Πολιορκία της Νίκαιας (1328-1331)
Η Πολιορκία της Νίκαιας από τις δυνάμεις του Ορχάν έλαβε χώρα από το 1328 μέχρι το 1331 και έληξε με την κατάληψη της βυζαντινής πόλης από τους Οθωμανούς. Η κατάληψη της Νίκαιας έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επέκταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Πολιορκία της Νίκαιας | |||
---|---|---|---|
Βυζαντινο-Οθωμανικοί Πόλεμοι | |||
Χρονολογία | 1328-1331 | ||
Τόπος | Νίκαια Βιθυνίας | ||
Έκβαση | Αποφασιστική νίκη των Οθωμανών | ||
Αντιμαχόμενοι | |||
Ηγετικά πρόσωπα | |||
Δυνάμεις | |||
| |||
Απολογισμός | |||
|
Υπόβαθρο
ΕπεξεργασίαΜετά την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους, οι Βυζαντινοί συγκέντρωσαν δυνάμεις για να ανακαταλάβουν τα εδάφη τους στην Ελλάδα. Οι Βυζαντινοί αναγκάστηκαν να μεταφέρουν δυνάμεις από το ανατολικό μέτωπο της Ανατολίας στην Πελοπόννησο, αφήνοντας εκτεθειμένη την Αυτοκρατορία της Νίκαιας στους Οθωμανούς. Οι Οθωμανοί προχώρησαν σε πολλές επιδρομές στα εδάφη της Ανατολίας, με αποτέλεσμα οι Βυζαντινοί να χάνουν σταδιακά τον έλεγχο της περιοχής.
Πολιορκία
ΕπεξεργασίαΜέχρι το 1326, τα εδάφη γύρω από τη Νίκαια είχαν καταληφθεί από τον Οσμάν Α'. Ο Οσμάν είχε καταλάβει την Προύσα, εγκαθιδρύοντας μια πρωτεύουσα που βρισκόταν πολύ κοντά στην πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Το 1328, ο Ορχάν, γιος του Οσμάν, ξεκίνησε την πολιορκία της Νίκαιας, η οποία ήταν περικυκλωμένη από το 1301. Οι Οθωμανοί δεν μπορούσαν να ελέγξουν την πόλη εξαιτίας ενός λιμένα από την πλευρά της λίμνης, με αποτέλεσμα η πολιορκία να διαρκέσει για αρκετά χρόνια.
Το 1329, ο Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Γ' Παλαιολόγος προσπάθησε να λύσει την πολιορκία. Καθοδήγησε ένα εκστρατευτικό σώμα για να απωθήσει τους Οθωμανούς από τη Νικομήδεια και τη Νίκαια. Αν και είχε μερικές μικρές επιτυχίες στην αρχή, ωστόσο, το σώμα ηττήθηκε στη μάχη του Πελεκάνου και υποχώρησε. Όταν έγινε φανερό πως κανένα βυζαντινό σώμα δεν ήταν σε θέση να σταθεροποιήσει το μέτωπο και να απωθήσει τους Οθωμανούς, τα τείχη της πόλης έπεσαν το 1331.[1]
Μετέπειτα γεγονότα
ΕπεξεργασίαΗ Νίκαια είχε καταληφθεί από τους Τούρκους στο παρελθόν και είχε ανακαταληφθεί κατά τη διάρκεια της πρώτης Σταυροφορίας μέσω της βυζαντινής διπλωματίας το 1097. Αποτέλεσε πρωτεύουσα των Ελλήνων αυτοκρατόρων κατά την περίοδο της Λατινικής Αυτοκρατορίας από το 1204 μέχρι το 1261. Ήταν η πιο σημαντική ασιατική πόλη της Αυτοκρατορίας μέχρι την κατάληψη της από τους Οθωμανούς. Οι οθωμανικές κατακτήσεις συνέχισαν με την άλωση της Νικομήδειας το 1337.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ A History of the Byzantine State and Society, Treadgold, W., Stanford Press, 1997
Πηγές
Επεξεργασία- R.G. Grant, Battle: A Visual Journey Through 5,000 Years of Combat, Dorling Kindersley Publishers Ltd, 2005. ISBN 0-7566-1360-4