Πρόγραμμα Όζμα

πείραμα αναζήτησης εξωγήινης ζωής του 1960

Το Πρόγραμμα Όζμα (αγγλ.: Project Ozma) ήταν ένα πρωτοποριακό πείραμα αναζήτησης εξωγήινης ζωής που ξεκίνησε το 1960 από τον αστρονόμο του Πανεπιστημίου Κορνέλ, Φρανκ Νρέικ, στο Εθνικό Παρατηρητήριο Ραδιοαστρονομίας στη Δυτική Βιρτζίνια των Η.Π.Α.. Ο σκοπός του πειράματος ήταν να αναζητηθούν σημάδια ζωής σε μακρινά πλανητικά συστήματα μέσω διαστρικών ραδιοκυμάτων. Το πρόγραμμα πήρε το όνομά του από την πριγκίπισσα Όζμα, ηγεμόνα της πλασματικής γης του Οζ, εμπνευσμένο από την υποτιθέμενη επικοινωνία του Φρανκ Μπάουμ με το Οζ μέσω ραδιοφώνου για να μάθει τα γεγονότα των βιβλίων που έλαβαν χώρα μετά την Σμαραγδένια Πόλη του Οζ. [1] Η αναζήτηση δημοσιοποιήθηκε σε άρθρα σε δημοφιλή μέσα ενημέρωσης της εποχής, όπως το περιοδικό Time. [2]

Το 26 μέτρων ραδιοτηλεσκόπιο Howard E. Tatel στο Εθνικό Παρατηρητήριο Ραδιοαστρονομίας στις Η.Π.Α., που χρησιμοποιήθηκε στο πρόγραμμα

Ο Ντρέικ χρησιμοποίησε ένα ραδιοτηλεσκόπιο με διάμετρο 26 μέτρων για να μελετήσει τους αστέρες Ταυ Κήτους και Έψιλον Ηριδανού σε συχνότητα δείκτη περίπου 1,420 gigahertz.[1] Πρόκειται για δύο παρόμοιους με τον Ήλιο αστέρες που τότε θεωρούνταν πιθανό να διαθέτουν κατοικημένους πλανήτες. Μια ζώνη 400 kilohertz γύρω από τη συχνότητα δείκτη σαρώθηκε χρησιμοποιώντας έναν μονοκαναλικό δέκτη με εύρος ζώνης 100 hertz. Οι πληροφορίες αποθηκεύτηκαν σε ταινία για μετέπειτα ανάλυση. Περίπου 150 ώρες διαλείπουσας παρατήρησης κατά τη διάρκεια μιας περιόδου τεσσάρων μηνών δεν ανίχνευσε αναγνωρίσιμα σήματα. Ένα ψευδές σήμα εντοπίστηκε στις 8 Απριλίου του 1960, αλλά καθορίστηκε ότι προερχόταν από αεροσκάφος.[3]

Ο δέκτης συντονίστηκε σε μήκος κύματος περίπου 21 εκατοστά, το οποίο είναι το μήκος κύματος της ακτινοβολίας που εκπέμπεται φυσικά από το διαστρικό υδρογόνο. Θεωρήθηκε ότι αυτό θα ήταν γνωστό, ως ένα είδος καθολικής σταθεράς, σε οποιονδήποτε επιχειρούσε διαστρική ραδιοεπικοινωνία.[4]

Ένα δεύτερο πείραμα, που ονομάστηκε Όζμα ΙΙ, διεξήχθη με ένα μεγαλύτερο τηλεσκόπιο (91 μ.) στο ίδιο παρατηρητήριο από τον Πάτρικ Πάλμερ και τον Μπέντζαμιν Ζάκερμαν, οι οποίοι παρακολούθησαν κατά διαστήματα 670 κοντινούς αστέρες επί περίπου τέσσερα χρόνια (1972-76).[5] Εξετάστηκαν ένα εύρος ζώνης 10 MHz με ανάλυση 52 kHz και ένα εύρος ζώνης 625 kHz με ανάλυση 4 kHz. Το φασματόμετρο επικεντρώθηκε στη γραμμή 21 εκατοστών του υδρογόνου στο πλαίσιο ηρεμίας κάθε παρατηρούμενου αστέρα.[5]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 SETI Institute. "Early SETI: Project Ozma, Arecibo Message." Web page at https://www.seti.org/seti-institute/project/details/early-seti-project-ozma-arecibo-message.
  2. "Science: Project Ozma," Time, Apr. 18, 1960 Αρχειοθετήθηκε 2013-07-21 στο Wayback Machine.
  3. Heidmann, Jean· Dunlop, Storm (1995). Extraterrestrial intelligence. Cambridge University Press. ISBN 0-521-58563-5. 
  4. Darling, David. "Ozma, Project," in The Internet Encyclopedia of Science. Web page at http://www.daviddarling.info/encyclopedia/O/Ozma.html.
  5. 5,0 5,1 Zuckerman, B.; Tarter, J. (1980). «Microwave searches in the U.S.A. and Canada». Strategies for the search for life in the universe (Proceedings): 81–92. doi:10.1007/978-94-009-9115-6_10. Bibcode1980ASSL...83...81Z.