Μέτωπο Πολισάριο

(Ανακατεύθυνση από Πολισάριο)

Το μέτωπο Πολισάριο (από τα ισπανικά: Frente Popular de Liberación de Saguía el Hamra y o de Oro - Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Σαγκία ελ Άμρα και του Ρίο ντε Όρο) είναι εθνικό επαναστατικό απελευθερωτικό κίνημα που εκπροσωπεί τους Σαχράουι ώστε να δημιουργήσουν ένα ανεξάρτητο κράτος με την ονομασία Αραβική Λαοκρατική Δημοκρατία της Σαχάρας, απομακρύνοντας τους Μαροκινούς από τη Δυτική Σαχάρα. Έχει θέση παρατηρητή της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.[1] Το 1979, τα Ηνωμένα Έθνη αναγνώρισαν το μέτωπο Πολισάριο ως εκπρόσωπο του λαού της Δυτικής Σαχάρας.[2]

Το έμβλημα της οργάνωσης

Η οργάνωση ιδρύθηκε επίσημα το 1973. Μετά την απόσυρση της Ισπανίας από την αποικία της Δυτικής Σαχάρας το 1975 μετά από πιέσεις του Μαρόκου, το Μαρόκο κατέλαβε το βόρειο τμήμα της περιοχής και η Μαυριτανία το νότιο. Το μέτωπο Πολισάριο ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Δυτικής Σαχάρας τις 27 Φεβρουαρίου 1976 και άρχισε τον ανταρτοπόλεμο με τα δύο κράτη, με την υποστήριξη της Αλγερίας, όπου είχε μεταφέρει την έδρα του. Τελικά, υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τη Μαυριτανία, η οποία απέσυρε τα στρατεύματά της, αλλά το Μαρόκο μονομερώς κατέλαβε τα εδάφη που έλεγχε η Μαυριτανία. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, το μέτωπο Πολισάριο διεξήγαγε ανταρτοπόλεμο ενάντια σε φυλάκια του Μαρόκου. Το Μαρόκο αντέδρασε κατασκευάζοντας ένα τεράστιο ανάχωμα μήκους 2.000 χιλιομέτρων. Τελικά οι εχθροπραξίες σταμάτησαν με τη διαμεσολάβηση του ΟΗΕ. Η εκεχειρία τέθηκε σε εφαρμογή στις 6 Σεπτεμβρίου 1991. Ένας από τους όρους ήταν η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της περιοχής, κάτι το οποίο δε συνέβη λόγω διαφωνιών για τη χορήγηση δικαιώματος ψήφου.[3]

Παραπομπές

Επεξεργασία