Η Πλαυτία Ουργουλανίλλα, λατιν.: Plautia Urgulanilla (γενν. 9 π.Χ. - μετά το 24 μ.Χ.) ήταν η πρώτη σύζυγος του μέλλοντα Ρωμαίου Αυτοκράτορα Κλαυδίου. Ήταν παντρεμένοι γύρω στο 9 μ.Χ., όταν αυτή ήταν 18 ετών. Η Σουητώνιος γράφει ότι διαζεύχθηκαν το 24 μ.Χ. λόγω των «ερωτικών σκανδάλων της και της υποψίας για συμμετοχή σε δολοφονία. [1]

Πλαυτία Ουργουλανίλλα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση8 π.Χ. (περίπου)
Ρώμη
Θάνατος30 (περίπου)
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασύζυγος
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚλαύδιος (9–24)
ΤέκναClaudia Julia
Κλαύδιος Δρούσος
ΓονείςMarcus Plautius Silvanus και Lartia
ΑδέλφιαPublius Plautius Pulcher
Marcus Plautius Silvanus
Aulus Plautius Urgulanius
ΟικογένειαPlautia gens
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Πιθανή συμπαιγνία στη δολοφονία της Απρονίας

Επεξεργασία

Η δολοφονία, στην οποία υποτίθεται ότι είχε συμμετάσχει η Ουργουανίλα, ήταν της κουνιάδας της Απρονίας, η οποία ήταν η δεύτερη σύζυγος του Μάρκου Πλαύτιου Σιλβανού ΙΙ, αδελφού της Ουργουλανίλλας. Ωστόσο σε κανένα από τα υπάρχοντα αρχαία κείμενα δεν διευκρινίζεται πώς συμμετείχε, και οι λεπτομέρειες που παρέχονται από τον Τάκιτο φαίνεται να υπονοούν ότι δεν θα μπορούσε να είχε εμπλακεί προσωπικά. [2] Ο Πλαύτιος Σιλβάνος είχε νυμφευτεί για πρώτη φορά τη Φαβία Νουμαντίνα. Όμως κάποια στιγμή πριν από το 24 μ.Χ., είχαν χωρίσει και είχε νυμφευτεί την Απρονία, κόρη του Λευκίου Απρονίου. Το 24 μ.Χ., ο Πλαύτιος Σιλβανός κατηγορήθηκε για δολοφονία της Απρονίας «για λόγους που δεν εξακριβώθηκαν», ρίχνοντάς την έξω από ένα παράθυρο, το ίδιο έτος. Ο Σιλβανός απάντησε ισχυριζόμενος ότι κοιμόταν, όταν είχε συμβεί το γεγονός και δεν γνώριζε εντελώς τις συνθήκες που οδήγησαν στο τέλος της, λέγοντας ότι ίσως αυτοκτόνησε. Η δολοφονία διερευνήθηκε από τον Αυτοκράτορα Τιβέριο, ο οποίος, αφού ερεύνησε το υπνοδωμάτιο του ζευγαριού, ανακάλυψε αποδεικτικά στοιχεία για μία σύγκρουση και ως εκ τούτου παρέπεμψε την υπόθεση στη Σύγκλητο για δίκη, υπονοώντας έτσι ότι πίστευε πως ο Σιλβανός είναι ένοχος. Ωστόσο η γιαγιά του Σιλβανού, η Ουργουλανία, του έστειλε ένα στιλέτο ενθαρρύνοντάς τον να αυτοκτονήσει, κάτι που έκανε. Λίγο μετά τη δολοφονία της Απρονίας, η Φαβία Νουμαντίνα "κατηγορήθηκε ότι προκάλεσε την παραφροσύνη τού συζύγου της με μαγικά ξόρκια και φίλτρα", αλλά αθωώθηκε. [3] [4]

Καταγωγή

Επεξεργασία

Η Ουργουλανίλλα ήταν μέλος του γένους των Πλαυτίων. Ήταν καταγωγής Ετρουσκικής. [5]

Γιαγιά της ήταν η Ουργουλανία, από την οποία πήρε το όνομά της. Ήταν στενή φίλη της Λιβίας, συζύγου του Αυγούστου. [6] [7]

Πατέρας της ήταν ο Μάρκος Πλαύτιος Σιλβανός Ι, ύπατος για το έτος 2 π.Χ. και στρατηγός με διακρίσεις, τιμημένος με διάκοσμο θριάμβου για τις επιτυχίες του στο Bellum Batonianum (τη Μεγάλη Ιλλυρική Επανάσταση) το 12 μ.Χ. [8] [7]

Η Ουργουλανίλλα είχε τρία τεκμηριωμένα αδέλφια:

Μάρκος Πλαύτιος Σιλβανός ΙΙ, που αναφέρεται παραπάνω. Είναι πιθανό ότι υιοθέτησε τον Τιβέριο Πλαύτιο Σιλβανό Αιλιανό, ο οποίος ήταν ύπατος το 45 μ.Χ. και το 74 μ.Χ.
Αύλος Πλαύτιος Ουργουλάνιος, απεβίωσε σε ηλικία 9 ετών.
Πόπλιος Πλαύτιος Πούλχερ. Φίλος και ακόλουθος του ανιψιού του, Κλαύδιου Δρούσου. Έγινε quaestor (ταμίας) επί Τιβερίου, augur (ιερέας οιωνοσκόπος), κυβερνήτης της Σικελίας. Έγινε πατρίκιος από τον Κλαύδιο.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Η Ουργουλανίλλα είχε δύο βεβαιωμένα παιδιά:

  • Ένας γιος από τον Κλαύδιο, που ονομάστηκε Κλαύδιος Δρούσος, του οποίου ο γάμος με μία κόρη του Σηιανού ενέπνευσε μεγάλες προσδοκίες στον έπαρχο. [9] Ο γάμος έμεινε ανεκπλήρωτος, όταν ο Κλ. Δρούσος απεβίωσε πρόωρα ως παιδί.
  • Μία κόρη, η Κλαυδία, η οποία γεννήθηκε πέντε μήνες μετά το διαζύγιο της Ουργουλαντίλλας από τον Κλαύδιο. Καθώς η Κλαυδία πιστεύεται ευρέως ότι είναι η παράνομη κόρη του απελεύθερου Boter, ο Κλαύδιος απέρριψε το παιδί και το έβαλε στο κατώφλι της Ουργουλανίλλας. [10]

Στη λογοτεχνία

Επεξεργασία

Η Ουργουλανίλλα εμφανίζεται ως σημαντικός χαρακτήρας στο έργο του Ρόμπερτ Γκρέιβς Εγώ, ο Κλαύδιος. Τον ρόλο της έπαιξε η Τζένιφερ Κρόξτον στην προσαρμογή του μυθιστορήματος στην οθόνη από το BBC Τηλεόραση.

Βιβλιογραφικές αναφορές

Επεξεργασία
  1. Suetonius, The Deified Claudius, ch. 26-27
  2. Tacitus, Annales IV.22.3
  3. Tacitus, Annales IV.22.3
  4. Ronald Syme, Augustan Aristocracy (Oxford: Clarendon Press, 1989), p. 418
  5. https://www.britannica.com/biography/Claudius-Roman-emperor#ref22515
  6. Tacitus, Annales, II.34.
  7. 7,0 7,1 Lily Ross Taylor, "Trebula Suffenas and the Plautii Silvani", Memoirs of the American Academy in Rome, 24 (1956), p. 24
  8. Dio, The Roman Histories LVI.17
  9. Miriam Tamara Griffin, Nero: The End of a Dynasty, Psychology Press, 2000, p. 194.
  10. Suetonius. Claud. 27.