Alfa Romeo

Η Alfa Romeo (προφέρεται: [ˈalfa roˈmɛːo] μεταγραφή: άλφα ρομέο) είναι ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία κατασκευής πολυτελών αυτοκινήτων. Ιδρύθηκε στις 24 Ιουνίου 1910 και έγινε θυγατρική εταιρεία του ομίλου της Fiat από το 1986, ενώ από τον Ιανουάριο του 2021 ανήκει στον όμιλο Stellantis. Η εταιρεία ήταν αρχικά γνωστή ως ALFA σκέτο, από τα αρχικά της φράσης «Anonima Lombarda Fabbrica Automobili» (Ανώνυμη Λομβαρδική Βιομηχανία Αυτοκινήτων).

Alfa Romeo

Νομική μορφή	società per azioni
Κλάδος	βιομηχανία αυτοκίνησης
Προκάτοχος	Società Anonima Italiana Darracq (SAID)
Ίδρυση	1910 (1910)
Ιδρυτής	Αλεξάντρ Νταράκ Νικόλα Ρομέο
Έδρα	Μιλάνο, Ιταλία, Ιταλία
Περιοχές δραστηρ.	παγκόσμιο
Σημαντικά πρόσωπα	Jean-Philippe Imparato
Προϊόντα	αυτοκίνητο, luxury vehicle και τρόλεϊ
Ιδιοκτήτης	Όμιλος Stellantis.
Μητρική	FCA Italy
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Πολυμέσα
δεδομένα ()

Ιστορία

Η εταιρεία που μετέπειτα έγινε η Alfa Romeo, ιδρύθηκε το 1907 ως «Darracq Italiana» από έναν αριστοκράτη του Μιλάνο, τον Cavaliere Ούγκο Στέλλα (Ugo Stella), σε συνεργασία με τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία του Αλεξάντρ Νταράκ. Η εταιρεία ξεκίνησε την παραγωγή οχημάτων Darracq στην Νάπολη. Όταν όμως η συνεργασία ναυάγησε, ο Στέλλα και άλλοι Ιταλοί επενδυτές μετέφεραν την παραγωγή σε ένα εργοστάσιο στο Μιλάνο και η εταιρεία μετονομάστηκε σε ALFA. Το πρώτο αυτοκίνητο της νέο-μετονομασθείσας εταιρείας ήταν το «24ΗΡ» από τους 24 ίππους που απέδιδε ο κινητήρας και εισήχθη το 1910. Η ALFA επίσης ενεπλάκη σε αγώνες μηχανοκίνητου αθλητισμού, με τους οδηγούς Φραντσίνι και Ροντσόνι να οδηγούν στον αγώνα του Τάργκα Φλόριο (Targa Florio) το 1911. Η έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου συνέβαλε στην αναστολή της παραγωγής της εταιρείας για τρία χρόνια.

Το 1916, πρόεδρος της εταιρείας έγινε ο ναπολιτάνος επιχειρηματίας Νικόλα Ρομέο. Κάτω από τη διοίκηση του Ρομέο, το εργοστάσιο της εταιρείας τροποποιήθηκε ώστε να παράγει πολεμικό υλικό για τα ιταλικά και συμμαχικά στρατεύματα. Πυρομαχικά, κινητήρες αεροσκαφών και ανταλλακτικά, όπως επίσης και ατμομηχανές ήταν τα προϊόντα του εργοστασίου την εποχή του πολέμου. Όταν τελείωσε ο πόλεμος, ο Ρομέο απέκτησε τον πλήρη έλεγχο της ALFA, και η παραγωγή οχημάτων ξεκίνησε πάλι το 1919. Το 1920 το όνομα της εταιρείας άλλαξε σε Alfa Romeo, με το μοντέλο Torpedo 20-30HP να γίνεται το πρώτο μοντέλο με το σήμα της νέας εταιρείας.

Το 1923, ο Βιττόριο Τζάνο μεταπήδησε στην Άλφα Ρομέο από τη Φίατ, κυρίως χάρη στην επιμονή ενός νεαρού οδηγού αγώνων της Άλφα, του Έντσο Φερράρι (Enzo Ferrari), για να αντικατασταθεί ο Τζουζέπε Μερόσι ως αρχισχεδιαστής της εταιρείας. Το πρώτο αυτοκίνητο υπό την σχεδιαστική επιμέλεια του Τζάνο ήταν το P2 Grand Prix, το οποίο και κέρδισε το παγκόσμιο πρωτάθλημα για το 1925. Μία νέα σειρά κινητήρων με μικρή χωρητικότητα και με 4, 6 και 8 κυλίνδρους σχεδιάστηκαν υπό την επίβλεψη του Τζάνο. Οι κινητήρες αυτοί ήταν όχι μόνο δυνατοί, αλλά και αξιόπιστοι.

Το 1928, ο Νικόλα Ρομέο αποχώρησε από την εταιρεία και η Άλφα Ρομέο έφτασε κοντά στην πτώχευση, ύστερα και από την λήξη των αμυντικών συμβολαίων της. Το 1933 η εταιρεία επέζησε χάρη στην ιταλική κυβέρνηση, που είχε τότε αποτελεσματικό έλεγχο. Η Άλφα έγινε όργανο της Ιταλίας του Μπενίτο Μουσολίνι και εθνικό έμβλημα. Ο ίδιος ο Μουσολίνι διέθετε Άλφα Ρομέο και αρεσκόταν να την οδηγεί. Το εργοστάσιο της Άλφα βομβαρδίστηκε κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και η εταιρεία αγωνίστηκε για την επιστροφή της στην κερδοφορία μετά τον πόλεμο. Τα μεγάλα πολυτελή οχήματά της αντικαταστάθηκαν από μικρότερα, μαζικής παραγωγής.

Μέχρι το 1970 πάντως, η εταιρεία βρέθηκε πάλι σε δεινή θέση, λόγω οικονομικών προβλημάτων. Η ιταλική κυβέρνηση αποχώρησε από την Alfa Romeo το 1986 και ταυτόχρονα η Φίατ εξαγόρασε την εταιρεία το ίδιο έτος και δημιούργησε έναν νέο όμιλο εταιρειών, την Alfa Lancia SpA, ώστε να παράγει οχήματα των εταιρειών Άλφα Ρομέο και Λάντσια.

Ιστορία του σήματος της Alfa Romeo

Το 1910 ανατέθηκε σε ένα σχεδιαστή (τον Ρομάνο Κατανέο) ο σχεδιασμός ενός νέου σήματος για τη νεοσύστατη μιλανέζικη φίρμα A.L.F.A. Σύμφωνα με την ιστορία, όταν ο Κατανέο περίμενε το τραμ στο σταθμό της Πιάτσα Κοστέλλο στο Μιλάνο, εμπνεύσθηκε από το σήμα της πόλης του Μιλάνο και από το οικόσημο της σπουδαίας οικογένειας Βισκόντι (τον ερυθρό σταυρό και την ασπίδα με το ερπετό) που βρισκόταν πάνω από την πόρτα του Castello Sforzesco. Το ερπετό που εμφανίζεται στο εν λόγω σήμα είναι σύμφωνα με τον μύθο ένα αιμοβόρο ον που κατοικούσε δίπλα στον ποταμό που διέσχιζε το Μιλάνο. Το ερπετό αυτό έτρωγε τους περαστικούς, μέχρι που ένας πρόγονος της οικογένειας Βισκόντι ανέλαβε επιτυχώς να το εξοντώσει.

Με τη βοήθεια του αρχισχεδιαστή Μερόσι, τα σχέδια του Κατανέο συνδύασαν τόσο το έμβλημα της πόλης του Μιλάνο, όσο και αυτό της οικογένειας Βισκόντι σε κυκλικό μοτίβο, περικυκλωμένο από έναν μπλε μεταλλικό δακτύλιο που περιείχε με άσπρα γράμματα τις λέξεις ALFA-ROMEO και MILANO χωρισμένες από δύο κόμπους.

Ιστορικά μοντέλα

6C Gran Sport (1931)

8C 2300 (1931)

2600 Touring Spider (1961)

GT Junior (1965)

GTV6 (1980)

Spider (1992)

156 (1997)

Alfa Romeo Cars
1910	1910-1920 24 HP 1910-1911 12 HP 1911-1920 15 HP 1913-1922 40-60 HP
1920	1921-1922 20-30 HP 1920-1921 G1 1921-1921 G2 1922-1927 RL 1923-1925 RM 1927-1929 6C 1500 1929-1933 6C 1750
1930	1931-1934 8C 2300 1933-1933 6C 1900 1934-1937 6C 2300 1935-1939 8C 2900
1940	1938-1950 158 1939-1950 6C 2500
1950	1950-1958 1900 1951-1953 158/159 1951-1953 Matta 1954-1962 Giulietta 1958-1962 2000 1959-1964 Dauphine
1960	1962-1968 2600 1962-1976 Giulia Saloon 1963-1967 Giulia TZ 1963-1977 Giulia Sprint 1965-1967 Gran Sport Quattroruote 1965-1971 GTA 1966-1993 Giulia Spider 1967-1969 33 Stradale 1967-1977 1750/2000 Berlina
1970	1970-1977 Montreal 1972-1983 Alfasud 1972-1984 Alfetta saloon 1974-1987 Alfetta GT/GTV 1976-1989 Alfasud Sprint 1977-1985 Nuova Giulietta 1979-1986 Alfa 6
1980	1983-1994 33 1984-1987 Arna 1984-1987 90 1985-1992 75 1987-1998 164 1989-1993 SZ/RZ
1990	1992-1998 155 1994-2000 145 1994-2000 146 1995-2006 GTV/Spider 1997-2005 156 1998-2007 166
2000	2000-2010 147 2005-2011 159 2003-2010 GT 2005-2010 Brera 2006-2010 Spider 2007-2010 8C Competizione/Spider

Αγωνιστική ιστορία

Alfa Romeo Giulia στο μουσείο «Ο Φαέθων» στον Ωρωπό.

Η Alfa Romeo κατάφερε αρκετές νίκες σε αρκετές κατηγορίες, όπως αυτή της Φόρμουλα 1 (σχετικό άρθρο εδώ) και σε αυτή των πρωτοτύπων. Οδηγοί Alfa που όμως δεν είχαν σχέση με την εταιρεία επίσης έλαβαν μέρος ως ξεχωριστές συμμετοχές, με πολύ καλά αποτελέσματα. Η επανάσταση στην Alfa ήρθε το 1923, όταν προσελήφθη ο Βιττόριο Τζάνο από τη Fiat και σχεδίασε την απόλυτα επιτυχημένη σειρά κινητήρων στα τέλη της δεκαετίας του 1930 (όταν βέβαια η Alfa άρχισε να χάνει στους αγώνες, ο Τζάνο απομακρύνθηκε αμέσως). Στη δεκαετία του 1930, ο Τάτσιο Νουβολάρι (Tazio Nuvolari) κέρδισε τον αγώνα Mille Miglia σε μια Alfa Romeo 6C 1750.

Η Alfa 8C 2300 κέρδισε το πρωτάθλημα των 24 ωρών του Λε Μαν, από το 1931 μέχρι το 1934, ενώ η εταιρεία αποσύρθηκε από τους αγώνες το 1933, μετά την εξαγορά από το ιταλικό κράτος. Το αγωνιστικό μέρος των Άλφα Ρομέο ανέλαβε τότε η Scuderia Ferrari (άλλωστε ο ιδρυτής της Ferrari, Έντσο Φερράρι, ήταν αγωνιστικός οδηγός της Άλφα Ρομέο και ύστερα προχώρησε στην παραγωγή των δικών του αυτοκινήτων). Το 1935, η Άλφα Ρομέο κέρδισε το Γερμανικό Γκραν Πρι με οδηγό τον Τάζιο Νουβολάρι. Το 1938, ο Μπιοντέττι κέρδισε το πρωτάθλημα Mille Miglia με μια 8C 2900B Corto Spyder, η οποία επικράτησε ύστερα να λέγεται το μοντέλο "Mille Miglia" (Μίλε Μίλια, δηλαδή Χίλια Μίλια).

Το 1950, ο Νίνο Φαρίνα (Nino Farina) κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα F1 με μια 158 με υπερσυμπιεστή και το 1951 ο Χουάν Μανουέλ Φάντζιο (Manuel Fangio) κέρδισε οδηγώντας μια Alfetta 159.

Το μοντέλο Tipo 33 ήταν ο ηγέτης της κατηγορίας πρωτοτύπων από το 1967 ως το 1977.

Η Alfa στη λαϊκή κουλτούρα

Η Alfa Romeo Brera.

Κατά τη δεκαετία του 1960, η Άλφα Ρομέο έγινε γνωστή για τα σχετικά μικρά οχήματά της με ισχυρούς κινητήρες και ιδιαίτερα για αυτά που ήταν σχεδιασμένα για την ιταλική αστυνομία, όπως η Giulia Super και η 2600 Sprint GT.

Πριν από την εξαγορά της από τη Fiat to 1986, η Alfa Romeo χρησιμοποιούσε τολμηρούς τρόπους προώθησης των αυτοκινήτων της, ενώ συνεχώς χρησιμοποιούσε διάφορους τρόπους πειραματιζόμενη με νέες λύσεις για τα αυτοκίνητά της, ακόμα και με το ρίσκο της μείωσης του μεριδίου αγοράς της. Πολλές φορές μάλιστα, η εταιρεία χρησιμοποιούσε ανορθόδοξες και αντισυμβατικές φόρμες στην σχεδίαση των αυτοκινήτων.

Σε ένα αγγλικό φυλλάδιο πωλήσεων αναφερόταν χαρακτηριστικά:

Η Alfa Romeo Giulia 1600 SS – Για τον άνδρα που έχει τα πάντα, αυτό είναι το αυτοκίνητο που θα του κάνει παρέα. … Η τιμή του είναι 2394.1.3 λίρες (μαζί με τους φόρους). Ακριβό; Φυσικά! Τι άλλο θα περιμένατε μία χειροποίητη Alfa να είναι;

Στα ιταλικά, ο ιδιοκτήτης μιας Alfa Romeo λέγεται «Αλφίστα» (Alfista), ενώ ένα σύνολο ιδιοκτητών λέγονται «Αλφίστι» (Alfisti). Το 1967, στη διάσημη ταινία του Ντάστιν Χόφμαν, «Ο Πρωτάρης», έκλεψε την παράσταση η Alfa Romeo “Spider” (γνωστή ως “Duetto” ή ως “Osso di Seppia”). Η Spider ήταν σχεδιασμένη από τον Πινινφαρίνα (Pininfarina).

Επιστροφή στις ΗΠΑ και μεταστροφή με νέα μοντέλα

Alfa Romeo Tonale Speciale σε χρώμα Verde Montreal, στην πρώτη της αμερικανική παρουσίαση, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Νέας Υόρκης στις 23 Απριλίου 2022.

Λόγω μεγάλης πτώσης των πωλήσεων, το 1995 η Alfa σταμάτησε να εξάγει αυτοκίνητα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 2014, η Alfa Romeo 4C έγινε η πρώτη Alfa Romeo μαζικής παραγωγής που εισήγαγε εκ νέου την μάρκα στις ΗΠΑ για πρώτη φορά μετά το 1995, αν και είναι αξιοσημείωτο ότι στις ΗΠΑ είχαν πωληθεί λίγο προηγουμένως κάποια μοντέλα περιορισμένης παραγωγής, όπως η Alfa Romeo 8C Competizione και η Alfa Romeo 8C Spider, καθώς και ακόμα πιο ειδικές κατασκευές όπως η επετειακή Alfa Romeo TZ3 Stradale της carrozzeria Zagato. Μάλιστα αυτά ήταν τα πρώτα, χρονολογικώς, μοντέλα ανταποκρινόμενα πλήρως στη νέα φιλοσοφία της εταιρείας. Σπορ αυτοκίνητα με υψηλά επίπεδα πολυτέλειας, δυναμικό σχεδιασμό και γερές δόσεις οδηγικής απόλαυσης.

Σημερινά μοντέλα

• 
  Alfa Romeo Giulia (2016-) του 2017
• 
  Alfa Romeo Stelvio (2017-) του 2017
• 
  Alfa Romeo Tonale (2022-) του 2022

Παλαιότερα μοντέλα της σημερινής φιλοσοφίας

• 
  Alfa Romeo 156 (1996-2005)
• 
  Alfa Romeo 147 (2000-2010)
• 
  Alfa Romeo GT (2003-2010) του 2009
• 
  Alfa Romeo 159 (2004-2011)
• 
  Alfa Romeo Brera (2005-2010) του 2012
• 
  Alfa Romeo MiTo (2008-2018)
• 
  Alfa Romeo 4C (2013-2019) του 2015
• 
  Alfa Romeo Giulietta (2010-2020)

Βιβλιογραφία

• Fusi, Luigi (1978). Alfa Romeo—Tutte le vetture dal 1910—All cars from 1910 (3rd έκδοση). Milan: Emmeti Grafica editrice. .
• Borgeson, Griffith (1990). The Alfa Romeo Tradition. Haynes (Foulis) Publishing Group. Somerset, UK. (ISBN 0-85429-875-4).
• Braden, Pat (1994). Alfa Romeo Owner's Bible Cambridge: Bentley Publishers. (ISBN 0-8376-0707-8).
• Stefano d' Amico and Maurizio Tabuchi (2004). Alfa Romeo Production Cars. Giorgio NADA Editore. (ISBN 88-7911-322-4).
• Hull and Slater (1982). Alfa Romeo: a History. Transport Bookman Publications. (ISBN 0-85184-041-8).
• Venables, David (2000). First among Champions. Osceola: Motorbooks International. (ISBN 1-85960-631-8).
• Owen, David. Great Marques, Alfa Romeo. London: Octopus Books, 1985. (ISBN 0-7064-2219-8).
• Owen, David. Alfa Romeo: Always with Passion. Haynes Publications, 1999. (ISBN 1-85960-628-8).
• Moore, Simon (1987). Immortal 2.9. Parkside Pubns. (ISBN 978-0-9617266-0-7).
• Mcdonough, E., & Collins, P. (2005). Alfa Romeo Tipo 33. Veloce Publishing. (ISBN 1-904788-71-8).
• Tipler, John. Alfa Romeo Spider, The complete history. Crowood Press (UK), 1998. (ISBN 1-86126-122-5).
• Tipler, John. Alfa Romeo Giulia Coupe Gt & Gta. Veloce Publishing, 2003. (ISBN 1-903706-47-5).
• Styles, David G. "Alfa Romeo – The Legend Revived", Dalton Watson 1989. (ISBN 978-0-901564-75-7).
• Styles, David G. "Alfa Romeo – Spider, Alfasud & Alfetta GT", Crowood Press 1992. (ISBN 1-85223-636-1).
• Styles, David G. "Alfa Romeo – The Spirit of Milan", Sutton Publishing 1999. (ISBN 0-7509-1924-8).
• Jörg Walz: Alfa Romeo Typenhandbuch – Alle Modelle von 1910 bis heute. Heel, Königswinter 2002, ISBN 3-89880-114-4.
• Matthias Pfannmüller: Alfa Romeo – Personenwagen seit 1945, Typenkompass. Motorbuch Verlag, 2002, ISBN 3-613-02254-0.
• Alfa Romeo – Eine faszinierende Automobilgeschichte. Verlag Podszun, 2002, ISBN 3-86133-318-X.
• Alfa Romeo seit 1910. Motorbuch Verlag, 2006, ISBN 3-613-02650-3.
• Joe Benson: Alfa Romeo Automobile – Alle Modelle von 1946 bis heute. Schrader Verlag, 1993, ISBN 3-921796-08-3.
• Maurizio Tabucchi: Alfa Romeo – Die komplette Typenhistorie. Heel, 2000, ISBN 3-89365-837-8.
• Christian Schön: Alfa Romeo – Automobilfaszination seit 1910. Heel, Königswinter 2010, ISBN 3-86852-271-9.
• Walter Hönscheidt: Alfa-Romeo – Leidenschaft auf Rädern. Motorbuch-Verlag, Stuttgart 2015, ISBN 3-613-03795-5.
• Gianluca Pellegrini (a cura di), Enciclopedia dell'auto - Quattroruote, Rozzano, Editoriale Domus, 2003.
• Alessandro Sannia, Alfa Romeo - 100 anni di leggenda, Milano, Gribaudo, 2010, ISBN 978-88-7906-972-4.
• David Owen, Grandi Marche - Alfa Romeo, Milano, Edizioni Acanthus, 1985, ISBN non esistente.
• Maurizio Tabucchi, Alfa Romeo 1910-2010, Milano, Giorgio Nada Editore, 2010, ISBN 978-88-7911-502-5.
• Sergio Massaro, Ferrari. Un mito., Demetra, 2000, ISBN 88-440-1635-4.
• Peter Hull e Roy Slater, La storia dell'Alfa Romeo, Milano, Baldini e Castoldi, 1970, ISBN non esistente.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τεχνικά χαρακτηριστικά αυτοκινήτων Alfa Romeo Αρχειοθετήθηκε 2017-11-13 στο Wayback Machine.
• Επίσημος ιστότοπος