Πυγμάχος των Θερμών
Ο πυγμάχος των Θερμών ή ο αναπαυόμενος πυγμάχος ή ο πυγμάχος του Κυρινάλιου είναι ορειχάλκινο άγαλμα της ελληνιστικής περιόδου το οποίο σήμερα βρίσκεται στο Εθνικό Μουσείο της Ρώμης.
_-_Lateral_View.jpg)
Ιστορικό και ερμηνεία Επεξεργασία
Το άγαλμα ανακαλύφθηκε στην πλαγιά του Κυρινάλιου λόφου της Ρώμης το 1885, και πιθανώς στεγάζονταν στα λουτρά του Κωνσταντίνου (Θέρμες). Εμφανίζεται να είχε θαφτεί προσεκτικά κατά την αρχαιότητα, και βρισκόταν σε ιδιαίτερα καλή κατάσταση.[1]Θεωρείται πιθανό πως το γλυπτό φυλάχτηκε προσεχτικά έτσι ώστε να προστατευτεί από την άλωση της Ρώμης από τους Γότθους το 410.[2]
Χρονολογείται περίπου στο 330 π.Χ. με μια παλαιότερη υπόθεση να κάνει αναφορά για τον 1ο αιώνα π.Χ., και το άγαλμα αναπαριστά ένα πυγμάχο με μυώδη διάπλαση, σημάδια στο πρόσωπο, σπασμένη μύτη, ενώ ο τρόπος κατασκευής του στόματος του υποδηλώνει σπασμένα δόντια. Δεν θεωρείται πως αναπαριστά ένα συγκεκριμένο πυγμάχο, αλλά αποτελεί μια συλλογή χαρακτηριστικών του τυπικού πυγμάχου.[3]
Ενώ οι παλαιότερες έρευνες υπέθεταν κατά κύριο λόγο ότι η μορφή ήταν το πορτρέτο ενός πραγματικού πυγμάχου - μεταξύ άλλων, ο Πολυδεύκης, ένας από τους δύο Διοσκούρους, ή ο έμπειρος μυθικός πυγμάχος Δάρης απεικονίζονταν να αναπαύεται μετά τη νίκη του επί του Εντέλλου ή ο Θεαγένης από τη Θάσο, ο οποίος έζησε στο πρώτο μισό του 5ου αιώνα π.Χ. και ήταν διάσημος πυγμάχος της εποχής του - ή ακόμη και ένας θεός (Δίας;). Ο Βρετανός ερευνητής Roland R.R. Smith βλέπει στη φιγούρα τη γενικευμένη αναπαράσταση (τύπος, αρχέτυπο) ενός πυγμάχου που δεν μπορεί να κατονομαστεί και που τελικά δεν έχει ατομικά χαρακτηριστικά.
Ενώ ο Paul Zanker απορρίπτει την ερμηνεία ως μυθολογικό πρόσωπο, ο Vinzenz Brinkmann τάσσεται υπέρ της θέσης που διατύπωσαν ο Otto Rossbach το 1898 και η Phyllis L. Williams το 1945, σύμφωνα με την οποία ο πυγμάχος αντιπροσωπεύει τον βασιλιά Άμυκο. Ο τελευταίος ηττάται από τον Πολυδεύκη σε αγώνα πυγμαχίας κατά το ταξίδι της Αργούς στην Κολχίδα. Η σύνδεση του αγάλματος του πυγμάχου με εκείνο του "ελληνιστή Πρίγκιπα" σε μια αναπαράσταση ως μυθολογική ομάδα, η οποία υποτίθεται ότι απεικονίζει τον Πολυδεύκη και τον Αμύκο, παρουσιάστηκε στο Liebieghaus Frankfurt/Main το 2018 και τέθηκε προς συζήτηση.
Διαστάσεις και κατασκευή Επεξεργασία
Έχει ύψος 1.28 μέτρα και αποτελείται από 8 μέρη τα οποία έχουν συγκοληθεί μεταξύ τους μέσω της τεχνικής του χαμένου κεριού, με όλα τα μέρη να εμφανίζονται ως ένα ενιαίο αναπόσπαστο σύνολο. Τα χείλη και οι πληγές του προσώπου αρχικά περιείχαν στρώσης χαλκού, όπως και ο αριστερός ώμος, χέρι, και μηρός, ώστε να δίνεται η εντύπωση παρουσίας κηλίδων αίματος. Τα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών είχαν υποστεί φθορά λόγω της τριβής τους από τα χέρια των περαστικών που άγγιζαν το άγαλμα κατά την αρχαιότητα.
Το 1989 έγιναν περαιτέρω εργασίες συντήρησης στο άγαλμα για την έκθεση του σε μουσείο της Βόννης.[4]
Φωτογραφικό υλικό Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Lanciani, Ancient Rome in Light of Recent Discoveries (1888:305–306), quoted in Sean Hemingway, "The Boxer: an ancient masterpiece comes to the Met", 2013; accessed 29 June 2013.
- ↑ Hemingway 2013.
- ↑ Smith, R. R. R. (1991). Hellenistic Sculpture. London. σελίδες 54-55.
- ↑ Himmelmann, Nikolaus (1998). Herrscher und Athlet: Die Bronzen vom Quirinal. Milan: Olivetti.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
Literatur Επεξεργασία
- Otto Rossbach: Amykos. Στο: Festschrift für Otto Benndorf zu seinem 60. Geburtstage gewidmet von Schülern, Freunden und Fachgenossen. A. Hölder, 1898, σελ. 148–152 ([1]).
- Phyllis L. Williams: Amykos and the Dioskouroi. Στο: American Journal of Archaeology 49, 1945, σελ. 330–347, doi:10.2307/499627.
- Roland R. R. Smith: Hellenistic Sculpture. A Handbook. Thames & Hudson, London 1991, ISBN 0-500-20249-4, S. 54–55, ([2]).
- Paul Zanker: Der Boxer. Στο: Luca Giuliani: Meisterwerke der antiken Kunst. 2005, ISBN 3-406-53094-X, σελ. 28–49.
- Vinzenz Brinkmann: Zurück zur Klassik. Στο: Vinzenz Brinkmann: Zurück zur Klassik. Ein neuer Blick auf das Alte Griechenland. 2013, ISBN 978-3-7774-2008-0, σελ. 15–57.
- Vinzenz Brinkmann, Ulrike Koch-Brinkmann: Die sogenannten Quirinalsbronzen und der Faustkampf von Amykos mit dem Argonauten Polydeukes. Ein archäologisches Experiment. Στο: Vinzenz Brinkmann: Medeas Liebe und die Jagd nach dem Goldenen Vlies. 2018, σελ. 80–97.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- (Αγγλικά) Τρισδιάστατη αναπαράσταση - sketchfab.com
- (Αγγλικά) Τηλεοπτικό αφιέρωμα - Khan Academy