Ράγι Θεσπρωτίας

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 39°34′18″N 20°14′30″E / 39.57167°N 20.24167°E / 39.57167; 20.24167

Το Ράγι[1] ή Ράγιο[2] (γνωστό και ως Ράι[3]) είναι χωριό του δήμου Φιλιατών στον νομό Θεσπρωτίας της Ηπείρου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 151 κατοίκους[4].

Ράγι Θεσπρωτίας
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ράγι Θεσπρωτίας
39°34′18″N 20°14′30″E
ΧώραΕλλάδα
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Φιλιατών
Γεωγραφική υπαγωγήΉπειρος
Πληθυσμός114 (2021)
Ταχ. κωδ.46100

Γενικά και ιστορικά στοιχεία

Επεξεργασία

Βρίσκεται 13 χλμ. βόρεια της Ηγουμενίτσας σε υψόμετρο 50 μέτρων. Σύμφωνα με την τελευταία διοικητική διαίρεση (Σχέδιο Καλλικράτης) αποτελεί έδρα τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας Σαγιάδας, του δήμου Φιλιατών. Την ύστερη περίοδο της Τουρκοκρατίας, υπαγόταν στον καζά Μαργαριτίου. Σύμφωνα με οθωμανική στατιστική του 1895 είχε 59 κατοίκους και ήταν γνωστό ως Χατζή-Κασίμη[5].

Μετά την υπαγωγή του στο ελληνικό κράτος, το Ράγιο έγινε το 1935 έδρα ομώνυμης κοινότητας που περιλάμβανε και το Τσιφλίκι Ράγιο, οικισμό που καταργήθηκε το 1940[6]. Κατά τις παραμονές του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, το χωριό είχε πληθυσμό 178 κατοίκων (μεταξύ των οποίων και τρεις Τσάμηδες)[1], ενώ κατά τη διάρκεια της Κατοχής, μεγάλο μέρος των αγροτικών εκτάσεων του χωριού καταπατήθηκε από Τσάμηδες δοσίλογους του γειτονικού Παραπόταμου[7]. Μεταπολεμικά, το Ράγιο υπήχθη το 1997 στον καποδιστριακό δήμο Σαγιάδας και από το 2011 ανήκει στον δήμο Φιλιατών. Στο χωριό γεννήθηκε ο επιχειρηματίας και πανεπιστημιακός Βασίλειος Νάσης[8].

Εκκλησιαστικά υπάγεται στη Μητρόπολη Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας[9]. Πλησίον του χωριού βρίσκεται η ιστορική Μονή Ραγίου, αφιερωμένη στη Κοίμηση της Θεοτόκου[3][10].

Απογραφές πληθυσμού

Επεξεργασία
Απογραφή 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 178[1] 204[11] 222[12] 166[13] 174[12] 159[14] 161[14] 151[4]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 Γκότοβος, Αθανάσιος (2016). Τσαμουριά. Ταυτότητες στην κατοχική Θεσπρωτία και ο ρόλος της μουσουλμανικής μειονότητας. Αθήνα: Εναλλακτικές Εκδόσεις. σελ. 92. 
  2. «Ράγιο». filiates.gr. Δήμος Φιλιατών. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2023. 
  3. 3,0 3,1 Πασιάκος, Μιχάλης, επιμ. (1998). Θεσπρωτία. Η πρώτη Ελλάδα. Σαγιάδα Θεσπρωτίας: Εκπολιτιστικός Σύλλογος Σαγιάδας. σελ. 98. 
  4. 4,0 4,1 «Πόσοι κατοικούμε στην Ήπειρο - Όλη η απογραφή του 2011». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2023. 
  5. Κοκολάκης, Μιχάλης (2003). «Η τουρκική στατιστική της Ηπείρου στο Σαλναμέ του 1895». Στο: Παναγιωτόπουλος, Βασίλης. Πληθυσμοί και οικισμοί του ελληνικού χώρου. Ιστορικά μελετήματα (PDF). Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών/Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. σελ. 312. 
  6. «Διοικητικές Μεταβολές Ο.Τ.Α. - Κοινότητα Ραγίου». eetaa.gr. ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  7. Spiros Tsoutsoumpis, Violence, resistance and collaboration in a Greek borderland: the case of the Muslim Chams of Epirus, Qualestoria, n. 2, dicembre 2015, σελ. 127.
  8. Αγιαννίδης, Παύλος Ηλ. (22 Απριλίου 2018). «Ο Μπίλι από την Ηπειρο που κάνει θαύματα στις ΗΠΑ». protagon.gr. Protagon. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2024. 
  9. «Ράγιο». imparamythias.gr. Ιερά Μητρόπολις Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  10. Τσόγκας, Γεώργιος (2009). Η Σαγιάδα. Η Ιστορική της πορεία, γραπτές μαρτυρίες και αφηγήσεις. Αθήνα: Εκδόσεις Δωδώνη. σελ. 28. 
  11. Βασίλειον της Ελλάδος, Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951, Εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις, 1955, σελ. 78.
  12. 12,0 12,1 Σταματελάτος, Μιχαήλ· Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2001). Επίτομο Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδος. Αθήνα: Ερμής. σελ. 659. 
  13. Ελληνική Δημοκρατία, Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος,Αποτέλεσμα απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 14ης Μαρτίου 1971, Αθήναι 1980, τόμος I, σελ. 117.
  14. 14,0 14,1 «Απογραφές 1991 και 2001». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Laousse Britannica" τομ.51ος, σελ.209.