Μπαρτ Λάνκαστερ

Αμερικανός ηθοποιός

Ο Μπέρτον Στίβεν Λάνκαστερ (αγγλικά: Burton Stephen "Burt" Lancaster, 2 Νοεμβρίου 1913 - 20 Οκτωβρίου 1994), γνωστότερος ως Μπαρτ Λάνκαστερ, ήταν Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1960 Είμαστε διεφθαρμένοι; (Elmer Gantry). Άλλες σημαντικές του συμμετοχές ήταν στις ταινίες: Οι δολοφόνοι (The Killers, 1946), Ο δήμιος των κολασμένων (The Brute Force, 1947), Όσο υπάρχουν άνθρωποι (From Here To Eternity, 1953), Σκοτεινοί δολοφόνοι (Sweet Smell Of Success, 1957), Ο βαρυποινίτης του Αλκατράζ (The Birdman Of Alcatraz, 1962), Ο γατόπαρδος (Il Gattopardo, 1963) και Ατλάντικ Σίτι (Atlantic City, 1980). Πρώην ακροβάτης του τσίρκου ο Λάνκαστερ έχει μείνει γνωστός μέχρι και σήμερα, εκτός από τις ερμηνείες του και για την αθλητική του διάπλαση και το ξέφρενό του γέλιο. Οι πρώτες του προσπάθειες να αναδειχτεί στον κόσμο του θεάματος είχαν αποβεί άκυρες, καθώς οι παραγωγοί τον χαρακτήριζαν ως Ο κύριος μύες και δόντια. Ο Λάνκαστερ κατάφερε να αναρριχηθεί σιγά σιγά στην κορυφή, από τη στιγμή που άρχισε να υποδύεται αντιήρωες κατά τα τέλη της δεκαετίας του '50, έχοντας αποποιηθεί την εικόνα του κλασικού Αμερικανού ήρωα. Στην καλλιτεχνική του ωρίμανση συνετέλεσε και το γεγονός ότι ίδρυσε σε συνεργασία με τον Χάρολντ Χεχτ μια ανεξάρτητη εταιρία παραγωγής, μέσω της οποίας λάνσαρε μερικές από τις πιο επιτυχημένες ταινίες της δεκαετίας του 50', όπως το Μάρτι (Marty, 1955) και το Χωριστά τραπέζια (Separate Tables, 1958). Ο Λάνκαστερ στα μέσα της δεκαετίας του 50' καταπιάστηκε και με τη σκηνοθεσία. Πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα ήταν η ταινία Οι αλυσίδες σπάζουν (Kentuckian, 1955), ενώ το δεύτερο σκηνοθετικό του εγχείρημα, η ταινία Ο άνθρωπος του μεσονυχτίου (The Midnight Man, 1974) ακολούθησε σχεδόν 20 χρόνια μετά το πρώτο.[22] Το 1999, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον κατέταξε στην 19η θέση στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.[23]

Μπαρτ Λάνκαστερ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Burt Lancaster (Αγγλικά)
Γέννηση2  Νοεμβρίου 1913[1][2][3]
Νέα Υόρκη[4]
Θάνατος20  Οκτωβρίου 1994[5][6][7]
Λος Άντζελες[8]
Αιτία θανάτουέμφραγμα του μυοκαρδίου[9]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςWestwood Village Memorial Park Cemetery
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και DeWitt Clinton High School[10]
Ιδιότηταπαραγωγός ταινιών[11], σεναριογράφος, ηθοποιός ταινιών, σκηνοθέτης κινηματογράφου, ηθοποιός τηλεόρασης[12], ηθοποιός θεάτρου[13], καλλιτέχνης τσίρκου[14], ηθοποιός[15] και ακροβάτης
ΣύζυγοςNorma Anderson (1946–1969)[16]
ΤέκναΜπιλ Λάνκαστερ, Joanna Lancaster, Susan Lancaster, Sighle Lancaster και Jimmy Lancaster
Είδος τέχνηςΓουέστερν
ΒραβεύσειςΌσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου (1961)[17], Παγκόσμιο θεατρικό βραβείο (1946)[18], βραβείο συνολικής προσφοράς του σωματείου ηθοποιών[19], Χρυσές Σφαίρες, Volpi Cup for Best Actor, Αργυρή Άρκτος καλύτερου άνδρα ηθοποιού, Good Conduct Medal, American Campaign Medal, European-African-Middle Eastern Campaign Medal, Μετάλλιο Νίκης Β´ Παγκοσμίου Πολέμου, βραβείο BAFTA καλύτερου Α΄ ανδρικού ρόλου, Golden Boot Awards (1995)[20] και αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[21]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Τα πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Ο Λάνκαστερ γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη, στο σπίτι των γονιών του το 1913. Ήταν γιος του ταχυδρόμου Τζέιμς Χένρι Λάνκαστερ και της Ελίζαμπεθ Ρόμπερτς.[24] Και οι δύο γονείς του ήταν προτεστάντες, άνηκαν στην εργατική τάξη και είχαν ιρλανδική καταγωγή. Η πορεία της οικογένειας του Λάνκαστερ, σύμφωνα με το γενεαλογικό του δέντρο, ξεκινά από τη Γαλλία του 11 αιώνα,[24] όπου οι πρόγονοί του ονομάζονταν De Lancastre και μετανάστευσαν πρώτα στην Αγγλία και έπειτα στο Μπέλφαστ της Ιρλανδίας. Υπάρχει η πεποίθηση ότι η μητέρα του είχε συγγένεια με τον Κόμη Φρέντερικ Ρόμπερτς. Ο Λάνκαστερ μεγάλωσε στο Ανατολικό Χάρλεμ, όπου πέρασε ξέγνοιαστα παιδικά χρόνια σε δρόμους και αλάνες και ανέπτυξε μεγάλο ενδιαφέρον και ικανότητα στη γυμναστική, ενώ φοιτούσε στο σχολείο Ντε Γουίτ Κλίντον.[24] Η μητέρα του πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία πριν ο Λάνκαστερ τελειώσει το σχολείο, ενώ στη συνέχεια κέρδισε υποτροφία και κατάφερε να μπει στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, αλλά εγκατέλειψε τις σπουδές του.

Σταδιοδρομία στο τσίρκο και στον πόλεμο Επεξεργασία

Σε ηλικία 9 ετών ο Λάνκαστερ γνωρίστηκε με τον Νικ Κραβάτ, με τον οποίο συνεργάστηκε μέχρι και τον θάνατό του. Αποτέλεσαν δίδυμο και έτσι συμμετείχαν σε θεατρικές παραγωγές ερασιτεχνικών τοπικών ομάδων, καθώς και σε παραστάσεις του τσίρκου ως ακροβάτες.[24] Ως δίδυμο με το ψευδώνυμο "Λανγκ και Κραβάτ" εντάχθηκαν στο προσωπικό του τσίρκου των αδελφών Κέι. Ωστόσο το 1939, ένας τραυματισμός ανάγκασε τον Λάνκαστερ να εγκαταλείψει το επάγγελμα, παρά τη θέλησή του. Στη συνέχεια εργάστηκε προσωρινά, μέχρι και το 1942, είτε ως πωλητής για το πολυκατάστημα Μάρσαλ Φιλντς ή ως σερβιτόρος τραγουδώντας σε διάφορα εστιατόρια.

Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες μπήκαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Λάνκαστερ κατατάχθηκε στο στρατό και αποτέλεσε μέλος της ψυχαγωγικής ομάδας που εμψύχωνε τους στρατιώτες προκειμένου να διατηρήσουν το ηθικό τους. Υπηρέτησε στη μονάδα του στρατηγού Μαρκ Κλαρκ στην Ιταλία από το 1943 μέχρι και το 1945.

Κινηματογραφική καριέρα Επεξεργασία

 
Πλάι στην Άβα Γκάρντνερ στην ταινία του Ρόμπερτ Σιόντμακ Οι δολοφόνοι (1946)
 
Με την Ντέμπορα Κερ στη θρυλική σκηνή του Όσο υπάρχουν άνθρωποι (1953)

Αν και αρχικά δεν ενδιαφερόταν για την υποκριτική, όταν επέστρεψε από τον πόλεμο πέρασε από ακρόαση και του προσφέρθηκε ένας ρόλος στο Μπρόντγουεϊ. Η θεατρική παράσταση A Sound of Hunting, του Χάρι Μπράουν, δεν είχε επιτυχία, αλλά η ερμηνεία του Λάνκαστερ τράβηξε την προσοχή ενός πράκτορα του Χόλιγουντ, του Χάρολντ Χεχτ, ο οποίος τον σύστησε στον Χαλ Ουόλις, ο οποίος του ανέθεσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Οι δολοφόνοι (The Killers, 1946). Στην ταινία αυτή, που ήταν βασισμένη σε διήγημα του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, συμπρωταγωνιστούσε με την Άβα Γκάρντνερ. Η ταινία είχε επιτυχία και ο Λάνκαστερ έλαβε αναγνώριση και εμφανίστηκε σε δύο ταινίες το επόμενο έτος, εκ των οποίων η μια είναι Ο δήμιος των κολασμένων (Brute Force) του Ζυλ Ντασέν. Συνέχισε τις κινηματογραφικές του εμφανίσεις κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 40', πρωταγωνιστώντας κυρίως σε φιλμ νουάρ, με εξαίρεση ίσως την κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού του Άρθουρ Μίλερ, Ήταν όλοι τους παιδιά μου (All My Sons, 1949). Στις ταινίες Η φλόγα και το βέλος (The Flame and the Arrow) και Ο κόκκινος κουρσάρος (The Crimson Pirate, 1952) συμμετείχε και ο φίλος από τα χρόνια του τσίρκου, Νικ Κραβάτ. Οι δυο ηθοποιοί εξέπληξαν τα πλήθη με τα ακροβατικά τους στις ταινίες αυτές.

 
Με την Όντρεϊ Χέπμπορν στην ταινία Οι ασυγχώρητοι (1960)

Το 1953, ο Λάνκαστερ πρωταγωνίστησε σε ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα δράματα του κινηματογράφου, το Όσο υπάρχουν άνθρωποι (From Here To Eternity) του Φρεντ Τσίνεμαν, πλάι στον Μοντγκόμερι Κλιφτ, την Ντέμπορα Κερ και τον Φρανκ Σινάτρα. Η σκηνή της ταινίας στην οποία ο Λάνκαστερ και η Κερ κάνουν έρωτα ανάμεσα στα κύματα, σε μια παραλία της Χαβάης, θεωρείται από τις θρυλικότερες ερωτικές σκηνές όλων των εποχών, σύμφωνα με το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. Ο ρόλος αυτός του χάρισε την πρώτη υποψηφιότητα για όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου, το οποίο έχασε από τον Γουίλιαμ Χόλντεν για την ταινία Ο καταδότης του θαλάμου 17 (Stalag 17, 1953). Στα μέσα της δεκαετίας του '50, ο Λάνκαστερ άρχισε να αναλαμβάνει πιο απαιτητικούς ρόλους και την ανεξάρτητη εταιρία Hecht-Lancaster Productions, σε συνεργασία με τον Χάρολντ Χεχτ, αποτελώντας έναν από τους πρωτοπόρους του ανεξάρτητου κινηματογράφου. Η εταιρία παραγωγής του λάνσαρε την ταινία Μάρτι (Marty, 1955), που βραβεύτηκε με όσκαρ καλύτερης ταινίας το 1955, καθώς και τις ταινίες Τόπο στα νιάτα (A Catered Affair, 1956) με τη Μπέτι Ντέιβις και το Χωριστά τραπέζια (Separate Tables) που χάρισε το όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου στον Ντέιβιντ Νίβεν το 1958. Ο Λάνκαστερ έλαβε την αναγνώριση που του άξιζε το 1960, όταν τιμήθηκε Όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου, χρυσή σφαιρα και βραβείο των κριτικών Νέας Υόρκης, για την ταινία Είμαστε διεφθαρμένοι; (Elmer Gantry, 1953). Το 1968, σε ηλικία 52 ετών, ο Λάνκαστερ εμφανίστηκε γυμνός στην ταινία του Φρανκ Πέρι, Αναζητώντας το παρελθόν (The Swimmer).

Ο Λάνκαστερ συμπρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες με τον Κερκ Ντάγκλας, με σημαντικότερες τις: Ματωμένες αλυσίδες (I Walk Alone, 1948), Gunfight at the O.K. Corral (Gunfight στο OK Corral, 1957), Επαναστάται του διαβόλου (The Devil's Disciple 1959), και Επτά Ημέρες του Μαΐου (Seven Days in May, 1964). Ο Ντάγκλας αναλάμβανε πάντοτε δευτερεύοντα ρόλο σε αυτές τις ταινίες.

Κατά τα τελευταία χρόνια της καριέρας του, ο Λάνκαστερ εγκατέλειψε τα ακροβατικά και τις χολιγουντιανές περιπέτειες και άρχισε να ερμηνεύει πιο διακεκριμένους χαρακτήρες. Έτσι εκείνη την περίοδο συμμετείχε σε διάφορες ευρωπαϊκές παραγωγές, με σκηνοθέτες όπως τον Λουκίνο Βισκόντι και τον Μπερνάρντο Μπερτολούτσι. Η συνεργασία του με τοτον Γάλλο σκηνοθέτη Λουί Μαλ το 1980, στην ταινία Ατλαντικ Σίτι (Atlantic City) πλάι στη Σούζαν Σαράντον του χάρισε διθυραμβικές κριτικές από τους κριτικούς του κινηματογράφου. Ο Λάνκαστερ αναζήτησε απαιτητικούς ρόλους και δεχόταν πολύ χαμηλότερη αμοιβή σε περίπτωση που του άρεσε κάποιος ρόλος ή κάποιος σκηνοθέτης. Συνέβαλε επίσης στη χρηματοδότηση και στην υποστήριξη ταινιών που θεωρούσε ότι είχαν μεγάλη καλλιτεχνική αξία. Υπήρξε μέντορας για τους σκηνοθέτες Σίντνεϊ Πόλακ και Τζον Φράνκενχαϊμερ, ενώ σκηνοθέτησε και ο ίδιος δυο ταινίες.

Για τη συμβολή του στη βιομηχανία κινηματογράφου, ο Λάνκαστερ έχει ένα αστέρι στο νούμερο 6801 της Λεωφόρου της Δόξας στο Χόλυγουντ.

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

Σχέσεις και γάμοι Επεξεργασία

Ο Λάνκαστερ κρατούσε απόρρητη την ιδιωτική του ζωή. Υπήρξε παντρεμένος τρεις φορές και οι δυο πρώτοι του γάμοι κατέληξαν σε διαζύγιο. Με τη δεύτερη σύζυγό του, Νόρμα Άντερσον, απέκτησε πέντε παιδιά, ενώ το 1990 παντρεύτηκε την τρίτη του σύζυγο, Σούζαν Μάρτιν. Παρέμεινε παντρεμένος με τη Μάρτιν μέχρι και τον θάνατό του το 1994.

Είχε πολλές κατακτήσεις κατά τη διάρκεια της καριέρας του. Είχε συνάψει ερωτικές σχέσεις με τη Τζόαν Μπλόντελ, ενώ διατηρούσε σχέση με τη Ντέμπορα Κερ κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του Όσο υπάρχουν άνθρωποι.[24] Το 1980 η Σέλλεϊ Γουίντερς αποκάλυψε στην αυτοβιογραφία της ότι οι δυο τους είχαν μακροχρόνια ερωτική σχέση.

Πολιτικές και κοινωνικές πεποιθήσεις Επεξεργασία

Είχε φιλελεύθερες απόψεις, υπήρξε υποστηρικτής του Δημοκρατικού Κόμματος στις ΗΠΑ και τάχθηκε υπέρ των δικαιωμάτων των φυλετικών μειονοτήτων. Εξαιτίας των φρονημάτων του, υπήρχε η φήμη, κάποια περίοδο, ότι ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος. Είχε ταχθεί ενάντια στον Πόλεμο του Βιετνάμ και σε πολιτικά κινήματα όπως εκείνο του μακαρθισμού. Το 1985, ο Λάνκαστερ μίλησε ανοιχτά για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων και υποστήριξε την καταπολέμηση της νόσου του AIDS, αφότου ο στενός του φίλος Ροκ Χάτσον προσβλήθηκε από τη νόσο. Έκανε εκστρατεία για τον Μάικλ Δουκάκη στις προεδρικές εκλογές του 1988.

Θάνατος Επεξεργασία

Όσο ο Λάνκαστερ μεγάλωνε, τα καρδιακό του πρόβλημα τον απομάκρυνε όλο και περισσότερο από την εργασία. Τον Ιανουάριο του 1980 κατά τη διάρκεια μιας επέμβασης ρουτίνας της χοληδόχου κύστης κόντεψε να πεθάνει, ενώ το 1983, μετά από δύο ελαφρά καρδιακά επεισόδια, υποβλήθηκε σε τετραπλό μπάι πας. Το οξύ έμφραγμα που υπέστη το Νοέμβριο του 1990 τον άφησε εν μέρει παράλυτο και με περιορισμένη ομιλία. Ο Λάνκαστερ πέθανε από καρδιακό επεισόδιο, σε ηλικία 80 ετών, στο διαμέρισμά του στο Λος Άντζελες τον Οκτώβριο του 1994. Η κηδεία του έγινε στο Λος Άντζελες.

Φιλμογραφία Επεξεργασία

Κινηματογράφος Επεξεργασία

Έτος Τίτλος Σημειώσεις
Πρωτότυπος Ελληνικός
1946 The Killers Οι Δολοφόνοι
1947 Brute Force Ο δήμιος των κολασμένων
1947 Desert Fury Θύελλα στην έρημο / Μια θέση στην κόλαση
1948 I Walk Alone Ματωμένες αλυσίδες
1948 All My Sons Ήταν όλοι τους παιδιά μου
1948 Sorry, Wrong Number Στον ίσκιο του δολοφόνου
1948 Kiss the Blood Off My Hands Φίλησε το αίμα των χεριών μου
1949 Criss Cross Πουλημένη στην Αμαρτία / Ο κόκκινος δαίμονας του Λος Άντζελες
1949 Rope of Sand Σχοινί και άμμος
1950 The Flame and the Arrow Η φλόγα και το βέλος
1950 Mister 880 Ο παραχαράκτης
1951 Vengeance Valley Η κοιλάδα της εκδίκησης
1951 Jim Thorpe: All-American Μπρούτζινα κορμιά
1951 Ten Tall Men Η κόρη του σεΐχη
1952 The Crimson Pirate Ο κόκκινος κουρσάρος
1952 Come Back, Little Sheba Ξαναγύρισε, Μικρή μου Σέμπα
1953 South Sea Woman Ο λιποτάχτης της Σαγκάης
1953 From Here to Eternity Όσο υπάρχουν άνθρωποι Νίκη - Βραβεία Κύκλου Κριτικών Νέας Υόρκης (Καλύτερος ηθοποιός)
Υποψηφιότητα - Όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου
1953 Three Sailors and a Girl Ένα κορίτσι και τρεις ναύτες
1954 His Majesty O'Keefe Ο βασιλεύς των τροπικών
1954 Apache Ο σκλάβος που δε λύγισε ποτέ
1954 Vera Cruz Βέρα Κρουζ
1955 The Kentuckian Οι αλυσίδες σπάζουν Σκηνοθέτης
Υποψηφιότητα - Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου Χρυσή άρκτος
1955 The Rose Tattoo Το Στιγματισμένο Ρόδο
1956 Trapeze Βαριετέ Νίκη - Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου Αργυρή άρκτος[25]
1956 The Rainmaker Έτσι αρχίζει η ζωή Υποψηφιότητα - Χρυσή σφαίρα καλύτερης ανδρικής ερμηνείας σε κωμωδία ή μιούζικαλ
1957 Gunfight at the O.K. Corral Αίμα στον πράσινο βάλτο
1957 Sweet Smell of Success Σκοτεινοί Δολοφόνοι
1958 Run Silent Run Deep Τα γεράκια των θαλασσών
1958 Separate Tables Χωριστά Τραπέζια
1959 The Devil's Disciple Επαναστάται του διαβόλου
1960 The Unforgiven (1960 film Οι ασυγχώρητοι
1960 Elmer Gantry Είμαστε Διεφθαρμένοι; Νίκη - Όσκαρ Α' Ανδρικού ρόλου
Νίκη - Χρυσή σφαίρα καλύτερης ανδρικής ερμηνείας σε δράμα
Νίκη - Βραβεία Κύκλου Κριτικών Νέας Υόρκης (Καλύτερος ηθοποιός)
Υποψηφιότητα - Βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (BAFTA)
1961 The Young Savages Άγρια Νιάτα
1961 Judgment at Nuremberg Τα απόρρητα της Νυρεμβέργης / Η Δίκη της Νυρεμβέργης
1962 Birdman of Alcatraz Ο βαρυποινίτης του Αλκατράζ Νίκη - Βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (BAFTA)
Νίκη - Κύπελλο Βόλπι στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας
Υποψηφιότητα - Όσκαρ Α' Ανδρικού ρόλου
Υποψηφιότητα - Χρυσή σφαίρα καλύτερης ανδρικής ερμηνείας σε δράμα
1963 A Child is Waiting Σε περιμένει το παιδί μας
1963 The Leopard Ο Γατόπαρδος / (Η λεοπάρδαλη της Σικελίας)
1963 The List of Adrian Messenger Οι πέντε ύποπτοι Σύντομο πέρασμα
1964 Seven Days in May Επτά Ημέρες του Μαΐου
1964 The Train Το τρένο
1965 The Hallelujah Trail Το μεγάλο καραβάνι
1966 The Professionals Οι επαγγελματίες
1967 All About People Μικρού μήκους
1968 The Scalphunters Γκουερίλλο
1968 The Swimmer Αναζητώντας το παρελθόν / Ο κολυμβητής
1969 Castle Keep Η μεγάλη μάχη της Φλάνδρας
1969 The Gypsy Moths Οι δαίμονες των ουρανών
1970 Airport Διεθνές αεροδρόμιο
1971 Lawman Ο άνθρωπος του νόμου
1971 Valdez Is Coming Έρχεται ο Βαλντέζ
1972 Ulzana's Raid Η μεγάλη επιδρομή
1973 Scorpio Ο σκορπιός
1973 Executive Action Η δολοφονία ενός προέδρου
1974 The Midnight Man Ο άνθρωπος του μεσονυχτίου Σκηνοθεσία
1974 Gruppo di famiglia in un interno (Conversation Piece) Η γοητεία της αμαρτίας Νίκη - Ντάβιντ Ντι Ντονατέλο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας από ξένο ηθοποιό
1976 Buffalo Bill and the Indians, or Sitting Bull's History Lesson Μπούφαλο Μπιλ
1976 1900 (Novecento) 1900
1976 The Cassandra Crossing Το πέρασμα της Κασσάνδρας
1977 Twilight's Last Gleaming Τελεσίγραφο
1977 The Island of Dr. Moreau Η μυστηριώδης νήσος του Δρ. Μορό / Στη φωλιά του λυκανθρώπου Υποψηφιότητα — Βραβείο Saturn
1978 Go Tell the Spartans Βρώμικες νίκες
1979 Zulu Dawn Col. Anthony Durnford
1980 Atlantic City Ατλάντικ Σίτι Νίκη - Βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (BAFTA)
Νίκη - Βραβεία Κύκλου Κριτικών Βοστώνης (Καλύτερος ηθοποιός)
Νίκη - Ντάβιντ Ντι Ντονατέλο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας από ξένο ηθοποιό
Νίκη - Βραβεία Ένωσης Κριτικών του Κάνσας (Καλύτερος ηθοποιός)
Νίκη - Βραβεία Ένωσης Κριτικών του Λος Άντζελες (Καλύτερος ηθοποιός)
Νίκη - Βραβεί Εθνικού Κύκλου Κριτικών Κινηματογράφου - Καλύτερη ανδρική ερμηνεία
Νίκη - Βραβεία Κύκλου Κριτικών Νέας Υόρκης (Καλύτερος ηθοποιός)
Υποψηφιότητα - Όσκαρ Α' Ανδρικού ρόλου
Υποψηφιότητα - Χρυσή σφαίρα καλύτερης ανδρικής ερμηνείας σε δράμα
Υποψηφιότητα— Βραβείο Τζίνι καλύτερης ανδρικής ερμηνείας
1981 Cattle Annie and Little Britches Η πιο άγρια συμμορία της δύσης
1981 La pelle Το δέρμα
1983 Local Hero Το ίνδαλμα της πόλης Υποψηφιότητα - Βραβείο Β' ανδρικής ερμηνείας της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (BAFTA)
1983 The Osterman Weekend Όστερμαν, το 48ωρο των κατασκόπων
1985 Little Treasure
1986 Tough Guys Τα σκληρά καρύδια
1987 Il Giorno prima
1988 Rocket Gibraltar
1989 Field of Dreams Ο ξυπόλητος Τζο
1989 La Bottega dell'orefice

Τηλεοπτικές παραγωγές Επεξεργασία

Έτος Τηλεταινία / Τηλεοπτική σειρά
1974 Moses the Lawgiver
1976 Victory at Entebbe
1978 The Unknown War
1982 Marco Polo
1982 Verdi
1985 Scandal Sheet
1986 Väter und Söhne - Eine deutsche Tragödie
1986 On Wings of Eagles
1989 I Promessi sposi
1990 The Phantom of the Opera
1990 Voyage of Terror: The Achille Lauro Affair
1991 Separate But Equal

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. 11856904X. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2015.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11983693q. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. (Αγγλικά) SNAC. w6rr22tk. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 78731. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. (Αγγλικά) Find A Grave. 1835. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. (Γαλλικά) Babelio. 55326. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  8. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  9. thetombstonetourist.com/graves/burt-lancaster/. Ανακτήθηκε στις 29  Αυγούστου 2022.
  10. Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  11. (Αγγλικά) HOLLIS. Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. id.lib.harvard.edu/alma/99156331248503941/catalog. Ανακτήθηκε στις 18  Αυγούστου 2022.
  12. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2019.
  13. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2019.
  14. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  15. www.acmi.net.au/creators/77332.
  16. www.nytimes.com/1994/10/22/obituaries/burt-lancaster-rugged-circus-acrobat-turned-hollywood-star-is-dead-at-80.html. Ανακτήθηκε στις 29  Αυγούστου 2022.
  17. www.oscars.org/oscars/ceremonies/1961. Ανακτήθηκε στις 29  Αυγούστου 2022.
  18. www.theatreworldawards.org/past-recipients.html.
  19. www.sagawards.org/nominees/life-achievement-award-recipient/28th. Ανακτήθηκε στις 29  Αυγούστου 2022.
  20. www.goldenbootawards.com/gba1995.html. Ανακτήθηκε στις 29  Αυγούστου 2022.
  21. Ανακτήθηκε στις 6  Ιουνίου 2021.
  22. Buford, Kate (2008). Burt Lancaster: An American Life. Aurum Press. ISBN 1845133854.
  23. «AFI's 100 Years...100 Stars». American Film Institute. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2006. 
  24. 24,0 24,1 24,2 24,3 24,4 Buford, Kate (2008). Burt Lancaster: An American Life. Aurum Press. ISBN 1845133854. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2010. 
  25. «6th Berlin International Film Festival: Prize Winners». berlinale.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2009. 

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Μπάφορντ, Κέιτ (2008). Burt Lancaster: An American Life. Aurum Press. ISBN 1845133854.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία