Ντάστιν Χόφμαν
Ο Ντάστιν Λι Χόφμαν (αγγλικά: Dustin Lee Hoffman), (8 Αυγούστου 1937) είναι Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και του θεάτρου, βραβευμένος 2 φορές με Όσκαρ, 5 φορές με Χρυσές Σφαίρες, 4 φορές με BAFTA και 2 φορές με Έμμυ.
| Ντάστιν Χόφμαν | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Dustin Lee Hoffman (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 08 Αυγούστου 1937 Λος Άντζελες[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Σπουδές | Κολλέγιο Santa Monica, Neighborhood Playhouse School of the Theatre και Los Angeles High School[2][3] |
| Ιδιότητα | ηθοποιός ταινιών, σκηνοθέτης κινηματογράφου, ηθοποιός φωνής, καρατερίστας, ηθοποιός θεάτρου, παραγωγός ταινιών, παραγωγός θεάτρου, ηθοποιός τηλεόρασης[4] και τηλεοπτικός παρουσιαστής[5] |
| Σύζυγος | Λίζα Χόφμαν (από 1980) και Anne Byrne (έως 1980) |
| Τέκνα | Τζέικ Χόφμαν |
| Βραβεύσεις | Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων, βραβείο Ντονόστια (2012), Βραβεία Annie, Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου (1979), Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου (1989), Παγκόσμιο θεατρικό βραβείο (1967)[6], Χρυσή Σφαίρα Σέσιλ Ντε Μιλ (1997), Βραβείο Κένεντι, AFI Life Achievement Award (1999), βραβείο BAFTA καλύτερου Α΄ ανδρικού ρόλου και Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Καλύτερου Α' ανδρικού ρόλου σε μίνι σειρά ή τηλεταινία (1986) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Πρώτα χρόνια
ΕπεξεργασίαΟ Χόφμαν γεννήθηκε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια, γιος της πιανίστα της τζαζ Λίλιαν Γκολντ και του διακοσμητή σκηνικών Χάρι Χόφμαν.[7][8] Έχει έναν αδελφό, τον δικηγόρο και οικονομολόγο Ρόναλντ. Η οικογένεια τού Χόφμαν πιστεύει στον ιουδαϊσμό, όμως δεν έδωσαν στον ίδιο θρησκευτική ανατροφή.[9]
Δεκαετία 1960: Η αναγνώριση
ΕπεξεργασίαΟ Χόφμαν στις αρχές και τα μέσα της δεκαετίας του 1960 έπαιξε σε διάφορες τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες, αλλά και στο θέατρο, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Το 1966 ο νεαρός σκηνοθέτης Μάικ Νίκολς, που μόλις είχε λάβει υποψηφιότητα για Όσκαρ Σκηνοθεσίας για την ταινία του Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;, τον επέλεξε για το ρόλο του Μπέντζαμιν Μπράντοκ στην ταινία Ο Πρωτάρης (το ρόλο είχαν ήδη απορρίψει ο Γουόρεν Μπίτι και ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ). Για το ρόλο αυτό ο Χόφμαν βρέθηκε υποψήφιος για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου, ενώ ο Νίκολς πήρε το Όσκαρ Σκηνοθεσίας. Παρότι ο Χόφμαν δεν κέρδισε το Όσκαρ, ο ρόλος αυτός τον έκανε γνωστό στο ευρύτερο κοινό. Επόμενος σημαντικός ρόλος του ήταν στον Ο Καουμπόι του Μεσονυχτίου, για τον οποίο βρίσκεται και πάλι υποψήφιος για Όσκαρ. Η ταινία κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, η μόνη ταινία με το χαρακτηρισμό Χ-Rated (αυστηρώς ακατάλληλη) που έχει καταφέρει κάτι τέτοιο.
Δεκαετία 1970: Παραμονή στο παιχνίδι
ΕπεξεργασίαΣτο Μεγάλο Ανθρωπάκι υποδύεται τον χαρακτήρα Τζακ Κραμπ, από την εφηβεία μέχρι την ηλικία των 121 ετών, αποτελώντας έτσι προπομπό για παρόμοιες ταινίες, όπως το Φόρεστ Γκαμπ. Παρά τη θετική υποδοχή από τους κριτικούς, δεν βρίσκεται υποψήφιος για Όσκαρ. Στα Αδέσποτα Σκυλιά του Σαμ Πέκινπα ο Χόφμαν παρά τη θέλησή του, λόγω δέσμευσης με συμβόλαιο, υποδύεται τον Ντέιβιντ, έναν Αμερικανό που μετακομίζει με τη γυναίκα του σε χωριό της Αγγλίας και βρίσκεται αντιμέτωπος με τη βία μερικών χωρικών. Η ταινία σόκαρε κοινό και κριτικούς με την γραφική αναπαράσταση σωματικής και σεξουαλικής βίας. Επόμενος σημαντικός ρόλος του στον Πεταλούδα, μαζί με τον Στιβ Μακουίν, σε μια ταινία ιδιαίτερα μεγάλου μήκους, η οποία μόνο στην Αμερική είχε κέρδη τέσσερις φορές πάνω από το κόστος της. Την τρίτη υποψηφιότητά του για Όσκαρ την κέρδισε υποδυόμενος τον αθυρόστομο κωμικό Λένι Μπρους στο Λένι ο Βρωμόστομος. Λιγότερο από δύο χρονιά μετά το σκάνδαλο Γουοτεργκέιτ, ο Χόφμαν υποδύεται τον δημοσιογράφο της Ουάσινγκτον Ποστ Καρλ Μπέρνσταϊν στην ταινία του Άλαν Πάκουλα Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου, η οποία εξιστορεί τα γεγονότα που οδήγησαν στην αποκάλυψη του σκανδάλου. Η ταινία βρέθηκε υποψήφια για οκτώ Όσκαρ, όχι όμως και ο Χόφμαν. Το πρώτο Όσκαρ ήρθε για το Χόφμαν με το ρόλο του Τεντ Κράμερ στην ταινία Κράμερ εναντίον Κράμερ όπου μαζί με την Μέριλ Στριπ υποδύονται ένα ζευγάρι που χωρίζει, αναγκάζοντας τον σύζυγο να μεγαλώσει μόνος του το γιο τους, ισορροπώντας αυτό το καθήκον με την επαγγελματική του καριέρα στη διαφήμιση. Η ταινία κέρδισε επίσης Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας (Ρόμπερτ Μπέντον) και Β' Γυναικείου Ρόλου (Μέριλ Στριπ).
Δεκαετία 1980
Επεξεργασία
Στο Τούτσι του Σίντνεϊ Πόλακ, όπου συμπρωταγωνίστησε με τη Τζέσικα Λανγκ, ο Χόφμαν υποδύθηκε τον Μάικλ Ντόρσεϊ, έναν νεαρό άνεργο ηθοποιό ο οποίος αναγκάζεται να προσποιηθεί ότι είναι γυναίκα, προκειμένου να κερδίσει αντίστοιχο ρόλο σε σαπουνόπερα. Το Τούτσι κέρδισε δέκα υποψηφιότητες για Όσκαρ, ανάμεσα στις οποίες και Α' Ανδρικού Ρόλου για τον Χόφμαν. Η ταινία είναι διαβόητη για τις διαμάχες μεταξύ Χόφμαν και Πόλακ, οι οποίες μεταφέρθηκαν και επί σκηνής όταν ο Χόφμαν έπεισε τον Πόλακ να υποδυθεί τον ατζέντη του χαρακτήρα του. Ο Πόλακ αργότερα απέδωσε σε αυτή την ταινία και στον Χόφμαν το ξεκίνημα της δεύτερης καριέρας του, πέρα από σκηνοθέτης και ως ηθοποιός. Στη συνέχεια ο Χόφμαν κάνει προσωρινή στροφή στην τηλεόραση με τον Θάνατο του Εμποράκου, για τον οποίο κέρδισε βραβείο Emmy το 1985. Για την ίδια ερμηνεία κέρδισε αργότερα και Χρυσή Σφαίρα. Μια από τις μεγαλύτερες αποτυχίες του ήταν το Ιστάρ, ταινία που βρέθηκε υποψήφια για τρία Χρυσά Βατόμουρα. Ακολουθεί ο Άνθρωπος της Βροχής του Μπάρι Λέβινσον, που καταγράφει την επανένωση δύο αδερφών μετά το θάνατο του πατέρα τους. Η απάθεια που έπρεπε να επιδεικνύει ο Χόφμαν για τις ανάγκες του ρόλου του έκανε επιτακτική την προσεκτική προετοιμασία της ταινίας, ώστε να γίνει αντιληπτή η εσωτερική μεταμόρφωση του αδερφού του, που υποδύθηκε ο Τομ Κρουζ. Γι' αυτό το λόγο οι δύο ηθοποιοί εργάστηκαν επί δύο χρόνια με τον Λέβινσον, προετοιμάζοντας το τελικό αποτέλεσμα. Η ερμηνεία του Χόφμαν ως Ρέιμοντ Μπάμπιτ του απέφερε το δεύτερό του Όσκαρ, ενώ η ταινία κέρδισε τρία ακόμα (Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Σεναρίου).
Δεκαετία 1990
ΕπεξεργασίαΚατά τη δεκαετία του 1990 ο Χόφμαν εμφανίστηκε σε πολλές ακριβές παραγωγές μεγάλων στούντιο. Υποδύθηκε τον Μάμπλς στο σχετικά αποτυχημένο Ντικ Τρέισι του Γουόρεν Μπίτι[10], ενώ άλλη μια αποτυχία τον περίμενε με το Μπίλι Μπάθγκεϊτ του Ρόμπερτ Μπέντον (Κράμερ εναντίον Κράμερ). Στη συνέχεια συνεργάζεται με τον Στίβεν Σπίλμπεργκ, υποδυόμενος τον Κάπτεν Χουκ στο Χουκ, το οποίο αποδείχτηκε μεγάλη εμπορική επιτυχία, ενώ ο Χόφμαν απέσπασε και υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα. Συνεργάστηκε ξανά με τον Μπάρι Λέβινσον στο Sleepers, το οποίο είχε καλή υποδοχή από κοινό και κριτικούς και λίγο αργότερα πρωταγωνιστεί με τον Τζον Τραβόλτα στο Mad City του Κώστα Γαβρά, το οποίο αποδεικνύεται εμπορική και καλλιτεχνική αποτυχία. Η 7η υποψηφιότητα του Χόφμαν έρχεται με το ρόλο του Ρόμπερτ Έβανς στην ταινία Ο πρόεδρος, ένα ροζ σκάνδαλο κι ένας πόλεμος, την τρίτη συνεργασία του με τον Μπάρι Λέβινσον, ενώ συμπρωταγωνιστής του είναι ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Αξιοσημείωτο το γεγονός ότι η ταινία γυρίστηκε μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα. Ο Χόφμαν συνεργάζεται και πάλι με τον Λέβινσον στην Σφαίρα, μια ταινία επιστημονικής φαντασίας η οποία απέτυχε οικτρά σε κοινό και κριτικούς, με κέρδη στις ΗΠΑ χαμηλότερα και από το μισό του κόστους της.
Δεκαετία 2000
ΕπεξεργασίαΤο έργο του Χόφμαν στη δεκαετία του 2000 συνίσταται κυρίως από δεύτερους ρόλους σε ταινίες των μεγάλων στούντιο. Κάτω από την σκηνοθεσία του Τζέιμς Φόλι (Γκλενγκάρι Γκλεν Ρος: Οικόπεδα με θέα), συμπρωταγωνιστεί με τους Έντουαρντ Μπερνς, Άντι Γκαρσία και Ρέιτσελ Βάις στο Άκρως Εμπιστευτικό, υποδυόμενος τον αρχιμαφιόζο Γουίνστον Κινγκ. Πρωταγωνιστεί για πρώτη φορά μαζί με τον, επί 50 χρόνια φίλο του, Τζιν Χάκμαν στην ταινία Ένορκοι, το οποίο αποτελεί μεταφορά στην οθόνη του ομώνυμου μπεστ σέλερ του Τζον Γκρίσαμ. Παρότι η ταινία δέχτηκε καλές κριτικές, δεν ήταν εμπορική επιτυχία. Στο Το Νόημα της Ζωής και πώς να το χάσετε υποδύεται τον Μπέρναρντ, έναν υπαρξιστικό ιδιωτικό ντετέκτιβ. Η ταινία απέτυχε εμπορικά και δέχθηκε ανάμικτες κριτικές, όμως έγινε τελικά καλτ επιτυχία. Με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο βρέθηκε να συνεργάζεται στο Πεθερικά της συμφοράς, συνέχεια της Γαμπρός της Συμφοράς. Η ταινία, με βασικό πρωταγωνιστή το Μπεν Στίλερ, αποδείχθηκε μεγάλη οικονομική επιτυχία και ο Χόφμαν κέρδισε το βραβείο του MTV για καλύτερη κωμική ερμηνεία. Το Φεβρουάριο του 2009 τιμήθηκε με τιμητικό βραβείο Σεζάρ για το σύνολο του έργου του.
Φιλμογραφία
Επεξεργασία| Έτος | Τίτλος | Ρόλος | Σημειώσεις | ||
|---|---|---|---|---|---|
| Πρωτότυπος | Ελληνικός | ||||
| 1967 | The Tiger Makes Out | Χαπ | |||
| The Star Wagon | Χάνους Γουίκς | τηλεταινία | |||
| The Graduate | Ο πρωτάρης | Μπεν Μπράντοκ | |||
| 1968 | Un dollaro per 7 vigliacchi | Τα εκατομμύρια του Μάντιγκαν | Τζέισον Φίστερ | ||
| 1969 | Sunday Father | πατέρας | μικρού μήκους | ||
| Midnight Cowboy | Ο καουμπόι του μεσονυχτίου | Ράτσο | |||
| John and Mary | Τζον και Μαίρη | Τζον | |||
| 1970 | Little Big Man | Το μεγάλο ανθρωπάκι | Τζακ Κραμπ | ||
| 1971 | The Point | αφηγητής / πατέρας | φωνή | ||
| Who Is Harry Kellerman and Why Is He Saying Those Terrible Things About Me? | Ποιος είναι αυτός ο Χάρι Κέλερμαν και γιατί με κουτσομπολεύει; | Τζόρτζι Σόλογουεϊ | |||
| Straw Dogs | Αδέσποτα σκυλιά | Ντέβιντ Σάμερ | |||
| 1972 | Alfredo, Alfredo | Αλφρέντο Σμπίσα | |||
| 1973 | Papillon | Ο Πεταλούδας | Λούις Ντέγκα | ||
| 1974 | Lenny | Λένι ο βρομόστομος | Λένι Μπρους | ||
| 1976 | All the President's Men | Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου | Καρλ Μπέρνσταϊν | ||
| Marathon Man | Ανθρωποκυνηγητό | Τόμας Λίβαϊ (Μπέιμπ) | |||
| The Magic of Hollywood... Is the Magic of People | μικρού μήκους | ||||
| 1978 | Straight Time | Ο κυνηγημένος | Μαξ Ντέμπο | και παραγωγός | |
| 1979 | Agatha | 12 μέρες μυστηρίου | Γουόλι Στάντον | ||
| Kramer vs. Kramer | Κράμερ εναντίον Κράμερ | Τεντ Κράμερ | Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου | ||
| 1982 | Tootsie | Τούτσι | Μάικλ Ντόρσεϊ / Ντόροθι Μάικλς | ||
| 1985 | Death of a Salesman | Ο θάνατος του εμποράκου | Γουίλιαμ Λόμαν (Γουίλι) | τηλεταινία | |
| 1986 | Private Conversations | ντοκιμαντέρ | |||
| 1987 | Ishtar | Ιστάρ | Τσακ Κλαρκ | ||
| 1988 | Rain Man | Ο άνθρωπος της βροχής | Ρέιμοντ Μπάμπιτ | Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου | |
| 1989 | Family Business | Οικογενειακή υπόθεση | Βίτο | ||
| Common Threads: Stories from the Quilt | αφηγητής | φωνή - ντοκιμαντέρ | |||
| 1990 | Dick Tracy | Ντικ Τρέισι | Μαμπλς | ||
| 1991 | Billy Bathgate | Μπίλι Μπάθγκεϊτ | Νταντς Σουλτς | ||
| Hook | Κάπτεν Χουκ | Κάπτεν Χουκ | |||
| 1992 | Hero | Ήρωας κατά λάθος | Μπέρνι Λαπλάντε | ||
| 1994 | Jonas in the desert | Ντάστιν Χόφμαν | ντοκιμαντέρ | ||
| 1995 | Outbreak | Το ξέσπασμα | Σαμ Ντάνιελς | ||
| 1996 | Sleepers | Ντάνι Σνάιντερ | |||
| American Buffalo | Αμερικανός βούβαλος | Τιτς | |||
| 1997 | Mad City | Μπράκετ | |||
| Wag the Dog | Ο πρόεδρος, ένα ροζ σκάνδαλο κι ένας πόλεμος | Στάνλεϊ Μοτς | |||
| 1998 | Sphere | Η σφαίρα | Νόρμαν | ||
| 1999 | Joan of Arc | Ιωάννα της Λωραίνης | Συνείδηση | ||
| 2001 | Tuesday | φωνή - μικρού μήκους | |||
| Goldwyn | αφηγητής | φωνή | |||
| 2002 | Moonlight Mile | Πικρά φεγγάρια | Μπεν Φλος | ||
| 2003 | Confidence | Άκρως εμπιστευτικό | Κινγκ | ||
| Runaway Jury | Οι ένορκοι | Γουέντελ Ρορ | |||
| The Shakespeare sessions | Ντάστιν Χόφμαν | ντοκιμαντέρ | |||
| 2004 | Finding Neverland | Ψάχνοντας τη χώρα του ποτέ | Τσαρλς Φρόμαν | ||
| I Heart Huckabees | Το νόημα της ζωής και πώς να το χάσετε | Μπέρναρντ Τζάφι | |||
| Meet the Fockers | Πεθερικά της συμφοράς | Μπέρνι Φόκερ | |||
| A Series of Unfortunate Events | Μια σειρά από ατυχή γεγονότα | κριτικός | χωρίς αναφορά | ||
| Freedom2speak v2.0 | Ντάστιν Χόφμαν | ντοκιμαντέρ | |||
| 2005 | Racing Stripes | Στράιπς, ο πρωταθλητής | Τάκερ | φωνή | |
| The Lost City | Αβάνα, χαμένη πόλη | Μέγιερ Λάνσκι | |||
| 2006 | Perfume: The Story of a Murderer | Το άρωμα: Η ιστορία ενός δολοφόνου | Τζουζέπε Μπαλντίνι | ||
| Stranger Than Fiction | Πιο παράξενο κι από παράξενο! | καθηγητής Τζουλς Χίλμπερτ | |||
| The Holiday | Ντάστιν Χόφμαν | χωρίς αναφορά στους τίτλους | |||
| 2007 | Mr. Magorium's Wonder Emporium | Το μαγαζί των θαυμάτων | κύριος Έντουαρντ Μαγκόριουμ | ||
| 2008 | Kung Fu Panda | Κουνγκ φου πάντα | Σνίφου | φωνή | |
| Last Chance Harvey | Η τελευταία ευκαιρία | Χάρβεϊ Σάιν | |||
| The Tale of Despereaux | Η ιστορία του Ντεσπερό | Ροσκουρό | φωνή | ||
| 2010 | Barney's Version | Ο τρόπος του Μπάρνεϊ | Ίζι Πανόφσκι | ||
| 2011 | Kung Fu Panda 2 | Κουνγκ φου πάντα 2 | Σνίφου | φωνή | |
| 2014 | Chef | Σεφ | Ρίβα | ||
| Boychoir | Χορωδία | Καρβέλ | |||
| The Cobbler | Σε ξένα παπούτσια | Άμπραχαμ Σίμκιν | |||
| 2015 | The Program | Το πρόγραμμα | Μπομπ Χάμαν | ||
| 2016 | Kung Fu Panda: Secrets of the Scroll | Κουνγκ Φου πάντα: Τα μυστικά της περγαμηνής | Σνίφου | φωνή - μικρού μήκους | |
| Kung Fu Panda 3 | Κουνγκ Φου Πάντα 3 | φωνή | |||
| 2017 | The Meyerowitz Stories (New and Selected) | Ιστορίες των Μέιροβιτς (νέες και επιλεγμένες) | Χάρολντ | ||
| 2019 | L'uomo del labirinto | Στο λαβύρινθο | δρ Γκριν | ||
| 2022 | As They Made Us | Γιουτζίν | |||
| Sam & Kate | Μπιλ | ||||
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019.
- ↑ TCM Movie Database. Turner Classic Movies. www
.tcm .com /tcmdb /title /538013 /the-45th-annual-grammy-awards #credits. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2022. - ↑ www
.theatreworldawards .org /past-recipients .html. - ↑ «Dustin Hoffman Biography - Yahoo! Movies». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2007.
- ↑ Dustin Hoffman Biography (1937-)
- ↑ http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-3329905,00.html
- ↑ «Another look at classic movie bombs». Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2007.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Ο Ντάστιν Χόφμαν στην IMDb