Σάμιουελ Ουαντζίρου
Ο Σάμιουελ Καμάου Ουαντζίρου (αγγλ. Samuel Kamau Wanjiru, 10 Νοεμβρίου 1986 – 15 Μαΐου 2011) ήταν Κενυάτης αθλητής του στίβου, δρομέας αντοχής και συγκεκριμένα μαραθωνοδρόμος, «χρυσός» Ολυμπιονίκης το 2008, όταν σημείωσε νέο ολυμπιακό ρεκόρ με χρόνο 2:06:32. Εκτός αυτού, είχε καταρρίψει τρεις φορές το παγκόσμιο ρεκόρ στον ημιμαραθώνιο. Το 2009 κέρδισε τόσο τον Μαραθώνιο του Λονδίνου όσο και τον Μαραθώνιο του Σικάγου, τρέχοντας τους ταχύτερους μαραθωνίους που είχαν ποτέ καταγραφεί έως τότε σε βρετανικό έδαφος και σε έδαφος των ΗΠΑ αντιστοίχως. Ο αθλητής σκοτώθηκε σε ηλικία 24 ετών από πτώση από το μπαλκόνι του σπιτιού του μετά από οικογενειακή διένεξη.
| Σάμιουελ Ουαντζίρου | |
|---|---|
 Ο Ουαντζίρου μπαίνει στο στάδιο στον τερματισμό του μαραθωνίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008. | |
| Προσωπικές Πληροφορίες | |
| Γέννηση | 10 Νοεμβρίου 1986 Νιαχουρούρου, Κένυα |
| Θάνατος | 15 Μαΐου 2011 (24 ετών) Νιαχουρούρου, Κένυα |
| Ύψος | 1,63 μ. |
| Βάρος | 52 κιλά |
| Άθλημα | |
| Χώρα |  Κένυα |
| Άθλημα | Στίβος |
| Αγώνισμα | Μαραθώνιος |
Μετάλλια
| |
Σταδιοδρομία
ΕπεξεργασίαΟ Ουαντζίρου άρχισε να τρέχει από την ηλικία των οκτώ ετών και το 2002, σε ηλικία 16 ετών, εγκαταστάθηκε στο Σεντάι της Ιαπωνίας, όπου διακρίθηκε στους αγώνες ανώμαλου δρόμου[1] Μετά το τέλος της δευτεροβάθμιας εκπαιδεύσεως, το 2005, εντάχθηκε στην ομάδα στίβου της Toyota στο Κιούσου, που προπονούσε ο «αργυρός» Ολυμπιονίκης του 1992 στον μαραθώνιο Κοΐτσι Μορισίτα.[2]
Στις 11 Σεπτεμβρίου 2005 ο Ουαντζίρου κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ ημιμαραθώνιου νικώντας στον Ημιμαραθώνιο του Ρότερνταμ με χρόνο 59 λεπτά και 16 δευτερόλεπτα. Στις αρχές του 2006 το κατέρριψε ο Χαϊλέ Γκεμπρεσελασιέ, αλλά ο Ουαντζίρου ξαναέγινε ο κάτοχος του ρεκόρ, σημειώνοντας επίδοση 58:53 στις 9 Φεβρουαρίου 2007 στον Ημιμαραθώνιο του Ρας αλ Χαϊμά[3]. Αυτή τη βελτίωσε το ίδιο έτος στη Χάγη με 58:33, που παρέμεινε και το τελικό προσωπικό του ρεκόρ στο αγώνισμα αυτό. Αξιοημείωτο είναι ότι τρέχοντας αυτόν τον αγώνα κατέγραψε ανεπίσημο χρόνο 55:31 στα 20 χιλιόμετρα, μικρότερο από το παγκόσμιο ρεκόρ των 20 χιλιομέτρων του Γκεμπρεσελασιέ, παρότι δεν αναγνωρίσθηκε επισήμως ως νέο ρεκόρ εξαιτίας της μεθόδου μερικής χρονομετρήσεως του αγώνα.[4]
Ο Ουαντζίρου έτρεξε τον πρώτο του επίσημο αγώνα μαραθώνιου στη Φουκουόκα στις 2 Δεκεμβρίου 2007, κερδίζοντάς τον εντυπωσιακά με νέο ρεκόρ διαδρομής, 2:06:39.[5] Το 2008 άρχισε κερδίζοντας τον Διεθνή Ημιμαραθώνιο Ζαγιέντ στο Άμπου Ντάμπι με έπαθλο 300 χιλιάδων δολαρίων ΗΠΑ.[6] Στον Μαραθώνιο του Λονδίνου του 2008 ήρθε δεύτερος με νέο προσωπικό (ατομικό) ρεκόρ. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 ο Ουαντζίρου κέρδισε τον μαραθώνιο με μεγάλο ολυμπιακό ρεκόρ, 2:06:32, συντρίβοντας το προηγούμενο ρεκόρ, 2:09:21, του Πορτογάλου Κάρλους Λόπες, που είχε σημειωθεί στους Ολυμπιακούς του 1984.[7] Το ίδιο έτος τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερου Μαραθωνοδρόμου του AIMS (Ομοσπονδίας Διεθνών Μαραθωνίων και δρόμων μεγάλων αποστάσεων) ως αναγνώριση των επιτευγμάτων του.[8]
Μετά τη νίκη του στον Ημιμαραθώνιο του Γκρανολιές (Ισπανία) τον Φεβρουάριο του 2008, ο Ουαντζίρου δήλωσε σχετικώς με τις προθέσεις του για το μέλλον: «Σε πέντε χρόνια αισθάνομαι ότι θα είμαι ικανός να τρέξω τον μαραθώνιο σε λιγότερο από 2 ώρες.»[9] Το Απρίλιο του 2009, κέρδισε τον Μαραθώνιο του Λονδίνου με νέο ατομικό ρεκόρ, 2:05:10. Μένοντας ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα, δήλωσε ότι έλπιζε να καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ του Γκεμπρεσελασιέ στο εγγύς μέλλον.[10]
Στον Μαραθώνιο του Λονδίνου του 2010 έτρεξε για να υπερασπισθεί τον τίτλο του νικητή του προηγούμενου έτους, αλλά το ένα γόνατό του τον ενόχλησε σημαντικά στα μέσα της διαδρομής και αποφάσισε να εγκαταλείψει προκειμένου να αποφύγει χειρότερο τραυματισμό. Αυτή ήταν η μόνη φορά που εγκατέλειψε τον αγώνα στους έξι μεγάλους διεθνείς μαραθώνιους που έτρεξε στη ζωή του.[11] Επέλεξε να τρέξει στον Μαραθώνιο του Σικάγου του 2010 τον Οκτώβριο, αλλά ένας ιός του προκάλεσε κοιλιακά προβλήματα λίγο καιρό πριν τον αγώνα, με αποτέλεσμα την ελλιπή προετοιμασία του. Ωστόσο στον αγώνα μπόρεσε να ακολουθήσει τον ρυθμό που έδωσε ο προπορευόμενος Τσεγκάγιε Κεμπέντε και τον πρόφθασε προς το τέλος: βγήκε μπροστά στα τελευταία 400 μέτρα και νίκησε με χρόνο 2:06:24. Ο προπονητής του, ο Φεντερίκο Ρόζα, σχολίασε τότε: «Αυτή ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη που γνώρισα ποτέ στη ζωή μου.»[12][13]
Προσωπική ζωή
ΕπεξεργασίαΟ Σάμιουελ Ουαντζίρου νυμφεύθηκε το 2009 τη Mary Wacera, συναθλήτρια στους δρόμους αντοχής, και μαζί απέκτησαν μια κόρη, την Ανν, το 2010. Νωρίτερα είχε συνάψει έναν ακόμα γάμο, με την αισθητικό Τρίζα Ντζέρι (Triza Njeri), ο οποίος ήταν παραδοσιακός ανεπίσημος και δεν αναγνωρίσθηκε από τις αρχές της Κένυας, αν και ο αθλητής απέκτησε δύο ακόμα τέκνα από αυτόν[14][15] (μία κόρη και έναν γιο)[16][17].
Από τότε που διέμενε στην Ιαπωνία ο Ουαντζίρου άρχισε να πίνει οινοπνευματώδη ποτά, συνήθεια που εξελίχθηκε σε αλκοολισμό και έγινε μέρος της ζωής του. Παρά το γεγονός αυτό, η αθλητική του σταδιοδρομία συνέχισε να είναι επιτυχημένη, αν και η προσωπική ζωή του έγινε κάπως χαοτική.[15]
Τον Δεκέμβριο του 2010 ο αθλητής συνελήφθη στο σπίτι του στο Νιαχουρούρου από την κενυατική αστυνομία και κατηγορήθηκε ότι είχε απειλήσει να σκοτώσει τη σύζυγό του και ότι κατείχε παράνομα ένα όπλο AK-47 («καλάσνικοφ»). Ο ίδιος αρνήθηκε τις κατηγορίες λέγοντας ότι τον είχαν παγιδεύσει.[18][19][15]
Ο εξάδελφος του Ουαντζίρου Τζόζεφ Ρίρι ήταν επίσης εξέχοντας μαραθωνοδρόμος[20], ενώ και ο νεότερος αδελφός του Σάιμον Ντζορότζε (Simon Njoroge) ήταν επίσης δρομέας μεγάλων αποστάσεων.[21]
Θάνατος
ΕπεξεργασίαΣτις 15 Μαΐου 2011 ο Σάμιουελ Ουαντζίρου έπεσε από το μπαλκόνι του σπιτιού του στο Νιαχουρούρου. Γιατροί στο κοντινό νοσοκομείο όπου μεταφέρθηκε επιβεβαίωσαν τον θάνατό του από εσωτερικούς τραυματισμούς εξαιτίας της πτώσεως.[22]
Η αστυνομία είπε ότι η σύζυγος του δρομέα, τον είχε βρει στο κρεβάτι με μια άλλη γυναίκα, οπότε τους κλείδωσε στο υπνοδωμάτιο και έτρεξε έξω. Τότε ο Ουαντζίρου πήδηξε από το μπαλκόνι.[23] Η αστυνομία δεν ήταν βέβαιη εάν ο αθλητής είχε αυτοκτονική πρόθεση ή το έκανε από υπερβολική αναστάτωση και οργή και ερεύνησε το θέμα.[23][24] Τον Μάιο του 2017, καταθέτοντας σχετικώς σε έρευνα για τον θάνατο, η μητέρα τού αθλητή Χάνα Ουαντζίρου δήλωσε στο δικαστήριο ότι πίστευε πως ο γιος της είχε δολοφονηθεί.[25][26][27][15]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Nakamura, Ken (20 February 2005). «Niiya, Yamanaka, Sato and Wanjiru excel in Chiba Cross Country». IAAF. http://www.iaaf.org/news/news/niiya-yamanaka-sato-and-wanjiru-excel-in-chib. Ανακτήθηκε στις 12 May 2016.
- ↑ «Olympics: Wanjiru aims for Beijing gold». Daily Nation. 19 July 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 July 2008. https://web.archive.org/web/20080720081814/http://www.nationmedia.com/dailynation/nmgcontententry.asp?category_id=5&newsid=127633. Ανακτήθηκε στις 19 July 2008.
- ↑ «58:53 Half Marathon World Record by Wanjiru in Ras al Khaimah». IAAF. 9 February 2007. http://www.iaaf.org/news/news/5853-half-marathon-world-record-by-wanjiru-in. Ανακτήθηκε στις 12 May 2016.
- ↑ Minshull, Phil (20 February 2009). «Makau produces second fastest time ever, Tune clocks national record at RAK Half Marathon – updated». IAAF. http://www.iaaf.org/news/news/makau-produces-second-fastest-time-ever-tune. Ανακτήθηκε στις 12 May 2016.
- ↑ «2:06:39 debut victory for Wanjiru in Fukuoka». IAAF. 2 December 2007. http://www.iaaf.org/news/news/20639-debut-victory-for-wanjiru-in-fukuoka-1. Ανακτήθηκε στις 12 May 2016.
- ↑ Negash, Elshadai (1 March 2008). «Wanjiru and Kiplagat win Shekih Zayed Half in Abu Dhabi». IAAF. http://www.iaaf.org/news/news/wanjiru-and-kiplagat-win-shekih-zayed-half-in. Ανακτήθηκε στις 12 May 2016.
- ↑ «Marathon gold for Kenya's Wanjiru». 24 August 2008. http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/olympics/athletics/7579388.stm.
- ↑ AIMS/ASICS World Athlete of the Year Awards Αρχειοθετήθηκε 10 January 2011 στο Wayback Machine., AIMS. Retrieved 2 August 2010.
- ↑ «Wanjiru takes overwhelming Half Marathon win; Domínguez PB in Granollers». IAAF. 2 February 2009. http://www.iaaf.org/news/news/wanjiru-takes-overwhelming-half-marathon-win. Ανακτήθηκε στις 12 May 2016.
- ↑ «London Marathon 2009». 26 April 2009. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/athletics/8013090.stm. Ανακτήθηκε στις 26 April 2009.
- ↑ Brown, Matthew (25 April 2010). «Commanding victories for Kebede and Shobukhova – London Marathon report». IAAF. http://www.iaaf.org/news/report/commanding-victories-for-kebede-and-shobukhov. Ανακτήθηκε στις 12 May 2016.
- ↑ Longman, Jeré (10 October 2010). «After a Final Push, a Repeat Winner in Chicago». The New York Times. https://www.nytimes.com/2010/10/11/sports/11marathon.html. Ανακτήθηκε στις 10 October 2010.
- ↑ Ferstle, Jim (10 October 2010). «Wanjiru and Shobukhova defend titles in Chicago – Updated». IAAF. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 December 2010. https://web.archive.org/web/20101213122138/http://www.iaaf.org/LRR10/news/newsid%3D58475.html. Ανακτήθηκε στις 14 October 2010.
- ↑ Epstein, David (16 April 2012). «To Run in Kenya, To Run in the World». Sports Illustrated. https://www.si.com/vault/2012/04/16/106181610/to-run-in-kenya-to-run-in-the-world. Ανακτήθηκε στις 12 May 2016.
- ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 ttps://www.newyorker.com/magazine/2012/05/21/finish-line Finish Line - An Olympic marathon champion’s tragic weakness], New Yorker, Xan Rice, 14 May 2012. Retrieved 13 October 2019.
- ↑ «Obituary». The Daily Telegraph. 16 May 2011. https://www.telegraph.co.uk/news/obituaries/sport-obituaries/8517467/Samuel-Wanjiru.html. Ανακτήθηκε στις 25 July 2011.
- ↑ «SAMUEL WANJIRU - Samuel Wanjiru - Zimbio». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2011.
- ↑ «Kenyan Olympic winner Wanjiru charged over death threat». 30 December 2010. https://www.bbc.co.uk/news/world-africa-12095635. Ανακτήθηκε στις 30 December 2010.
- ↑ «Kenyan marathon champ charged with attempted murder». AFP. 30 December 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 January 2011. https://web.archive.org/web/20110104142924/https://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5g-a9Gh0WOFl2eaB5x67JWiwb-kBQ?docId=CNG.4b039fbfe5344aa4cc3c3c8f18bc0291.721. Ανακτήθηκε στις 30 December 2010.
- ↑ «Wanjiru, Kenya's next marathon great?». IAAF. 16 December 2007. http://www.iaaf.org/news/news/wanjiru-kenyas-next-marathon-great. Ανακτήθηκε στις 12 May 2016.
- ↑ Spencer, Adam. «LA Marathon 2012 Results: Simon Njoroge Set to Honor Brother in London Olympics». Bleacher Report. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ «Kenya Olympic marathon star Sammy Wanjiru dies in fall». BBC News. 16 May 2011. https://www.bbc.co.uk/news/world-africa-13408162. Ανακτήθηκε στις 16 May 2011.
- ↑ 23,0 23,1 Macharia, James (15 May 2011). «Samuel Wanjiru Dead: Olympic Gold Medalist Dies at 24». Huffington Post. Reuters (USA). https://www.huffingtonpost.com/2011/05/15/samuel-wanjiru-dead_n_862263.html. Ανακτήθηκε στις 15 May 2011.
- ↑ Longman, Jere (16 May 2011). «Mystery Remains in Death of Marathon Champion». The New York Times. https://www.nytimes.com/2011/05/17/sports/marathon-champion-dies-in-fall-from-balcony.html.
- ↑ capitalfmkenya (6 Μαρτίου 2017). «Samuel Wanjiru was killed, his mother tells inquest». Capital Sports. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ «Samuel Wanjiru mother makes fresh, shocking claims as to what caused her son's death». eDaily Kenya. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ Karanja, Faith. «Samuel Wanjiru's mother insists her son was murdered». Standard Digital News. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2019.[νεκρός σύνδεσμος]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Ο Σάμιουελ Ουαντζίρου στον ιστότοπο του World Athletics
- «Samuel Wanjiru: End of the Run» – φωτογραφίες του αθλητή από το Life magazine