίσεις και δικαίωσε έτσι το προσωνύμιο «λιονταράκι» που τον συνόδευε από την αρχή της καριέρας του.

Μετά τον Εθνικό, έπαιξε επίσης σε Πανηλειακό (1989-90, Δ΄Εθνική, κερδίζοντας την άνοδο στη Γ΄Εθνική), Αγία Ελεούσα (με προπονητή το Ζαχ. Λυκουρίνο), στη Δ΄Εθνική, κατακτώντας θέση μέσα στην πρώτη πεντάδα, ΑΕ Καμινιών (Ε.Π.Σ. Πειραιώς), κερδίζοντας την άνοδο από τη Β΄στην Α΄τοπική κατηγορία, Μαύρο Αετό Κερατσινίου (1991-92), κερδίζοντας την άνοδο στη Δ΄Εθνική και Θεμιστοκλή Αιγάλεω (1992-93), μαζί με το Γ. Κωνσταντόπουλο (ο Κατσικογιάννης ήταν προπονητής-παίκτης), όταν κέρδισε την προαγωγή στη Β΄ Αθηνών.

Από το 1994-95 ακολούθησε καθαρά προπονητική καριέρα, διατελώντας τεχνικός των ερασιτεχνικών συλλόγων Δύναμη Κορυδαλλού, Μ. Αετός, Καπανδρίτι και Αττικός Κολωνού.

Τα τελευταία χρόνια ασχολείται ιδιαίτερα με τις "ακαδημίες", ενώ επί σειρά ετών διετέλεσε πρόεδρος των βετεράνων της ομάδας του Αιγάλεω, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες και δράσεις ανθρωπιστικού χαρακτήρα[2].

Ο ανιψιός του Γιώργος Κατσικογιάννης, είναι επίσης ποδοσφαιριστής.

Αγωνίσθηκε στην Εθνική ομάδα των Ενόπλων και στην ολυμπιακή ομάδα το 1983.

  • «50 Χρόνια Αιγάλεω» (Νίκος Δημ. Νικολαΐδης, 1998)

Παραπομπές

Επεξεργασία