Σίρλεϊ Μακ Λέιν

Αμερικανίδα ηθοποιός

Η Σίρλεϊ Μακ Λέιν (αγγλικά: Shirley MacLean Beaty, 24 Απριλίου 1934) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός, χορεύτρια, πολιτική ακτιβίστρια και συγγραφέας. Έχει γράψει πολλά αυτοβιογραφικά βιβλία, στα οποία αναφέρεται στην καριέρα της στο Χόλιγουντ, καθώς και στη σχέση της με μεταφυσικά θέματα. Η Μακ Λέιν το 1983 βραβεύτηκε με βραβείο Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για τη συμμετοχή της στην ταινία Σχέσεις Στοργής του Τζέιμς Λ. Μπρουκς. Είναι η μεγαλύτερη αδελφή του ηθοποιού και σκηνοθέτη Γουόρεν Μπίτι.

Σίρλεϊ Μακ Λέιν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Shirley MacLaine (Αγγλικά)
Γέννηση24  Απριλίου 1934
Ρίτσμοντ
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΘρησκείαΒαπτιστές
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑμερικανικά αγγλικά
Αγγλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
ΣπουδέςWashington-Liberty High School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός ταινιών
χορεύτρια
μουσικός
καρατερίστας
ηθοποιός τηλεόρασης
ηθοποιός θεάτρου
τραγουδίστρια
συγγραφέας
παραγωγός ταινιών
σκηνοθέτρια ταινιών κινηματογράφου
ηθοποιός
Περίοδος ακμής1955
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΔημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ
Οικογένεια
ΣύζυγοςSteve Parker (1954–1982)
ΤέκναΣάτσι Πάρκερ
ΓονείςIra Owens Beaty και Kathlyn Corinne Maclean
ΑδέλφιαΓουόρεν Μπίτι (νεότερος αδερφός)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΙππότης της Λεγεώνας της Τιμής (2011)
Primetime Emmy Award for Outstanding Variety, Music, or Comedy Special (1976)
Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου (1983)
βραβείο Κένεντι
AFI Life Achievement Award (2012)
Τιμητική Χρυσή Άρκτος (1999)
Crystal Award (1978)
αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ
Αργυρή Άρκτος καλύτερης γυναίκας ηθοποιού (1959)
Αργυρή Άρκτος καλύτερης γυναίκας ηθοποιού (1971)
βραβείο BAFTA καλύτερου Α΄ γυναικείου ρόλου (1960)
βραβείο BAFTA καλύτερου Α΄ γυναικείου ρόλου (1961)
Volpi Cup for Best Actress (1960)
Volpi Cup for Best Actress (1988)
Χρυσή Σφαίρα καλύτερης πρωτοεμφανιζόμενης ηθοποιού (1955)
Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Α' γυναικείου ρόλου σε μουσική ή κωμική ταινία (1961)
Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Α' γυναικείου ρόλου σε μουσική ή κωμική ταινία (1964)
Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ηθοποιού σε δραματική ταινία (1984)
Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ηθοποιού σε δραματική ταινία (1989)
Χρυσή Σφαίρα Σέσιλ Ντε Μιλ (1988)
Hasty Pudding Woman of the Year (1963)
GLAAD Vanguard Award (2002)
Ιστότοπος
shirleymaclaine.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Με τον Τζακ Λέμον σε σκηνή της ταινίας Η γκαρσονιέρα (1960)
Με την Όντρεϊ Χέπμπορν (αριστερά) και τον Τζέιμς Γκάρνερ σε σκηνή από την ταινία Οι ψίθυροι (1961)
Με τον Τζον Μακμάρτιν σε σκηνή της ταινίας Γλυκιά Τσάριτι (1969)

Πρώτα Βήματα Επεξεργασία

Η Μακ Λέιν γεννήθηκε στο Ρίτσμοντ της Βιρτζίνιας το 1934. Οι γονείς της, ο καθηγητής ψυχολογίας Άιρα Όουενς Μπίτι και η καθηγήτρια υποκριτικής Κάθλιν Κορίν Μακ Λέιν[1], της έδωσαν το όνομά της για να τιμήσουν την ηθοποιό παιδί-θαύμα Σίρλεϊ Τεμπλ. Όταν η Μακ Λέιν ήταν ακόμη σε μικρή ηλικία, η οικογένειά της μετακόμισε αρχικά στο Νόρφολκ κι έπειτα στο Άρλινγκτον, όπου ο πατέρας της διορίστηκε στο γυμνάσιο Τόμας Τζέφερσον.

Η Μακ Λέιν, ως παιδί είχε αδύναμους αστραγάλους και η μητέρα της αποφάσισε να την πάει να μάθει μπαλέτο. Δούλεψε σκληρά ώστε να γίνει καλή μπαλαρίνα και δεν έχασε ούτε ένα μάθημα κατά τη διάρκεια της εφηβείας της. Ήταν η ψηλότερη της τάξης της και συχνά αναλάμβανε ανδρικούς ρόλους σε κλασικά έργα όπως Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα του Προκόφιεφ και Η ωραία κοιμωμένη του Τσαϊκόφσκι. Σύντομα όμως αποφάσισε ότι δε θα μπορούσε ποτέ να γίνει επαγγελματίας μπαλαρίνα, καθώς ήταν πολύ ψηλή και δεν είχε την σωματική διάπλαση χορεύτριας κλασικού μπαλέτου. Μετά την ενηλικίωση της, κατέφυγε στο Μπρόντγουεϊ για να γίνει χορεύτρια, αλλά την κέρδισε η υποκριτική.

Φοίτησε στο λύκειο Ουάσινγκτον-Λι, όπου συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις. Το καλοκαίρι πριν από τη χρονιά της αποφοίτησής της βρισκόταν στη Νέα Υόρκη και κατάφερε να βρει δουλειά στο Μπρόντγουεϊ ως αντικαταστάτρια της ηθοποιού Κάρολ Χέινι στο μιούζικαλ The Pajama Game. Όταν η Χέινι έσπασε τον αστράγαλό της, την αντικατέστησε η Μακ Λέιν. Μερικούς μήνες μετά και αφού η Χέινι ανάρρωνε ακόμη, βρέθηκε στο κοινό ο παραγωγός Χαλ Ουόλις που πρόσεξε τη Μακ Λέιν. Η Μακ Λέιν με τη βοήθεια του Ουόλις υπέγραψε συμβόλαιο με την εταιρία Paramount. Μερικούς μήνες αργότερα όμως η Μακ Λέιν έσπασε το συμβόλαιο με την εταιρία λόγω διαφωνιών και έκανε αγωγή στον Ουόλις[2].

Καριέρα Επεξεργασία

Η Μακ Λέιν έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο το 1955 στην ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ Ποιος σκότωσε το Χάρι; (The Trouble with Harry) για την οποία κέρδισε Χρυσή Σφαίρα ως καλύτερη νεαρή ηθοποιός της χρονιάς. Την επόμενη χρονιά συμμετείχε στη μεταφορά του μυθιστορήματος του Ιούλιου Βερν Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες. Δυο χρόνια αργότερα, συμπρωταγωνίστησε με το Φρανκ Σινάτρα στην ταινία του Βινσέντε Μινέλι Το στίγμα του κολασμένου (Some Came Running, 1958) και απέσπασε την πρώτη της υποψηφιότητα για όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου, καθώς και στην ταινία Ερωτική Εγκατάλειψη (Hot Spell) πλάι στη Σίρλεϊ Μπουθ. Η δεύτερή της υποψηφιότητα για όσκαρ ήρθε το 1960, όταν υποδύθηκε την Φραν Κιούμπελικ στο πλευρό του Τζακ Λέμον, στην ταινία του Μπίλι Γουάιλντερ Η γκαρσονιέρα (The Apartment). Η ταινία κέρδισε 5 βραβεία όσκαρ, συμπεριλαμβανομένου και του Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, αλλά η Μακ Λέιν έχασε από την Ελίζαμπεθ Τέιλορ που κέρδισε για την ταινία Ζήσαμε στην αμαρτία (BUtterfield 8). Η Μακ Λέιν αργότερα δήλωσε ότι:

Ήμουν σίγουρη ότι θα κέρδιζα το όσκαρ για την Γκαρσονιέρα. Αλλά αργότερα η Ελίζαμπεθ Τέιλορ υπέστη τραχειοτομή.

Την επόμενη χρονιά συμπρωταγωνίστησε με την Όντρεϊ Χέπμπορν στην ταινία του Γουίλιαμ Γουάιλερ Οι ψίθυροι που αποτελεί μεταφορά του θεατρικού έργου της Λίλιαν Χέλμαν, The Children's Hour. Δυο χρόνια αργότερα ξαναβρέθηκε στη λίστα των υποψηφίων των βραβείων Όσκαρ για την ταινία του Μπίλι Γουάιλντερ Η τροτέζα (Irma La Douce, 1963). Αυτή τη φορά έχασε από την Πατρίσια Νιλ που κέρδισε το όσκαρ για την ταινία Άγριος σαν θύελλα (Hud). Το 1970 ο Ντον Σίγκελ, σκηνοθέτης της στην ταινία Οι γύπες πετούν χαμηλά (Two Mules for Sister Sara), είπε για εκείνη:

Είναι δύσκολο να νιώσεις ζεστασιά πλάι της. Είναι ελάχιστα θηλυκή και έχει κότσια. Είναι πάρα πολύ δύσκολη[3].

Η Μακ Λέιν το 1970, άσκησε αγωγή στην 20th Century Fox για αθέτηση συμβολαίου, όταν η εταιρία ανέβαλε την παραγωγή της ταινίας Bloomer Girl, στην οποία επρόκειτο να πρωταγωνιστήσει. Η εταιρία, προκειμένου να μην της παράσχει αποζημίωση, της πρότεινε κάποιο ρόλο στην ταινία Big Country, Big Man. Όταν η Μακ Λέιν δε δέχτηκε, η υπόθεση πήγε στο ανώτατο δικαστήριο της Καλιφόρνιας.

Το 1977 έλαβε την τέταρτή της υποψηφιότητα για όσκαρ για την ταινία Η κρίσιμη καμπή, όπου υποδύθηκε στο πλευρό της Αν Μπάνκροφτ μια μπαλαρίνα που αποσύρεται από το μπαλέτο. Το 1983 ήρθε η ώρα της να κερδίσει το πολυπόθητο αγαλματίδιο με τη συμμετοχή της στην ταινία του Τζέιμς Λ. Μπρουκς Σχέσεις στοργής (Terms Of Endearment). Στην ταινία αυτή που κέρδισε και το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας εκείνη τη χρονιά υποδυόταν την ψυχρή μητέρα της Ντέμπρα Ουίνγκερ. Το 1988 κέρδισε ακόμη μια χρυσή σφαίρα για την ταινία Μαντάμ Σουζάτσκα (Madame Sousatzka).

Η Μακ Λέιν συνέχισε να συμμετέχει σε σημαντικές παραγωγές, όπως την ταινία του 1989 Ανθισμένες μανόλιες (Steel Magnolias), όπου πρωταγωνίστησε πλάι στις Σάλι Φιλντ και Τζούλια Ρόμπερτς, ενώ το 2000 έκανε το σκηνοθετικό της ντεμπούτο στην ταινία Bruno. Άλλες σημαντικές ταινίες που κοσμούν τη φιλμογραφία της είναι οι εξής: Γλυκιά Τσάριτι (Sweet Charity, 1970) σε σενάριο Φεντερίκο Φελίνι, Να είσαι εκεί, κύριε Τσανς (Being There, 1979) στο πλευρό του Πίτερ Σέλερς, Φλερτάροντας τη ζωή (Postcards From The Edge, 1990), πλάι στη Μέριλ Στριπ, Ξεχωριστοί άνθρωποι (Used People, 1992) και Ο φρουρός της Τες πλάι στον Νίκολας Κέιτζ.

Πιο πρόσφατες συμμετοχές της στη μεγάλη οθόνη αποτελούν οι ταινίες Οι φήμες λένε (Rumor Has It, 2005) πλάι στον Κέβιν Κόστνερ και την Τζένιφερ Άνιστον και το Έλα στη θέση μου (In Her Shoes, 2005) πλάι στην Κάμερον Ντίαζ.

Η Μακ Λέιν έχει επίσης συμμετάσχει σε τηλεοπτικές παραγωγές, όπως την τηλεταινία του 2000 These Old Broads, πλάι στις Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Τζόαν Κόλινς και Ντέμπι Ρέινολντς, καθώς και την τηλεταινία του 2010 Coco, βασισμένη στη ζωή της Κοκό Σανέλ, για την οποία προτάθηκε για βραβείο Έμμυ.

Το 2012 συμπρωταγωνίστησε με τον Τζακ Μπλακ στην κωμωδία Μπέρνι (Bernie) κι εμφανίστηκε πλάι στη Μάγκι Σμιθ στην τηλεοπτική σειρά Ο πύργος του Ντάουντον (Downton Abbey). Την ίδια χρονιά έγινε η 7η κατά σειρά ηθοποιός που έλαβε το τιμητικό βραβείο για τη συνεισφορά της στην 7η τέχνη από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.

Προσωπική Ζωή Επεξεργασία

Η Μακ Λέιν υπήρξε παντρεμένη με τον επιχειρηματία Στιβ Πάρκερ, με τον οποίο απέκτησε μια κόρη, τη Σάχι, από το 1952 μέχρι και το 1982.

Φιλμογραφία Επεξεργασία

Έτος Ταινία Ελληνικός τίτλος Σημειώσεις
1955 The Trouble with Harry Ποιος σκότωσε το Χάρι; Υποψηφιότητα — Βραβείο της Βρετανικής ακαδημίας κινηματογράφου (BAFTA) - Καλύτερη ξένη ηθοποιός
Artists and Models Λόρδοι, λόρδα και φιλότιμο
1956 Around the World in Eighty Days Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες
1958 Some Came Running Το στίγμα του κολασμένου ΥποψηφιότηταΌσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία Σε Δράμα
The Sheepman Η κοιλάς των κεραυνών
Hot Spell Ερωτική εγκατάλειψη
The Matchmaker Έτοιμοι για γάμο
Ask Any Girl Ό,τι επιθυμεί η κάθε γυναίκα Υποψηφιότητα — Βραβείο BAFTA - Καλύτερη ξένη ηθοποιός
Νίκη - Φεστιβάλ του Βερολίνου - Αργυρή Άρκτος (Καλύτερη Ηθοποιός)[4]
Υποψηφιότητα - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία Σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ
1959 Career Η αγάπη είναι πρώτη
1960 Ocean's Eleven Η συμμορία των 11 Σύντομο πέρασμα
Can-Can Καν καν
The Apartment Η γκαρσονιέρα Νίκη — Βραβείο BAFTA - Καλύτερη ξένη ηθοποιός
Νίκη - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία Σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ
Φεστιβάλ της Βενετίας - Κύπελλο Βόλπι (Καλύτερη Ηθοποιός)
ΥποψηφιότηταΌσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
1961 The Children's Hour Οι ψίθυροι Υποψηφιότητα - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία Σε Δράμα
All in a Night's Work Για ένα μισόγυμνο κορίτσι
Two Loves Οι δυο μου αγάπες
1962 Two for the Seesaw Το παιχνίδι της μοναξιάς
My Geisha Αγαπημένη μου γκέισα
1963 Irma la Douce Η τροτέζα Υποψηφιότητα — Βραβείο BAFTA - Καλύτερη ξένη ηθοποιός
Νίκη - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία Σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ
ΥποψηφιότηταΌσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
1964 The Yellow Rolls-Royce Η κίτρινη ρολς-ρόις
What a Way to Go! Η κυρία και οι άνδρες της Υποψηφιότητα — Βραβείο BAFTA - Καλύτερη ξένη ηθοποιός
1965 John Goldfarb, Please Come Home Η Σίρλεϊ και το χαρέμι της
1966 Gambit Η κλέφτρα Υποψηφιότητα - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία Σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ
1967 Woman Times Seven Εφτά φορές γυναίκα Υποψηφιότητα - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία Σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ
1968 The Bliss of Mrs. Blossom Η ευτυχία της κας Μπλόσομ
1969 Sweet Charity Γλυκιά Τσάριτι Υποψηφιότητα - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία Σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ
1970 Two Mules for Sister Sara Οι γύπες πετούν χαμηλά
1971 Desperate Characters Συζυγικές ανησυχίες Νίκη - Φεστιβάλ του Βερολίνου - Αργυρή Άρκτος (Καλύτερη Ηθοποιός)[5]
1972 The Possession of Joel Delaney Υπόθεση: Τζον Ντελάνεϊ
1975 The Other Half of the Sky: A China Memoir Ντοκυμαντέρ
Συγγραφέας, σκηνοθέτης, παραγωγός
ΥποψηφιότηταΌσκαρ καλύτερου ντοκυμαντέρ
1977 The Turning Point Η κρίσιμη καμπή ΥποψηφιότηταΌσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
1979 Being There Να είσαι εκεί, κύριε Τσανς Υποψηφιότητα — Βραβείο BAFTA - Καλύτερη ξένη ηθοποίος
Υποψηφιότητα - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία Σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ
1980 A Change of Seasons Να γδυθώ ή να με γδύσεις;
Loving Couples Έλα να αλλάξουμε τις γυναίκες μας
1983 Terms of Endearment Σχέσεις στοργής Νικήτρια - Όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου -
Νικήτρια - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη γυναικεία ερμηνεία σε δράμα
Νικήτρια - Βραβείο κύκλου κριτικών Νέας Υόρκης - Καλύτερη ερμηνεία από γυναίκα σε πρωταγωνιστικό ρόλο
Νικήτρια - Βραβείο Νταβίντ ντι Ντονατέλλο καλύτερης ξένης ηθοποιού
Νικήτρια - Βραβείο κύκλου κριτικών του Λος Άντζελες - Α' γυναικείος ρόλος
Νικήτρια - Βραβείο National Board Of Review
Υποψηφιότητα — Βραβείο BAFTA - Καλύτερη ξένη ηθοποίος
1984 Cannonball Run II Κάνονμπολ νούμερο 2
1987 Out on a Limb τηλεοπτική σειρά
1988 Madame Sousatzka Μαντάμ Σουζάτσκα Νίκη - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία Σε Δράμα
Νίκη - Φεστιβάλ της Βενετίας - Κύπελλο Βόλπι (Καλύτερη Ηθοποιός)
1989 Steel Magnolias Ανθισμένες μανόλιες Υποψηφιότητα — Βραβείο BAFTA - Β' γυναικείος ρόλος
1990 Postcards from the Edge Φλερτάροντας τη ζωή Υποψηφιότητα — Βραβείο BAFTA - Καλύτερη ξένη ηθοποίος
Υποψηφιότητα - Χρυσή Σφαίρα - Β' γυναικείος ρόλος
Waiting for the Light
1991 Defending Your Life Υπερασπίζοντας τη ζωή μας
1992 Used People Ξεχωριστοί άνθρωποι Υποψηφιότητα - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία Σε Κωμωδία ή Μιόυζικαλ
1993 Wrestling Ernest Hemingway
1994 Guarding Tess Ο Φρουρός της Τες Υποψηφιότητα - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία Σε Κωμωδία ή Μιόυζικαλ
1995 The West Side Waltz
1996 The Evening Star Το βραδινό άστρο
Mrs. Winterbourne Άφραγκη και έγκυος Υποψηφιότητα - Βραβεία Satellite - Καλύτερη ηθοποιός
1997 A Smile Like Yours Ένα χαμόγελο σαν το δικό σου
1999 Joan of Arc
2000 Bruno Σκηνοθετημένο από τη Μακ Λέιν
2001 These Old Broads
2002 Salem Witch Trials
Hell on Heels: The Battle of Mary Kay Υποψηφιότητα - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη γυναικεία ερμηνεία σε τηλεταινία
2003 Carolina Καρολίνα
2005 Rumor Has It… Οι φήμες λένε
Bewitched Η μάγισσα
In Her Shoes Έλα στη θέση μου Υποψηφιότητα - Χρυσή Σφαίρα - Β' γυναικείος ρόλος
Υποψηφιότητα - Βραβεία Satellite - Καλύτερη ηθοποιός
2007 Closing the Ring Ο κύκλος έκλεισε
2008 Coco Chanel Υποψηφιότητα - Βραβείο Έμμυ καλύτερης ηθοποιού σε τηλεοπτική σειρά ή τηλεταινία
Υποψηφιότητα - Χρυσή Σφαίρα - Καλύτερη γυναικεία ερμηνεία σε τηλεταινία
Υποψηφιότητα - Screen Actors Guild Awards - Καλύτερη γυναικεία ερμηνεία σε τηλεταινία
Anne of Green Gables: A New Beginning
2010 Valentine's Day Valentine's Day
2012 Μπέρνι Bernie

Τηλεόραση Επεξεργασία

  • Shirley's World (1971–1972) και ένα ωριαίο επεισόδιο το 1977.
  • Where Do We Go From Here? (1978)
  • Out on a Limb (1987)
  • Downton Abbey (2012)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «New England Historic Genealogical Society». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2011. 
  2. Hanrihan v. Parker, 19 Misc. 2d 467, 469 (N.Y. Misc. 1959)
  3. McGilligan (1999), p.182
  4. «Berlinale 1959: Prize Winners». berlinale.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2010. 
  5. «Berlinale 1971: Prize Winners». berlinale.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2010. 

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία