Βικιπαίδεια

Προύσα

πόλη της Τουρκίας
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 20/08/2016.

Η Προύσα (Τουρκικά: Bursa, Μπούρσα) είναι η πρωτεύουσα της ομώνυμης Περιφέρειας Προύσας στη Βορειοδυτική Τουρκία. Με πληθυσμό 2.562.828 κατοίκους (2018)[2], είναι η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας. Η πόλη είναι γνωστή για τα χιονοδρομικά κέντρα του όρους Όλυμπος της Βιθυνίας (Ούλουνταγ), τα μαυσωλεία των Οθωμανών Σουλτάνων, και την εύφορη πεδιάδα που την περιβάλλει. Η πόλη κατέχει σημαντική θέση στην γαστρονομία της Τουρκίας, όχι μόνον για τις σπεσιαλιτέ της (π.χ. İskender Kebap = που πήρε το όνομά του από τον δημιουργό του Ισκεντέρ Ισκεντερόγλου), αλλά και για την ζαχαροπλαστική της: ξεχωριστή θέση έχουν τα "μαρόν-γκλασέ", δηλ. ζαχαρωμένα κάστανα (τουρκ. Kestane Şekeri), ενώ η αλυσίδα Καφκάς είναι από τα πιο παλιά ζαχαροπλαστεία. Η πόλη είναι γνωστή για την αρχιτεκτονική της. Υπάρχουν πολλά όμορφα και σημαντικά κτήρια: Το σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ, αρχαιολογικό μουσείο, το Ουλού Τζαμί κ.ά. Εδώ επίσης βρίσκεται ένα από τα πιο όμορφα τεμένη της Τουρκίας, το Πράσινο Τζαμί (Yeşil Camıı).

Προύσα
Uludağ yolundan -Bursa - panoramio.jpg
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Προύσα
40°11′29″N 29°4′50″E
ΧώραΤουρκία
Διοικητική υπαγωγήΕπαρχία Προύσας
Ίδρυση202
Έκταση11.043 km²
Υψόμετρο100 μέτρα
Πληθυσμός2.901.396 (2016)[1]
Ταχ. κωδ.16000
Τηλ. κωδ.224
Ζώνη ώραςUTC+03:00
Ώρα Ανατολικής Ευρώπης
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Κοινότητες: Οσμανγαζή, Νιλουφέρ, Ιζνίκ Μουσταφακεμαλπασά, Κελές, Γιλντιρίμ, Τζεμλίκ, Καρατσαμπέι, Ορχανγαζή, Γενισεχίρ, Ινεγκόλ.

Η Προύσα είναι η καρδιά της Τουρκικής αυτοκινητοβιομηχανίας, όπου η Ιταλική FIAT και η Γαλλική Renault έχουν τα εργοστάσια τους. Τα μοντέλα της FIAT και της Alfa Romeo κατασκευάζονται από την Tofaş.

Η Προύσα έχει ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της χώρας, το Πανεπιστήμιο Ουλουντάγ, το οποίο έχει Ιατρική Σχολή, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, Γεωπονική Σχολή, Αρχιτεκτονική Σχολή, Σχολή Εκπαίδευσης, Νομική Σχολή, Σχολή Τεχνών και Επιστημών, Θεολογική Σχολή, Σχολή Οικονομικών και Διοικητικών Επιστημών κ.τ.λ. Κάθε χρόνο, το Πανεπιστήμιο Ουλουντάγ διοργανώνει το μεγαλύτερο φοιτητικό φεστιβάλ της χώρας, με ομιλίες και πολλές εκδηλώσεις. Επίσης δυτικά της Προύσας (προάστιο) βρίσκεται η Ακαδημία της Τουρκικής Αστυνομίας και Στρατοχωροφυλακής.
Επίνειο της Προύσας είναι τα Μουδανιά που βρίσκονται ακριβώς βόρεια. Στην ενδιάμεση απόσταση δυτικά της εθνικής οδού βρίσκεται το αεροδρόμιο της Προύσας.

ΚλίμαΕπεξεργασία

Η Προύσα έχει οριακόμεσογειακό/υγρό υποτροπικό κλίμα (ταξινόμηση κλίματος Κέππεν: Csa/Cfa). Τα καλοκαίρια είναι μακρά, ζεστά και υγρά, ενώ οι χειμώνες είναι δροσεροί και υγροί. Οι χιονοπτώσεις είναι αρκετά συχνές μεταξύ των μηνών Δεκεμβρίου και Μαρτίου.

ΙστορίαΕπεξεργασία

Η αρχαιότερη καταγεγραμμένη θέση, ήταν η Κίος, η οποία δόθηκε από τον Φίλιππο Ε της Μακεδονίας στον Προυσία Α΄ της Βιθυνίας το 202 π.Χ., ως δώρο για τη βοήθεια του εναντίον της Περγάμου και της Ηράκλειας της Παφλαγονίας (σήμερα Καραντενίζ Ελεγκλί). Ο Προυσίας μετονόμασε την πόλη από το όνομά του σε Προύσα.

Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια στην περιοχή έδρασαν σημαντικές θεολογικές μορφές επισκόπων όπως ο Άγιος Πατρίκιος (3ος αι.) και ο Άγιος Τιμόθεος (4ος αι.). Το όρος Όλυμπος της Βιθυνίας κατέστη τόπος άσκησης μοναχών και ανεγέρθηκαν σε αυτό πολλές μονές και ασκητήρια.[3]

Η Προύσα εξελίχθηκε σε μεγάλη και σημαντική πόλη κατά την Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ενώ ήταν η δυτική εσχατιά του δρόμου του μεταξιού. Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός κόσμησε τη Προύσα με μεγαλόπρεπα κτήρια κι η αυτοκράτειρα Ειρήνη η Αθηναία έχτισε εδώ τον περίλαμπρο ναό του Τιμίου Προδρόμου. Στην πόλη υπάρχει ακόμη το Βυζαντινό της Κάστρο.

Το 1326 έπεσε στα χέρια των Οθωμανών, και ανακηρύχθηκε σε πρωτεύουσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.[4] Μέχρι την κατάληψη της Αδριανούπολης το 1365, η Προύσα κατείχε εξέχουσα διοικητική θέση στην Αυτοκρατορία. Το 1402 ο Ταμερλάνος λεηλάτησε και πυρπόλησε την πόλη και προχώρησε σε σφαγές των κατοίκων της. Μετά από μερικές δεκαετίες υπήρξε όμως ανασυγκρότηση της πόλης, όπου άκμαζε το εμπόριο κατεξοχήν του μεταξιού και των μπαχαρικών.[4] Ο Αλγερινός μαχητής Αμπντ Αλ Καντίρ βρήκε καταφύγιο στην πόλη, ενώ ο γνωστός ακόλουθος του Σουφισμού Ισμαήλ Χακκί Μπουρσεβί έχει ενταφιαστεί στην Προύσα.

Ο Ελληνισμός της πόλης συνέχισε να ακμάζει και στις αρχές του 20ού αιώνα ζούσαν στην Προύσα 7.000 Έλληνες Ορθόδοξοι. Η πόλη είχε τρεις ελληνικές συνοικίες (του Μπαλούκ παζάρ, του Καγιά Μπασί και του Ντεμίρ Καπού) καθώς και πολλά κεφαλοχώρια πέριξ αυτής όπως το Δεμιρδέσιο (Ντεμιρτάς). Η πόλη είχε μεγάλη ακμή και 52 εργοστάσια παραγωγής μεταξιού, που τα περισσότερα ήταν ελληνικά. Στη διοικητική περιφέρεια-βιλαέτι της Προύσας, την αρχαία Βιθυνία, ζούσαν 280.000 Έλληνες έως και τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, οπότε και οι Έλληνες διώχθηκαν υφιστάμενοι σφαγές και βιαιότητες.

Ο Έλληνας αρχαιολόγος Μανώλης Ανδρόνικος, ο Έλληνας θεατρικός σκηνοθέτης Κάρολος Κουν και η πρώτη γυναίκα πιλότος πολεμικού αεροπλάνου της Τουρκίας, Σαμπιχά Γκιοκτσέν, ήταν Προυσιώτες.

Προσωπικότητες που γεννήθηκαν στην πόληΕπεξεργασία

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. ↑ www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24638.
  2. ↑ Δεκέμβριος 2018, υπολογισμός βάσει της διεύθυνσης του τουρκικού στατιστικού ινστιτούτου, όπως παρουσιάστηκε από το citypopulation.de
  3. ↑ Ιερά Μητρόπολις Αυστρίας, μνήμη Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Πατρικίου, Ἐπισκόπου Προύσης, καί τῶν σύν αὐτῷ Ἀκακίου, Μενάνδρου καί Πολυαίνου
  4. ↑ 4,0 4,1 Πατρινέλης, Χ Γ (1988-01-01). «Ειδήσεις για την Ελληνική κοινότητα της Προύσας (15ος-17ος αι.)». Δελτίο Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών 7: 9–50. doi:10.12681/deltiokms.186. ISSN 2459-2579. https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/deltiokms/article/view/2567. 
  5. ↑ Ο Μικρασιάτης δημοδιδάσκαλος και αντιστασιακός Κώστας Καζάνας, ergasia-press.gr, 27/12/2020
  6. ↑ Από τους άγνωστους αγώνες των Μικρασιατών - Κωνσταντίνος Καζάνας: ο Μικρασιάτης δημοδιδάσκαλος και αντιστασιακός
  7. ↑ Βουλτσιάδης, Γεώργιος (1995). Η Προσοτσάνη μέσα από την Ιστορία. Θεσσαλονίκη. σελ. 319. ISBN 9780007814404. 
  8. ↑ Γεώργιος Κ.Παπάζογλου, Παράλληλοι δρόμοι

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Προύσα&oldid=9942575"