Ράψιμο ονομάζεται η τεχνική επιδιόρθωσης, στις περισσότερες περιπτώσεις με βελόνα και κλωστή, και ένωσης διεστώτων κομματιών ενός υφάσματος ή άλλου υλικού. Το ράψιμο αποτελεί μία από τις παλαιότερες κλωστοϋφαντουργικές τέχνες. Εικάζεται ότι την εποχή του λίθου, πριν από την εφεύρεση του νήματος, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν κόκκαλα, κέρατα ή βελόνες από ελεφαντόδοντο και «κλωστή» από διάφορα μέρη του σώματος των ζώων, συμπεριλαμβανομένων των τενόντων και των φλεβών.[1][2] Παρ’ όλη την εκβιομηχάνιση του τομέα της ραπτικής και της ανάπτυξης της υψηλής ραπτικής τον 19ος αιώνας με την εφεύρεση της ραπτομηχανής, η ραπτική στο χέρι εξακολουθεί να ασκείται ευρέως.

Πίνακας που απεικονίζει γυναίκα να ράβει, τέλη 19αιώνος

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Anawalt (2007), pp. 80–81
  2. «Hand Embroidery Stitches and Stitch Families». Sarah's Hand Embroidery Tutorials (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2020.