Ρενώ ντε Βισιέ
Ο Ρενώ ντε Βισιέ (γαλλικά: Renaud de Vichiers) ήταν ο 19ος Μεγάλος Μάγιστρος των Ιπποτών του Ναού από το 1250 έως τον θάνατό του το 1256.[1]
| Ρενώ ντε Βισιέ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Renaud de Vichiers (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1198 |
| Θάνατος | 20 Ιανουαρίου 1256 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ιππότης του Τάγματος του Ναού |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Ζ΄ Σταυροφορία |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Μέγας Μάγιστρος των Ιπποτών του Ναού (1250–1256) provincial master of the Knights Templar (από 1242) |
| Θυρεός | |
| |
Βιογραφικά στοιχείαΕπεξεργασία
Ο Ρενώ ντε Βισιέ γεννήθηκε γύρω στο 1198 στα οικογενειακά κτήματα των Βισιέ στην Καμπανία της Γαλλίας. Εντάχθηκε στο Τάγμα των Ναϊτών Ιπποτών και διορίστηκε καθηγούμενος της Σαιντ Ζαν ντ' Αρκ το 1240 και μάγιστρος της Γαλλίας από το 1242 έως το 1249, ενώ το 1250 έγινε στρατάρχης της Γαλλίας.[2]
Ήταν υποστηρικτής και συνπολεμιστής του βασιλιά Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας, ο οποίος τον βοήθησε να εκλεγεί Μεγάλος Μάγιστρος στη θέση του Γκιγιόμ ντε Σοννάκ, που σκοτώθηκαν στην Αίγυπτο κατά την μάχη της Αλ Μανσούρα, στις 11 Φεβρουαρίου 1250. Λίγο αργότερα φιλονίκησε με τον Λουδοβίκο, κατά τη διάρκεια μιας διπλωματικής αποστολής του στρατάρχη των Ναϊτών (Hugues de Jouy) στην Δαμασκό και το 1252 ο στρατάρχης Ούγος εξορίστηκε από το βασίλειο της Ιερουσαλήμ.[1]
Το 1252 ο Ρενώ ντε Βισιέ αποσύρθηκε σε ένα μοναστήρι, όπου παρέμεινε μέχρι το θάνατό του στις 20 Ιανουαρίου του 1256.[2]
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Read, Piers Paul (1999). The Templars. London: Weidenfeld & Nicolson. σελίδες 225–226. ISBN 0-2978-4267-6.
- ↑ 2,0 2,1 Cobbold, David. «Renaud de Vichiers». Templiers Org. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2015.
 | Αυτό το λήμμα που σχετίζεται με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!. |