Πλατεία των Βοσγίων
Η Πλατεία των Βοσγίων (Place des Vosges, γαλλική προφορά: Πλας ντε Βοζ) είναι η παλαιότερη πλατεία στο Παρίσι: χρονολογείται από το 1605. Βρίσκεται στη συνοικία Μαραί ανάμεσα στο 3ο και 4ο διαμέρισμα του Παρισιού. Κατά τη διάρκεια του 17ου και 18ου αιώνα ήταν μια μοντέρνα και ακριβή πλατεία όπου ζούσε η παρισινή αριστοκρατία και αποτέλεσε ένα από τα πρώτα ευρωπαϊκά προγράμματα βασιλικού πολεοδομικού σχεδιασμού.
| Πλατεία των Βοσγίων | |
|---|---|
| Place des Vosges | |
 | |
 | |
| Είδος | πλατεία[1] και garden square |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°51′20″N 2°21′56″E |
| Διοικητική υπαγωγή | 3ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού, Αρσενάλ[2] και Αρσίβ |
| Τοποθεσία | Αρσενάλ και Αρσίβ |
| Χώρα | Γαλλία[1][2] |
| Έναρξη κατασκευής | Ιουλίου 1605 |
| Γενικές διαστάσεις | 140 μέτρα[3] × 140 μέτρα[3] |
| Προστασία | κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1954)[1] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Έχει ταξινομηθεί ως ιστορικό μνημείο από τις 26 Οκτωβρίου 1954.[4]
Είναι γνωστή σαν τόπος διαμονής πολλών προσωπικοτήτων από τον πολιτικό και καλλιτεχνικό κόσμο.
Ιστορία Επεξεργασία
Η πλατεία κατασκευάστηκε ως Πλας Ρουαγιάλ (Βασιλική Πλατεία) και διατήρησε αυτό το όνομα ως το 1800, οπότε και μετονομάστηκε σε Πλας ντε Βοζ, προς τιμήν του νομού των Βοσγίων, που πλήρωσε πρώτος επιβληθέντες φόρους και έστειλε εθελοντές για στελέχωση του επαναστατικού στρατού κατά τη Γαλλική επανάσταση.
Δημιουργήθηκε στο χώρο που καταλάμβαναν οι κήποι και τα παλιά ανάκτορα Τουρνέλ (Hôtel des Tournelles), τα οποία η Αικατερίνη των Μεδίκων εγκατέλειψε και μετακόμισε στο παλάτι του Λούβρου, μετά τον τραυματισμό και θάνατο του συζύγου της Ερρίκου Β΄ κατά τη διάρκεια μιας έφιππης κονταρομαχίας σε ένα τουρνουά στα Τουρνέλ. Άρχισε να κατασκευάζεται το 1605 από τον Ερρίκο Δ΄, που δεν πρόλαβε να τη δει ολοκληρωμένη καθώς το 1610 δολοφονήθηκε.
Η πλατεία εγκαινιάστηκε το 1612, δύο χρόνια μετά το θάνατο του βασιλιά, με ένα μεγάλο καρουζέλ (ιππικοί αγώνες) με την ευκαιρία των αρραβώνων του Λουδοβίκου ΙΓ΄ με την Άννα της Αυστρίας. Αποτελεί το πρότυπο των κατοικημένων πλατειών των ευρωπαϊκών πόλεων που επρόκειτο να δημιουργηθούν μελλοντικά.
Η πλατεία ήταν συχνά τόπος συνάντησης και διοργάνωσης αγώνων ιππικής δεξιοτεχνίας και έφιππων κονταρομαχιών ή ξιφομαχιών ανάμεσα στους ιππότες καθώς επίσης και μονομαχιών. Αυτό συνέβαινε μέχρι την Επανάσταση του 1789.
Περιγραφή Επεξεργασία
Έχει σχήμα τετράγωνο (140 μ × 140 μ.) και περιβάλλεται από 36 διώροφες κατοικίες κατασκευασμένες συμμετρικά, 9 σε κάθε πλευρά της πλατείας.
Αυτό που ήταν νέο στην καινούργια πλατεία το 1612 ήταν ότι όλες οι κατοικίες χτίστηκαν στο ίδιο σχέδιο, από τον Ζαν Μπαπτίστ Αντρουέ ντι Σερκώ, με κόκκινα τούβλα και πέτρες, με απότομες στέγες από σχιστόλιθο και φεγγίτες στις σοφίτες. Όλες οι κατοικίες βρίσκονταν πάνω σε θολωτές στοές που στηρίζονταν σε τετράγωνες κολόνες. Την ενότητα της σύνθεσης των κτιρίων και το ομοιόμορφο ύψος επέβαλε ένα βασιλικό διάταγμα, με εξαίρεση την κατοικία του βασιλιά, στο κέντρο της νότιας πλευράς και την κατοικία της βασίλισσας, απέναντι στη βόρεια πλευρά, οι οποίες είναι οι μόνες ψηλότερες. Παρόλο που ονομάζονται κατοικίες του βασιλιά και της βασίλισσας, κανένας βασιλιάς δεν έζησε ποτέ στην αριστοκρατική πλατεία, εκτός από την Άννα της Αυστρίας, για λίγο. [5]
Το 1639 ο καρδινάλιος Ρισελιέ παρήγγειλε ένα χάλκινο έφιππο άγαλμα του Λουδοβίκου ΙΓ΄, καθώς επί της βασιλείας του τελείωσε η κατασκευή της πλατείας, που ανεγέρθηκε στο κέντρο (δεν υπήρχαν παρτέρια μέχρι το 1680).
Στις αρχές του 19ου αιώνα η πλατεία ανακαινίστηκε και τοποθετήθηκαν τέσσερα όμοια συντριβάνια [6] και νέο έφιππο άγαλμα του Λουδοβίκου ΙΓ΄, καθώς το αρχικό είχε καταστραφεί κατά τη Γαλλική επανάσταση.[7] Το 1976, η πλατεία ανακατασκευάστηκε, τα δέντρα αντικαταστάθηκαν με φιλύρες περιμετρικά και καστανιές στο κέντρο, γύρω από το άγαλμα.
Προκειμένου να διατηρηθεί η ενότητα, ο χώρος προστατεύεται από τη δεκαετία του 1960, από το «Σχέδιο διαφύλαξης και ανάπτυξης της συνοικίας Μαραί» και καμία παρέμβαση, ιδίως στις προσόψεις, δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη συμφωνία της αρμόδιας υπηρεσίας.
Κάτοικοι της πλατείας Επεξεργασία
Στα κτίρια της πλατείας κατοίκησαν πολλές διάσημες προσωπικότητες της πολιτικής και των γραμμάτων, όπως ο καρδινάλιος Ρισελιέ, η Μαντάμ ντε Σεβινιέ, ο Βικτόρ Ουγκώ, στον αριθμό 6 στο διαμέρισμα του δευτέρου ορόφου, το οποίο σήμερα είναι μουσείο,[8] ο Τεοφίλ Γκωτιέ, οι συνθέτες Μαρκ-Αντουάν Σαρπαντιέ και Φρανσουά Κουπρέν, ο Ζωρζ Σιμενόν, η Ισιδώρα Ντάνκαν, ο Ντομινίκ Στρος-Καν, κ.α.
-
Γενική άποψη -
Το δυτικό τμήμα -
Βορειοανατολική άποψη -
Το συντριβάνι -
Ανατολικό τμήμα -
-
-
-
-
1709
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «base Mérimée» (Γαλλικά) Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
- ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 5425. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 www
.v2asp .paris .fr /commun /v2asp /v2 /nomenclature _voies /Voieactu /9882 .nom .htm. - ↑ ministère français de la Culture. «Notice no PA00086476 [archive], base Mérimée».
- ↑ Hilary Ballon, The Paris of Henry IV: Architecture and Urbanism, 1994 ISBN 0-262-52197-0
- ↑ Jacques Barozzi, , Paris, Parigamme, 2010 (ISBN 978-2-84096-658-6)
- ↑ Photos. «Le square Louis XIII».
- ↑ Paris Tourist Office. «Maison de Victor Hugo».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Place des Vosges (Paris) στο Wikimedia Commons