Ο Παρμενίων Τζίφρας (1925 - 5 Αυγούστου 2015) ήταν Έλληνας ανώτατος δικαστικός που διατέλεσε αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου. Ευρύτερα γνωστός έγινε από τη συμμετοχή του στο ειδικό δικαστήριο για το Σκάνδαλο Κοσκωτά, όπου διαδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο στην αθώωση του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου.

Παρμενίων Τζίφρας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1925
Βογατσικό
Θάνατος5  Αυγούστου 2015
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΑριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδικαστής
Πρωτοδικείο
Άρειος Πάγος (1991–1992)
Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Ο πολιτικός του ΠΑΣΟΚ και πολλές φορές υπουργός στις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, Ευάγγελος Γιαννόπουλος, τον είχε χαρακτηρίσει «δάσκαλο των δικαστών».[1]

Η ζωή του Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1925 στο Βογατσικό Καστοριάς. Το 1949 αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).[2] Αρχικά άσκησε τη δικηγορία, αλλά το 1955 εισήλθε στο δικαστικό σώμα με διαγωνισμό.

Κατά τη διάρκεια της δικαστικής του σταδιοδρομίας διατέλεσε, μεταξύ άλλων, προϊστάμενος του Πρωτοδικείου Πειραιώς, ειδικός σύμβουλος του υπουργού Δικαιοσύνης καθηγητή Γεωργίου - Αλεξάνδρου Μαγκάκη και επιθεωρητής της Α΄ Δικαστικής Περιφέρειας.[3][2] Tο 1991 έγινε αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου, αλλά έμεινε στη θέση μόνο για ένα χρόνο, καθώς το 1992 αποχώρησε λόγω συμπλήρωσης του ανώτατου κατά το Σύνταγμα ορίου ηλικίας (67 έτη).

Ήταν ένας από τους 13 δικαστές που συμμετείχαν στο ειδικό δικαστήριο για το Σκάνδαλο Κοσκωτά, του οποίου οι συνεδριάσεις μεταδίδονταν τηλεοπτικά επί μήνες. Αυτός και ο αρεοπαγίτης Πρόδρομος Ασημιάδης θεωρούνταν οι πιο ευνοϊκά διακείμενοι στον Ανδρέα Παπανδρέου, ενώ αντίθετα ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου Βασίλειος Κόκκινος και ο αρεοπαγίτης Σωκράτης Σωκρατείδης (που το 1967, επί χούντας, είχε ζητήσει την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου για εσχάτη προδοσία για την Υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ) θεωρούνταν οι περισσότερο «σκληροί». Στις «μάχες» που διεξάγονταν στις συνεδριάσεις των δικαστών, ο Τζίφρας πρωτοστατούσε με την επιχειρηματολογία του για την αθώωση των κατηγορουμένων και για το έωλο του κατηγορητηρίου.[4] Ο Ανδρέας Παπανδρέου τελικά αθωώθηκε και για τις 3 κατηγορίες που αντιμετώπιζε (για μία απ' αυτές οριακά με ψήφους 7-6).

Το 2000 ο Παρμενίων Τζίφρας εξέδωσε και βιβλίο[4] για την υπόθεση με τίτλο «Η αθωωτική μου ψήφος για τον Ανδρέα Γ. Παπανδρέου».

Πέθανε τον Αύγουστο του 2015, σε ηλικία 90 ετών.[2] Γιος του είναι ο δικηγόρος Ναούμ Τζίφρας .

Συγγραφικό έργο Επεξεργασία

Εκτός του βιβλίου του για τον Ανδρέα Παπανδρέου, συνέγραψε και πολλά νομικά βιβλία, καθώς και ιστορία του χωριού του, του Βογατσικού Καστοριάς:

  • «Ασφαλιστικά Μέτρα», βιβλίο που γνώρισε πολλές επανεκδόσεις
  • «Διοικητική Εκτέλεση»
  • «Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο»
  • «Δικαστική Εξουσία»
  • «Ερμηνεία Αγροτικού Κώδικα»
  • «Αναθεώρηση του Συντάγματος»
  • «Πορεία Ζωής»
  • «Ανάλεκτα και Πάρεργα»
  • «Ιστορία Βογατσικού Καστοριάς»

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Το Βήμα, 2 Αυγούστου 1998
  2. 2,0 2,1 2,2 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2015. 
  3. Αυριανή, 17 Ιουλίου 1991
  4. 4,0 4,1 Παρμενίων N. Τζίφρας, Η αθωωτική μου ψήφος για τον Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, 2000, Εκδόσεις Λιβάνη