Το Στίγμα του Κολασμένου

Αμερικανική δραματική ταινία του 1958

Το Στίγμα του Κολασμένου (πρωτότυπος τίτλος Some Came Running) είναι Αμερικανική δραματική ταινία του 1958 σε σκηνοθεσία Βινσέντε Μινέλι και με πρωταγωνιστές τους Φρανκ Σινάτρα, Ντιν Μάρτιν και Σίρλεϊ Μακ Λέιν. Η ταινία, που είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζέιμς Τζόουνς, διασκευάστηκε για τη μεγάλη οθόνη από τους Τζον Πάτρικ και Άρθουρ Σίκμαν και πραγματεύεται την επιστροφή ενός βετεράνου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην πόλη του και τη σύγκρουση με τον φιλόδοξο αδελφό του.

Το Στίγμα του Κολασμένου
ΣκηνοθεσίαΒινσέντε Μινέλι
ΠαραγωγήΣολ Σι Σίγκελ
ΣενάριοΤζον Πάτρικ
Άρθουρ Σίκμαν
Τζέιμς Τζόουνς (Μυθιστόρημα)
Βασισμένο σεSome Came Running
ΠρωταγωνιστέςΦρανκ Σινάτρα
Ντιν Μάρτιν
Σίρλεϊ Μακ Λέιν
Μάρθα Χάιερ
Άρθουρ Κένεντι
ΜουσικήΈλμερ Μπέρνστιν
ΦωτογραφίαΟυίλιαμ Ντάνιελς
ΜοντάζΑντριέν Φαζάν
Εταιρεία παραγωγήςMetro-Goldwyn-Mayer
ΔιανομήMetro-Goldwyn-Mayer
Πρώτη προβολήCountry flag 12/18/1958
Κυκλοφορία1958
Διάρκεια137 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Μετά το τέλος του πολέμου, ένας αλκοολικός και κυνικός στρατιωτικός και πρώην συγγραφέας ο Ντέιβ Χερς (Φρανκ Σινάτρα) επιστρέφει στη γενέτειρά του, την πόλη Πάρκμαν. Στο Πάρκμαν τον ακολουθεί η Τζίνι Μούρχεντ (Σίρλεϊ Μακ Λέιν), μια γυναίκα ελευθερίων ηθών, με την οποία πέρασε την τελευταία του νύχτα στο Σικάγο και η οποία τον έχει ερωτευτεί. Φτάνοντας στο Πάρκμαν, ο Ντέιβ καλείται να αντιμετωπίσει όλους τους εφιάλτες του παρελθόντος και κυρίως να συναντήσει τον μεγάλο του αδελφό Φρανκ Χερς (Άρθουρ Κένεντι), ο οποίος είναι ιδιοκτήτης ενός χρυσοχοείου. Ο Φρανκ καλεί τον Ντέιβ για δείπνο στο σπίτι του, παρά τις αντιρρήσεις της συζύγου του Άγκνες (Λιόρα Ντέινα), η οποία τον απεχθάνεται, εφόσον την περιέγραψε με τα πιο μελανά χρώματα σε ένα από τα μυθιστορήματά του. Ο Φρανκ και η Άγκνες προσπαθούν να φέρουν τον Ντέιβ στα μέτρα τους και γι' αυτό τον λόγο τον γνωρίζουν στην καλή κοινωνία του Πάρκμαν και συγκεκριμένα στα μέλη της οικογένειας Φρεντς. Ο Ντέιβ ερωτεύεται την Γκουέν Φρεντς (Μάρθα Χάιερ), η οποία είναι μεγάλη θαυμάστρια των μυθιστορημάτων του, αλλά οι μικροαστικές της αντιλήψεις δεν την αφήνουν να τον αγαπήσει. Η απόρριψη που λαμβάνει από την Γκουέν στρέφει τον Ντέιβ πίσω στο πιοτό και στη χαρτοπαιξία. Γνωρίζεται με τον χαρτοπαίκτη Μπάμα Ντίλερτ (Ντιν Μάρτιν), με τον οποίο γίνεται φίλος, και επιστρέφει στην Τζίνι, της οποίας η μεγάλη αγάπη αποδεικνύεται όταν κάνει μια πράξη αυτοθυσίας για να τον σώσει.

Πληροφορίες παραγωγής

Επεξεργασία

Η ταινία είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα του Τζέιμς Τζόουνς Some Came Running, το οποίο κυκλοφόρησε το 1957. Ο Τζόουνς είχε ήδη γευτεί την επιτυχία μετά την κυκλοφορία του προηγούμενου μυθιστορήματός του From Here To Eternity (Από εδώ ως την αιωνιότητα) που κυκλοφόρησε το 1951 και σκανδάλισε το κοινό της περιόδου για τη σκληρή γλώσσα με την οποία περιέγραφε τη ζωή σ' ένα αμερικανικό στρατόπεδο κατά τις παραμονές του βομβαρδισμού του Περλ Χάρμπορ. Το βιβλίο είχε μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη από τον Φρεντ Τσίνεμαν το 1953 (ελληνικός τίτλος Όσο υπάρχουν άνθρωποι), είχε κάνει τεράστια εμπορική επιτυχία και είχε κερδίσει 8 βραβεία Όσκαρ. Μετά την κυκλοφορία λοιπόν του Some Came Running η Metro-Goldwyn-Mayer αγόρασε τα δικαιώματα του μυθιστορήματος του Τζόουνς και ανέθεσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον Φρανκ Σινάτρα. O ρόλος της Τζίνι Μούρχεντ προοριζόταν για την Τζοάν Γούντγουορντ, η οποία τον απέρριψε αρνούμενη να συνεργαστεί με τον Φρανκ Σινάτρα. Ο ρόλος πήγε τελικά στη Σίρλεϊ Μακ Λέιν. Ο ρόλος του Μπάμα Ντίλερτ πήγε στον Ντιν Μάρτιν, ο οποίος συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον Σινάτρα. Η Μακ Λέιν, ο Σινάτρα και ο Μάρτιν δημιούργησαν ένα είδος αδελφότητας γνωστό ως The Clan και συνεργάστηκαν ξανά και σε άλλες ταινίες. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων οι τρεις συμπρωταγωνιστές δεν είχαν καλές σχέσεις με τον σκηνοθέτη τους Βινσέντε Μινέλι, διότι δεν τον θεωρούσαν σκηνοθέτη που μπορούσε να κάνει τις κατάλληλες υποδείξεις στους ηθοποιούς.

Το τέλος της ταινίας επρόκειτο να είναι διαφορετικό, καθώς στο αρχικό σενάριο η Τζίνι δεν επρόκειτο να σκοτωθεί για να σώσει τη ζωή του Ντέιβ, αλλά ο Σινάτρα έπεισε τον Μινέλι να αλλάξει τη ροή των γεγονότων. Η Μακ Λέιν χτυπήθηκε λοιπόν από τη σφαίρα που προοριζόταν για τον Σινάτρα και κέρδισε την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου.

Υποδοχή και βραβεία

Επεξεργασία

Η ταινία έλαβε θετικά σχόλια από τους κριτικούς κι ο Φρανκ Σινάτρα επαινέθηκε για την ερμηνεία του[1]. Προτάθηκε για 5 βραβεία Όσκαρ.

Βράβευση:

  • Α’ Γυναικείου Ρόλου – Σίρλεϊ ΜακΛέιν
  • Β’ Ανδρικού Ρόλου – Άρθουρ Κένεντι
  • Β’ Γυναικείου Ρόλου – Μάρθα Χάιερ
  • Πρωτότυπου τραγουδιού - To Love and Be Loved Τζίμι Βαν Χάουζεν, Σάμι Καν
  • Κοστουμιών – Ουόλτερ Πλάνκετ

Διαχρονικότητα

Επεξεργασία

Η ταινία απέκτησε πολλούς θαυμαστές με την πάροδο των χρόνων. Ο Μάρτιν Σκορσέζε συμπεριέλαβε την τελευταία σκηνή στο λούνα παρκ στο ντοκιμαντέρ του A Personal Journey with Martin Scorsese Through American Movie χαρακτηρίζοντάς την ως μια από τις ωραιότερες σκηνές που κινηματογραφήθηκαν ποτέ σε σινεμασκόπ. Εκτενή ανάλυση πάνω στην ταινία κάνει και ο Πίτερ Μπογκντάνοβιτς στο βιβλίο του Who the Hell's in It. Το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel κατέταξε την ταινία στην πρώτη θέση στη λίστα του με τις καλύτερες όλων των εποχών.

Εισπράξεις

Επεξεργασία

Παρά τη μεγάλη απήχηση που είχε η ταινία στο κοινό, το υψηλό κόστος παραγωγής της έκανε την MGM να χάσει χρήματα[2].

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. "Review: Some Came Running", Variety, 31 December 1957
  2. The Eddie Mannix Ledger, Los Angeles, California: Margaret Herrick Library, Center for Motion Picture Study 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία