Τζιν Χάκμαν
Ο Τζιν Χάκμαν (αγγλικά: Eugene "Gene" Allen Hackman· γενν. 30 Ιανουαρίου 1930, Σαν Μπερναρντίνο) είναι Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου, βραβευμένος με Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1971 Ο άνθρωπος από τη Γαλλία, καθώς και με Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1992 Οι ασυγχώρητοι. Ο Χάκμαν που έχει αποσυρθεί από τα κινηματογραφικά δρώμενα από το 2004 είναι επίσης συγγραφέας ιστορικών μυθιστορημάτων. Έγινε γνωστός το 1967 με την ερμηνεία του στην ταινία Μπόνι και Κλάιντ (Bonnie & Clyde). Άλλες του αξιόλογες ταινίες περιλαμβάνουν τις: Ποτέ δεν τραγούδησα για τον πατέρα μου (I Never Sang for My Father, 1970), Ο άνθρωπος από τη Γαλλία (The French Connection, 1971), Η συνομιλία (The Conversation, 1974), Σούπερμαν (Superman, 1978, Πάθος για το μπάσκετ (Hoosers, 1986), Ο Μισσισσιπής καίγεται (Mississippi Burning, 1989), Οι ασυγχώρητοι (Unforgiven, 1992), Η φίρμα (The Firm, 1993), Πιάστε τον κοντό (Get Shorty, 1995), Οικογένεια Τενενμπάουμ (The Royal Tenenbaums, 2001) και Καρδιοκατακτητές (Heartbreakers, 2001). Ο Χάκμαν έχει επίσης βραβευτεί με τρεις Χρυσές Σφαίρες και με δυο Βραβεία BAFTA.
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Τζιν Χάκμαν, γεννήθηκε στο Σαν Μπερναρντίνο της Καλιφόρνιας το 1930. Οι γονείς του ήταν ο Γιουτζίν Έζρα Χάκμαν και η Λάιντα Γκρέι κι έχει έναν αδελφό τον Ρίτσαρντ[5]. Η οικογενειά του μεταφερόταν συνεχώς μέχρι που εγκαταστάθηκε στο Ντάνβιλ του Ιλινόι, στο σπίτι της γιαγιάς του[6] . Ο πατέρας του εργαζόταν ως τυπογράφος στην εφημερίδα της περιοχής Commercial-News[7]. Οι γονείς του πήραν διαζύγιο το 1943 κι ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένεια του.
Ο Χάκμαν έζησε τα εφηβικά του χρόνια στο Στορμ Λέικ της Αϊόβα και σε ηλικία 16 χρονών, άφησε το σπίτι του για να καταταγεί στο Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ, όπου υπηρέτησε για 4 χρόνια[8]. Μετά την απόλυσή του, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου εργαζόταν σε μικροδουλειές για να βγάλει τα προς το ζην[8]. Η μητέρα του, που απεβίωσε το 1962, ήταν θύμα πυρκαγιάς την οποία προκάλεσε η ίδια κατά λάθος από καύτρα τσιγάρου.[9].
Καριέρα
ΕπεξεργασίαΔεκαετία του '60
ΕπεξεργασίαΤο 1956, ο Χάκμαν μετακόμισε στην Καλιφόρνια και προσπάθησε να γίνει ηθοποιός. Διδάχτηκε υποκριτική στη σχολή του θεάτρου της Πασαντίνα, όπου γνωρίστηκε και έγινε φίλος με τον ηθοποιό Ντάστιν Χόφμαν[8]. Οι δυο τους αντιμετωπίζονταν ως αουτσάιντερ από τους συμφοιτητές τους. Μάλιστα σε μια ψηφοφορία που αφορούσε τα μέλη της θεατρικής ομάδας που είχαν λιγότερες ευκαιρίες να πετύχουν, ο Χάκμαν και ο Χόφμαν συγκέντρωσαν τις περισσότερες αρνητικές ψήφους[8]. Αποφασισμένος να τους διαψεύσει ο Χόφμαν μπήκε σε ένα λεωφορείο με προορισμό τη Νέα Υόρκη. Ένα άρθρο του περιοδικού Vanity Fair του 2004 ανέφερε το γεγονός ότι ο Χάκμαν, ο Χόφμαν κι ο Ρόμπερτ Ντιβάλ, που ήταν φίλοι μεταξύ τους, αγωνίστηκαν για να βρουν δουλειά στη Νέα Υόρκη κατά τις αρχές της δεκαετίας του '60. Ο Χάκμαν δούλευε ως θυρωρός σε ξενοδοχείο στη Νέα Υόρκη όταν συνάντησε ξανά έναν από τους καθηγητές του στο θέατρο της Πασαντίνα. Ο καθηγητής θέλοντας να υπενθυμίσει στον ηθοποιό ότι δεν ήταν πλασμένος για δόξα του είπε: Βλέπεις, Χάκμαν, σου το είπα ότι δεν επρόκειτο να καταφέρεις τίποτα.
Ο Χάκμαν άρχισε να εργάζεται σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις εκτός του Μπρόντγουεϊ. Το 1964 ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο τη θεατρική παράσταση Any Tuesday πλάι στη Σάντι Ντένις[10]. Η συμμετοχή του σε αυτή την παράσταση του άνοιξε τις πόρτες για κινηματογραφική καριέρα. Έκανε το ντεμπούτο του στην ταινία Λίλιθ (Lilith, 1964) πλάι στον Γουόρεν Μπίτι. Εμφανίστηκε επίσης στην τηλεοπτική σειρά The Invaders. Ακολούθησε μια σειρά δευτερεύοντων ρόλων σε ταινίες, μέχρι το 1967 που ο ρόλος του Μπακ Μπάροου στην ταινία Μπόνι και Κλάιντ (Bonnie & Clyde) του χάρισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου[8]. Το 1969 εμφανίστηκε πλάι στους Μπαρτ Λάνκαστερ και Ντέμπορα Κερ στην ταινία Οι δαίμονες των ουρανών (A Gypsy Moths), καθώς και στο πλευρό του Ρόμπερτ Ρέντφορντ στην ταινία Ο πρωταθλητής του ιλίγγου (Downhill Racer).
Δεκαετία του '70
ΕπεξεργασίαΗ αρχή της δεκαετίας του χάρισε ακόμη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Ποτέ δεν τραγούδησα για τον πατέρα μου (I Never Sang for My Father, 1970) κι η τελική καταξίωση ήρθε το 1971 όταν βραβεύτηκε με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του ως αστυνομικός Τζίμι Ποπάι Ντόιλ στην ταινία του Γουίλιαμ Φρίντκιν Ο άνθρωπος από τη Γαλλία (The French Connection) (που βραβεύτηκε επίσης με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας). Έπειτα άρχισε να αναλαμβάνει πρωταγωνιστικούς ρόλους[8].
Το 1972 πρωταγωνίστησε στην ταινία Η περιπέτεια του Ποσειδώνα (The Poseidon Adventure, 1972) και το 1974 ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα Η συνομιλία (The Conversation). Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε σε έναν από τους διασημότερους κωμικούς του ρόλους, ως τυφλός ερημίτης, στην ταινία του Μελ Μπρουκς Φρανκενστάιν Τζούνιορ (Young Frankenstein, 1974).
To 1975 εμφανίστηκε στο σίκουελ της ταινίας Ο άνθρωπος από τη Γαλλία με τίτλο Ο άνθρωπος απο τη Γαλλία Νο2 (The French Connection II, 1975), σε σκηνοθεσία Τζον Φράνκενχαϊμερ αυτή τη φορά. Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε επίσης στο γουέστερν Οι αλύγιστοι (Bite the Bullet, 1975) καθώς και στο θρίλερ Επτά αινίγματα για τον ντετέκτιβ Χάρι (Night Moves) ταινία η οποία παρά το γεγονός ότι έλαβε ευνοϊκές κριτικές δεν είχε εμπορική απήχηση. Το 1977 πλαισίωσε τους ηθοποιούς Λόρενς Ολίβιε, Άντονι Χόπκινς, Μαξιμίλιαν Σελλ, Ντερκ Μπόγκαρντ, Τζέιμς Κάαν, Ρόμπερτ Ρέντφορντ, Σον Κόνερι, Μάικλ Κέιν και Έλιοτ Γκουλντ στην ταινία του Ρίτσαρντ Ατένμπορο Η γέφυρα του Άρνεμ (A Bridge Too Far). Την επόμενη χρονιά ανέλαβε το ρόλο του Λεξ Λούθορ στην κινηματογραφική εκδοχή του Σούπερμαν (Superman: The Movie). Επανέλαβε το ρόλο στις συνέχειες του 1980 και 1987.
Δεκαετία του '80
ΕπεξεργασίαΚατά τα τέλη της δεκαετίας του '80, ο Χάκμαν αμφιταλαντευόταν μεταξύ πρωταγωνιστικών και δευτεραγωνιστικών ρόλων. Το 1988 έλαβε την δεύτερή του υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου (η τέταρτη συνολικά) για την ταινία του Άλαν Πάρκερ Ο Μισσισσιπής καίγεται (Mississipi Burning) κι είχε επίσης έναν αξιομνημόνευτο ρόλο στην ταινία Αδιέξοδο (No Way Out) όπου εμφανίστηκε στο πλευρό του Κέβιν Κόστνερ και της Σον Γιανγκ.
Άλλες του συμμετοχές περιλαμβάνουν τις ταινίες: Οι κόκκινοι (Reds, 1981), Αποστολή στη Νικαράγουα (Under Fire, 1983), Πάθος για το μπάσκετ (Hoosers, 1986), Η γοητεία της εξουσίας (Power) και BAT 21: Αποστολή χίλιων κινδύνων (Bat*21, 1988). Το 2008 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου κατέταξε την ταινία Πάθος για το μπάσκετ (Hoosers, 1986) στην τέταρτη θέση στη λίστα με τις καλύτερες αθλητικές ταινίες όλων των εποχών.
Δεκαετία του '90
ΕπεξεργασίαΣτα τέλη της δεκαετίας του '80, ο ηθοποιός υπέστη αγγειοπλαστική επέμβαση που τον κράτησε εκτός κινηματογραφικών δρωμένων για μικρό χρονικό διάστημα. Επέστρεψε το 1990 με την ταινία Φρενήρης απόδραση (Narrow Margin, 1990). Εμφανίστηκε επίσης στο πλευρό των Μέριλ Στριπ και Σίρλεϊ ΜακΛέιν στην ταινία Φλερτάροντας τη ζωή (Postcards from the Edge, 1990). Το 1992 υποδύθηκε το ρόλο του σαδιστή σερίφη Λιτλ Μπιλ Ντάγκετ στο γουέστερν του Κλιντ Ίστγουντ Οι ασυγχώρητοι (Unforgiven) που του χάρισε το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου[8]. Η ταινία βραβεύτηκε επίσης με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.
Το 1993 ο Χάκμαν ανέλαβε ενός διεφθαρμένου δικηγόρου στην ταινία Η φίρμα (The Firm) βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζον Γκρίσαμ. Το 1996 εμφανίστηκε στην ταινία Ο θάλαμος (The Chamber), επίσης βασισμένη σε μυθιστόρημα του Γκρίσαμ.
Το 1995 υποδύθηκε έναν παραγωγό του Χόλιγουντ στην ταινία Πιάστε τον κοντό (Get Shorty) πλάι στους Τζον Τραβόλτα και Ντάνι Ντε Βίτο, έναν μοχθηρό πιστολά στην ταινία του Τζον Χέρον Γρήγορη και θανάσιμη (The Quick and the Dead) πλάι στους Σάρον Στόουν, Λεονάρντο Ντι Κάπριο και Ράσελ Κρόου, καθώς κι έναν καπετάνιο υποβρυχίου στην ταινία Κράιμσον Τάιντ (Crimson Tide) πλάι στον Ντένζελ Ουάσινγκτον.
Το 1996 εμφανίστηκε στο ρόλο ενός συντηρητικού γερουσιαστή στην επανεκτέλεση της ταινίας του 1978 Το κλουβί με τις τρελές (La Cage aux Folles), που προβλήθηκε με τίτλο Φτερά και Πούπουλα (The Birdcage). Συμπρωταγωνιστής του στην ταινία ήταν ο Ρόμπιν Γουίλιαμς.
Το 1997 ανέλαβε το ρόλο ενός προέδρου των Η.Π.Α. που διαπράττει έγκλημα στην ταινία του Κλιντ Ίστγουντ Απόλυτη δύναμη (Absolute Power, 1997).
Δεκαετία του 2000
ΕπεξεργασίαΤο 2001 εμφανίστηκε στην ταινία μυστηρίου του Ντέιβιντ Μάμετ Το κόλπο (The Heist), καθώς επίσης και στην κωμωδία Καρδιοκατακτητές (Heartbreakers) πλάι στις Σιγκούρνι Γουίβερ και Τζένιφερ Λαβ Χιούιτ και στην ταινία Οικογένεια Τενενμπάουμ (The Royal Tenenbaums, 2001), όπου υποδυόταν τον εκκεντρικό πατέρα μιας παράξενης οικογένειας. Ο ρόλος του στην ταινία του χάρισε Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας σε Δράμα ή Μιούζικαλ. Το 2003 συμπρωταγωνίστησε μετά από πολλά χρόνια με τον φίλο του από τα παλιά Ντάστιν Χόφμαν στην ταινία Οι ένορκοι (Runaway Jury, 2003) και το 2004 έκανε την τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση στην ταινία Όλοι οι άνθρωποι του δημάρχου (Welcome to Mooseport, 2004).
Το 2003 βραβεύτηκε με βραβείο Σέσιλ Μπι ΝτεΜιλ για την προσφορά του στο χώρο της εβδομης τέχνης.[11]
Προσωπική ζωή
ΕπεξεργασίαΟ Χάκμαν υπήρξε παντρεμένος από το 1956 με την Φέι Μαλτέζε με την οποία απέκτησε τρία παιδιά. Το ζευγάρι χώρισε μετά από τριάντα χρόνια γάμου το 1986. Ο ηθοποιός ξαναπαντρεύτηκε το 1991 με την Μπέτσι Αρακάβα.
Φιλμογραφία
ΕπεξεργασίαΈτος | Πρωτότυπος τίτλος | Τίτλος στα ελληνικά | Ρόλος |
---|---|---|---|
1961 | Mad Dog Coll | Ο τρομοκράτης των μεγαλουπόλεων | μπάτσος |
1963 | Ride with Terror | Ντάγκλας Μακάν | |
1964 | Lilith | Παράξενο ρομάντσο | Νόρμαν |
1966 | Havai | Χαβάη | δρ Τζον Γουίπλ |
1967 | First to Fight | Οι κομάντος εξορμούν | Τουίντ |
A Covenant with Death | Δύο φορές ένοχος | Χάρμσγουορθ | |
Community Shelter Planning | Ντόναλντ Ρος | ||
Banning | Τόμι Ντελ Γκάντο | ||
Bonnie and Clyde | Μπόνι και Κλάιντ | Μπακ Μπάροου | |
1968 | The Split | Το έγκλημα είναι το επάγγελμά μου | Γουόλτερ Μπριλ |
Shadow on the Land | αιδεσιμότατος Τόμας Ντέιβις | ||
1969 | Riot | Εξέγερσις μελλοθανάτων | Ρεντ Φρέικερ |
The Gypsy Moths | Οι δαίμονες των ουρανών | Τζο Μπράουντι | |
Downhill Racer | Ο πρωταθλητής του ιλίγγου | Κλερ | |
Marooned | Οι κατακτηταί | Μπαζ Λόιντ | |
1970 | I Never Sang for My Father | Ποτέ δεν τραγούδησα για τον πατέρα μου | Τζιν Γκάρισον |
1971 | Doctors' Wives | Η λέσχη των μοντέρνων γυναικών | δρ Ντέιβ Ράντολφ |
The Hunting Party | Ο λόφος της τιμωρίας | Μπραντ Ρούγκερ | |
The French Connection | Ο άνθρωπος από τη Γαλλία | Τζίμι Ντόιλ | |
Cisco Pike | Λίο Χόλαντ | ||
1972 | Prime Cut | Παράνομο φορτίο | Μαίρη Αν |
The Poseidon Adventure | Η περιπέτεια του Ποσειδώνα | αιδεσιμότατος Σκοτ | |
1973 | Scarecrow | Το σκιάχτρο | Μαξ |
1974 | The Conversation | Η συνομιλία | Χάρι Κάουλ |
Zandy's Bride | Νύφη από τη Σουηδία | Ζάντι Άλαν | |
Young Frankenstein | Φρανκενστάιν Τζούνιορ | τυφλός | |
1975 | Night Moves | Επτά αινίγματα για τον ντετέκτιβ Χάρι | Χάρι Μόουζμπι |
Bite the Bullet | Οι αλύγιστοι | Σαμ Κλέιτον | |
French Connection II | Ο άνθρωπος από τη Γαλλία II | Τζίμι Ντόιλ | |
Lucky Lady | Η τυχερή κυρία | Κίμπι Γούμακ | |
1977 | The Domino Principle | Επιχείρηση "Ντόμινο" | Τάκερ |
A Bridge Too Far | Η γέφυρα του Άρνεμ | Σοσαμπόφσκι | |
March or Die | Οι τυχοδιώκτες της ερήμου | Γουίλιαμ Σέρμαν Φόστερ | |
1978 | Superman | Σούπερμαν | Λεξ Λούθορ |
1980 | Superman II | Σούπερμαν 2 | |
1981 | All Night Long | Οι καλύτερές μας νύχτες | Τζορτζ Ντάπλερ |
Reds | Οι κόκκινοι | Πιτ Βαν Γουέρι | |
1983 | Eureka | Εύρηκα! | Τζακ Μακάν |
Under Fire | Αποστολή στη Νικαράγουα | Άλεξ Γκρέιζερ | |
Two of a Kind | Δύο και μοναδικοί | Θεός | |
Uncommon Valor | Οι 8 ριψοκίνδυνοι | συνταγματάρχης Τζέισον Ρόουντς | |
1984 | Misunderstood | Νεντ | |
1985 | Twice in a Lifetime | Δύο φορές σε μία ζωή | Χάρι |
Target | Ο στόχος | Γουόλτερ Λόιντ | |
1986 | Power | Η γοητεία της εξουσίας | Γουίλφρεντ Μπάκλεϊ |
Hoosiers | Πάθος για το μπάσκετ | προπονητής Νόρμαν Ντέιλ | |
1987 | Superman IV: The Quest for Peace | Σούπερμαν 4: Η αναζήτηση για την ειρήνη | Λεξ Λούθορ |
No Way Out | Αδιέξοδο | Ντέιβιντ Μπράις | |
1988 | Split Decisions | Νταν Μαγκουίν | |
Bat*21 | Bat 21 - Αποστολή χιλίων κινδύνων | Αϊσίλ Χάμπλετον | |
Full Moon in Blue Water | Φλόιντ | ||
Another Woman | Μια άλλη γυναίκα | Λάρι | |
Mississippi Burning | Ο Μισισιπής καίγεται | Άντερσον | |
1989 | The Package | Το πακέτο | Τζόνι Γκάλαχερ |
1990 | Loose Cannons | Αχτύπητο ντουέτο | Μακάρθουρ Στερν |
Postcards from the Edge | Φλερτάροντας τη ζωή | Λόουλερ Κόλτσεκ | |
Narrow Margin | Φρενήρης απόδραση | Λόμπερτ Κόλφιλντ | |
1991 | Class Action | Δικαστική πλάνη | Τζεντεντάια Τάκερ Γουόρντ |
Company Business | Οι τελευταίοι διπλοί πράκτορες | Σαμ Μπόιντ | |
1992 | Unforgiven | Οι ασυγχώρητοι | Λιτλ Μπιλ Ντάγκετ |
1993 | The Firm | Η φίρμα | Έιβερι Τόλαρ |
Geronimo: An American Legend | Τζερόνιμο | Τζορτζ Κρουκ | |
1994 | Wyatt Earp | Γουάιατ Ερπ | Νίκολας Ερπ |
1995 | The Quick and the Dead | Γρήγορη και θανάσιμη | Χέροντ |
Crimson Tide | Ράμσεϊ | ||
Get Shorty | Πιάστε τον κοντό | Χάρι Τζιμ | |
1996 | The Birdcage | Φτερά και πούπουλα | γερουσιαστής Κίλεϊ |
Extreme Measures | Ακραίες καταστάσεις | δρ Λόρενς Μίρικ | |
The Chamber | Ο θάλαμος | Σαμ Κεΐχολ | |
1997 | Absolute Power | Απόλυτη δύναμη | πρόεδρος Ρίτσμοντ |
1998 | Twilight | Το λυκόφως του ντετέκτιβ | Τζακ Έιμς |
Antz | Τα μυρμήγκια | Μάντιμπλ (φωνή) | |
Enemy of the State | Δημόσιος κίνδυνος | Έντουαρντ Λάιλ / Μπριλ | |
2000 | Under Suspicion | Βασικός ύποπτος για φόνο | Χένρι Χιρστ |
The Replacements | Οι αντικαταστάτες | Τζίμι Μαγκίντι | |
2001 | The Mexican | Ο Μεξικανός | Άρνολντ Μαργκολέζε |
Heartbreakers | Καρδιοκατακτητές | Γουίλιαμ Μπ. Τένσι | |
Heist | Το κόλπο | Τζο Μουρ | |
The Royal Tenenbaums | Οικογένεια Τενενμπάουμ | Ρόγιαλ Τενενμπάουμ | |
Behind Enemy Lines | Σε εχθρικό έδαφος | Ράιγκαρτ | |
2003 | Runaway Jury | Οι ένορκοι | Ράνκιν Φιτς |
2004 | Welcome to Mooseport | Όλοι οι άνθρωποι του δημάρχου | Μονρόε Κόουλ |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 GeneaStar. hackmane.
- ↑ 2,0 2,1 «Proleksis enciklopedija» (Κροατικά) 25058.
- ↑ CONOR.SI. 13128035.
- ↑ 4,0 4,1 marines
.togetherweserved .com /usmc /servlet /tws .webapp .WebApps?cmd=ShadowBoxProfile&type=Person&ID=357785. - ↑ «Gene Hackman Biography (1930–)». Filmreference.com. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2010.
- ↑ Norman, Michael (1989-03-19). «HOLLYWOOD'S UNCOMMON EVERYMAN». New York Times. http://www.nytimes.com/1989/03/19/magazine/hollywood-s-uncommon-everyman.html?pagewanted=1. Ανακτήθηκε στις 2010-07-19.
- ↑ Leman, Kevin (2007). What Your Childhood Memories Say about You: And What You Can Do about It. Tyndale House Publishers, Inc. σελ. 154. ISBN 1-4143-1186-9.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 Stated on Inside the Actors Studio, 2001
- ↑ «Gene Hackman profile». Eonline.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2010.
- ↑ http://www.imdb.com/title/tt0609447/plotsummary
- ↑ «Business Wire, November 14, 2002. Hollywood. 'Gene Hackman to Receive HFPA'S Cecil B. DeMille Award At 60th Annual Golden Globe Awards to be Telecast Live on NBC on Sunday, January 19, 2003'». Findarticles.com. 2002-11-14. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-07-09. https://archive.today/20120709200148/http://findarticles.com/p/articles/mi_m0EIN/is_2002_Nov_14/ai_94221542/. Ανακτήθηκε στις 2010-06-17.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Τζιν Χάκμαν, σελίδα στον ιστότοπο Cine.gr (Ελληνικά).
- Τζιν Χάκμαν στην IMDb (Αγγλικά)