Πανδόλφος Β΄ του Σαλέρνο

Πρίγκιπας του Σαλέρνο

Ο Πανδόλφος Β΄, γερμ.: Pandulf II (απεβ. 13 Ιουλίου 982) από τον Οίκο της Κάπουας ήταν πρίγκιπας του Σαλέρνo (981), ο δεύτερος από αυτούς τους πρίγκιπες της οικογένειας των πριγκίπων της Κάπουα.

Πανδόλφος Β΄ του Σαλέρνο
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος13  Ιουλίου 982
Κάπο Κολόνα
Αιτία θανάτουπεσών σε μάχη
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΓονείςΠανδόλφος ο Σιδηροκέφαλος και Aloara

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν γιος του Πανδόλφου Α΄ του Σιδηροκέφαλου, πρίγκιπα του Μπενεβέντο-Κάπουας-Σπολέτο-Σαλέρνο. Αρχικά διορίστηκε κληρονόμος του άτεκνου Γισούλφος Α΄ πρίγκιπα του Σαλέρνο, ο οποίος είχε αποκατασταθεί στον θρόνο του από τον Πανδόλφο Α΄ τον Σιδηροκέφαλο. Μετά το τέλος τού πρώτου το 977, τον διαδέχθηκε ως συγκυβερνήτης του Σαλέρνο με τον πατέρα του. Με το τέλος τού τελευταίου τον Μάρτιο του 981, το μεγάλο πριγκιπάτο Μπενεβέντο-Κάπουα-Σαλέρνο διαιρέθηκε έτσι ώστε κληρονόμησε μόνο το Σαλέρνο, ενώ το Μπενεβέντo-Κάπουα-Σπολέτο πήγε στον μεγαλύτερο αδελφό του Λανδούλφος Δ΄.

Ήταν νέος και αντιμετώπισε αμέσως τον Mάνσo, δούκα του Αμάλφι, ο οποίος κατάφερε να τον απομακρύνει από το αξίωμα και να επιτύχει την αυτοκρατορική αναγνώριση. Ο Πανδόλφος Β΄ δεν ανέκτησε ποτέ το πριγκιπάτο του. Ακολούθησε τον αδερφό του, του οποίου την εξουσία μία εξέγερση είχε περιορίσει μόνο στην Κάπουα, και εντάχθηκαν στον στρατό του βασιλιά Όθωνα Β΄ της Γερμανίας στην Καλαβρία, όπου και οι δύο απεβίωσαν στη μάχη του Στίλο κατά των Σαρακηνών στις 13 Ιουλίου 982.

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  • Δυνατά, GA «Η Νότια Ιταλία στον δέκατο αιώνα». The New Cambridge Medieval History: Volume 3, C.900-c.1024 eds. Timothy Reuter, Rosamond McKitterick. Cambridge University Press, 1999 σελ. 643