Ρέιβ

οργανωμένο χορευτικό πάρτι

Ρέιβ (αγγλικά: rave) είναι ένα οργανωμένο χορευτικό πάρτι σε ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης, υπαίθριο φεστιβάλ, αποθήκη ή άλλη ιδιωτική ιδιοκτησία που χαρακτηρίζεται συνήθως από παραστάσεις από DJ, παίζοντας μια απρόσκοπτη ροή ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής. Οι DJ σε εκδηλώσεις ρέιβ παίζουν ηλεκτρονική χορευτική μουσική σε βινύλιο, CD και ψηφιακό ήχο από μια μεγάλη ποικιλία ειδών μουσικής, όπως techno,[1] hardcore, house,[1] drum & bass,[1][2][3] dubstep,[1] και post-industrial. Περιστασιακά οι εκτελεστές ζωντανών μουσικών παραστάσεων είναι γνωστοί ότι εκτελούν και άλλους τύπους ερμηνευτών καλλιτεχνών όπως χορευτών γκόου-γκόου και χορευτών της φωτιάς. Η μουσική ενισχύεται με ένα μεγάλο, ισχυρό σύστημα ενίσχυσης ήχου, συνήθως με μεγάλα υπογούφερ για να παράγει έναν βαθύ ήχο μπάσων. Η μουσική συχνά συνοδεύεται από σόου με λέιζερ, προβαλλόμενες χρωματιστές εικόνες, οπτικά εφέ και μηχανές παραγωγής ομίχλης.

Ο DJ Σβεν Φετ συνδυάζει κομμάτια για πλήθος χορευτών στο Amnesia, ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης της Ίμπιζα, το 2013.

Ενώ κάποια ρέιβ μπορεί να είναι μικρά πάρτυ που γίνονται σε νυχτερινά κέντρα ή ιδιωτικά σπίτια, μερικά ρέιβ έχουν φτάσει σε τεράστιο μέγεθος, όπως τα μεγάλα φεστιβάλ και εκδηλώσεις που περιλαμβάνουν πολλαπλούς DJ και χορευτικούς χώρους (π.χ. το Κοινό Φεστιβάλ του Κάσλμορτον το 1992). Ορισμένα φεστιβάλ ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής έχουν χαρακτηριστικά από ρέιβ, αλλά σε μεγαλύτερη, συχνά εμπορική κλίμακα. Τα ρέιβ μπορεί να διαρκέσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, με κάποιες εκδηλώσεις να συνεχίζονται για είκοσι τέσσερις ώρες και να διαρκούν όλη τη νύχτα. Οι έφοδοι επιβολής του νόμου και οι νόμοι κατά των ρέιβ έχουν παρουσιάσει πρόκληση στο σκηνικό των ρέιβ σε πολλές χώρες.[4] Αυτό οφείλεται στη συσχέτιση παράνομων ναρκωτικών όπως το MDMA[5][6] (συχνά αναφερόμενο ως «ναρκωτικό του κλαμπ» ή «ναρκωτικό του πάρτι» μαζί με το MDA[7]), το LSD,[5][6] το GHB,[5][6] η κεταμίνη,[5][6][8] η μεθαμφεταμίνη,[5][6] η κοκαΐνη[6] και η κάνναβη. Εκτός από ναρκωτικά, τα ρέιβ χρησιμοποιούν συχνά μη εξουσιοδοτημένους, μυστικούς χώρους, όπως παράνομα πάρτι σε ακατοίκητα σπίτια,[9] αχρησιμοποίητες αποθήκες,[10] ή υπόστεγα αεροσκαφών.[11][12] Αυτές οι ανησυχίες συχνά αποδίδονται σε έναν τύπο ηθικού πανικού που περιβάλλει τον πολιτισμό του ρέιβ.

Παραπομπές

Επεξεργασία