Παουλίνα Κουτσάλσκα-Ράινσμιτ

Η Παουλίνα Κουτσάλσκα-Ράινσμιτ (πολωνικά: Paulina Kuczalska-Reinschmit) (15 Ιανουαρίου 1859, Βαρσοβία - 13 Σεπτεμβρίου 1921, Βαρσοβία) ήταν Πολωνή κοινωνική μεταρρυθμίστρια και φεμινιστική ακτιβίστρια, εκδότρια και συγγραφέας. Αγωνίστηκε ενεργά για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών στην Πολωνία, η οποία στη συνέχεια διαχωρίστηκε μεταξύ Ρωσικής Αυτοκρατορίας, Γερμανικής Αυτοκρατορίας και Αυστροουγγαρίας.

Παουλίνα Κουτσάλσκα-Ράινσμιτ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση15  Ιανουαρίου 1859[1]
Βαρσοβία[2][3]
Θάνατος13  Σεπτεμβρίου 1921[1]
Βαρσοβία[2]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Ποβόνσκι
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνία[2]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδημοσιογράφος
ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών
συγγραφέας
σουφραζέτα
επιμελήτρια[4]

Η Παουλίνα γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1859 στη Βαρσοβία, τότε τμήμα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και ήταν κόρη της Εβελίνα Πορτσίνσκα και του Λέον Κουτσάλσκι. Ξεκίνησε την εκδοτική της καριέρα το 1881, όταν εμφανίστηκε το πρώτο της κείμενο στο «Echo». Δημοσίευσε στα Tygodnik Ilustrowany, Kurier Warszawski, Kurier Codzienny, Ogniwa και Nowa Gazeta.[5]

Ήταν μια από τις πρώτες που αγωνίστηκαν για τα δικαιώματα των γυναικών ξεχωριστά και για το ζήτημα της εθνικής ανεξαρτησίας. Το 1894 ίδρυσε την «Delegacja Pracy Kobiet przy Towarzystwie Popierania Przemysłu i Handlu» («Αντιπροσωπεία για την Εργασία των Γυναικών στην Εταιρεία Προώθησης Βιομηχανίας και Εμπορίου»), με στόχο να αποκτήσει στις γυναίκες πλήρη δικαιώματα πρόσβασης στις τέχνες και να παρέχει μαθήματα για τις γυναίκες. Σε αυτή την προσπάθεια συνεργάστηκε με την Γιουζέφα Μπογιανόφσκα. Το 1889 συμμετείχε στο διεθνές συνέδριο ενώσεων των γυναικείων στο Παρίσι.

Το 1895, ίδρυσε το περιοδικό Ster αφιερωμένο στα δικαιώματα των γυναικών, που δημοσιεύθηκε πρώτα στο Λβιβ (1895-1897) και στη συνέχεια στη Βαρσοβία (1907-1914). Διοργάνωσε συναντήσεις σουαρέ με ομοϊδεάτισες γυναίκες στην οδό Μαρσαουκόφκσα, με τη συμμετοχή της Γιανίνα Μπορνουάν ντε Κορτενέ, της Γιουστίνα Μπουντζίνσκα-Τιλίτσκα, της Καζιμιέρα Μπουιβιντόβα, της Μάρια Ντουλενμπιάνκα, της Μάρια Κομορνίτσκα, της Μάρια Κονοπνίτσκα, της Ιζαμπέλα Μοστσένσκα-Ζεπέτσκα, της Ελίζα Οζεσκόβα, της Γιουζέφα Σαβίτσκα και της Τσετσίλια Βαλέφσκα. Ο Πιότρ Χμιελόφσκι και ο Στέφαν Ζερόμσκι συνέβαλαν επίσης σε αυτό το περιοδικό.

Το 1907, ίδρυσε την «Związek Równouprawnienia Kobiet Polskich» («Ένωση για τα Ίσα Δικαιώματα των Πολωνών Γυναικών»),[6] πολεμώντας για μια γενική χειραφέτηση ανεξάρτητα από το φύλο, το εθνικό υπόβαθρο ή τη θρησκεία, μέσω μιας άμεσης και μυστικής ψηφοφορίας. Μέχρι το θάνατό της παρέμεινε ηγέτιδα της.

Παντρεύτηκε τον Στανίσουαφ Ράινσμιτ και απέκτησε μαζί του έναν γιο, τον Λέον.

Η Τσετσίλια Βαλέφσκα, χρονογράφος του πολωνικού κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών, θεώρησε ότι η Κουτσάλσκα-Ράινσμιτ ήταν η πρώτη αδιάκοπη υποκινήτρια για πλήρη και ασυμβίβαστα δικαιώματα για τις γυναίκες.

Επιλεγμένη βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Nasze drogi i cele. Szkic do programu działalności kobiecej , Λβουφ 1897.
  • Stan wykształcenia kobiet w Polsce, 1902.
  • Historia ruchu kobiecego, 1903.
  • Młodzież żeńska i sprawa kobieca, Βαρσοβία, 1906.
  • Siostry; sztuka psychologiczna, Βαρσοβία, 1908.
  • Wyborcze prawa kobiet, Βαρσοβία, 1911.

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία