Ραφαήλ Πετρουσάνσκι
Ο Ραφαήλ Ρομάνοβιτς Πετρουσάνσκι (ουκρανικά : Рафаїл Романович Петрушанський) (15 Αυγούστου 1895, Μελιτόπολη, επαρχία Ταβρίγια, Ρωσική Αυτοκρατορία, 2 Σεπτεμβρίου 1937) ήταν σοβιετικός πολιτικός, Ουκρανικής καταγωγής, και δήμαρχος του Κιέβου από το 1934 έως το 1937.
| Ραφαήλ Πετρουσάνσκι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Рафаїл Романович Петрушанський (Ουκρανικά) |
| Γέννηση | 27 Αυγούστουιουλ. / 8 Σεπτεμβρίου 1895γρηγ. Μελιτόπολη |
| Θάνατος | 2 Σεπτεμβρίου 1937 |
| Εθνικότητα | Εβραίοι[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε το 1895 στη Μελιτόπολη , από την ηλικία των 13 ε΄των έμεινε ορφανός από πατέρα κι άρχισε να εργάζεται. Το 1915, μετά το ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, επιστρατεύτηκε και πήρε μέρος στις μάχες στο αυστριακό μέτωπο με το 75ο Σύνταγμα της Σεβαστούπολης (1915-1917). Τραυματίστηκε και του απονεμήθηκε το παράσημο του Αγίου Γεωργίου για το Θάρρος του.
Μέλος του Ουκρανικού κομμουνιστικού κόμματος από το 1919. Το 1924 ήταν πρόεδρος του σωματείου οικοδόμων. Από τον Μάιο του 1926 ήταν μέλος του προεδρείου της εκτελεστικής επιτροπής της περιφέρειας του Κιέβου και επικεφαλής του τμήματος εργασίας[2].
Μετά την αποφοίτησή του από το ινστιτούτο πολιτικών μηχανικών του Κιέβου το 1932, εργάστηκε ως διευθυντής ορυχείου στο εργοτάξιο του μετρό της Μόσχας. Από τον Αύγουστο έως τον Δεκέμβριο του 1933 - Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Χάρκοβο και επικεφαλής του Κομμουνιστικού Κόμματος του Χάρκοβο.
Μετά τη μεταφορά της πρωτεύουσας στο Κίεβο τον Μάρτιο του 1934 - Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Κιέβου.
Συνελήφθη τον Ιούλιο του 1937 κατά τις Σταλινικές διώξεις για συμμετοχή στην «αντεπαναστατική τροτσκιστική οργάνωση» και εκυελέστηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 1937. Το όνομα του αποκαταστάθηκε το 1956 λόγω έλλειψης στοιχείων.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ birth certificate. babynyar
.org /storage /arch-files /%D1%84 _%D1%80-1654-%D0%BE%D0%BF1-%D1%81%D0%BF%D1%80553-0142 _VCayLxU .jpg. - ↑ Киіві. Перше засідання нового Окрвиконкому // Пролетарська правда. — 1926. — № 108 (1408). — 14 травня. — С. 4.
Πηγές Επεξεργασία
- Київ. Історична енциклопедія. 1917–2000 рр.
- Карамаш С. Ю. Керівники Києва // Поділ і ми. — 2001. — № 4–5 (41–42). — С. 18–31.
- Салій Іван Миколайович Обличчя столиці в долях її керівників / Іван Салій; [ред.[Ковалинський Віталій Васильович. : Довіра, 2008. — С. 55, 56, 57. —
ISBN 978-966-507-226-3. - Кумок В. Н., Воловник С. В. Евреи Мелитополя. — Т. 1. — Мелитополь: ООО «Издательский дом МГТ», 2012. — С. 717. — ISBN 978-966-197-167-6.
