Σέργιος Α΄ της Νάπολης

Δούκας της Νάπολης

Ο Σέργιος ήταν Ναπολιτάνος αριστοκράτης, δουξ της Νάπολης από το 839/840 έως το 864. Ο πρώτος της δυναστείας των Σεργίων, έως τότε το δουκάτο ήταν τμήμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ήταν ο πρώτος που το κυβέρνησε με μεγάλη ανεξαρτησία από τον αυτοκράτορα.

Σέργιος Α΄ της Νάπολης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση9ος αιώνας
Θάνατος864
Νάπολη
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςDrosu
ΤέκναΓρηγόριος Γ΄ της Νάπολης[1]
Καισάριος της Νάπολης
Αθανάσιος Α΄ της Νάπολης
Στέφανος Γ΄ του Σορέντο
NN[1]
ΓονείςMarino di Napoli[1] και Euprassia[1]

Ήταν γιος του Μαρίνου, ενός ευγενή της Κούμα (Κύμη, Μεγάλη Ελλάδα), πιθανότατα ελληνικής καταγωγής, και της Ευπραξίας, οι γονείς του ήταν "από επιφανείς οικογένειες". Εάν και η προέλευση του πατέρα του παραμένει ασαφής, λόγω των ονομάτων που δίδονται στα παιδιά του Καίσαρας, Στέφανος και Γρηγόριος, πιθανότατα καταγόταν από τη μητρική του γενεαλογία από τον Στέφανο Β΄, δούκας το 754-766 και Επίσκοπος Νάπολης το 766-799, ο οποίος είχε ονομάσει τα παιδιά του Καισάριος, Γρηγόριος και Ευπραξία[2]..

Έγινε δούκας στην θέση του σφετεριστή Κοντάρδο του οποίου η θητεία περιορίζεται σε 15 ημέρες το 839/840. Ο Σέργιος έγινε ο πρώτος αυστηρά κληρονομικός δούκας της Νάπολης και θήτευσε 25 χρόνια και τρεις μήνες και ίδρυσε τη δυναστεία των Σεργίων.

Ο Σέργιος το 840 έπρεπε να αντιμετωπίσει την Αραβική απειλή και τις επιδρομές τους στο δουκάτο. Συγκέντρωσε το στόλο του με τα πλοία της Αμάλφι και της Γκαέτα νικά τους Σαρακηνούς στην άκρη του Λίκοσα, στον Κόλπο του Σαλέρνο. Ο Εμίρης του Παλέρμο θέλει εκδίκηση και ξεκινά μια μεγάλη αποστολή στον Κόλπο της Νάπολης. Τα στρατεύματά του φτάνουν στις πύλες του Σορέντο όπου τα πλοία τους συλλαμβάνονται από τους ανθρώπους του Σορέντο και της Νάπολης. Μετά τη λεηλασία της Ρώμης τον Αύγουστο του 846, ο στόλος της Νάπολης υπό την ηγεσία του Καισάριου, του γιου του Δούκα, εμπόδισε τους Άραβες να συνεχίσουν, και όταν επέστρεψαν τα πλοία καταστράφηκαν σε καταιγίδα.

Όταν ο ίδιος ο Καισάριος πήγε στη Ρώμη, σύναψε συμμαχία με τον Πάπα Λέωντα Δ΄. Ο Καισάριος κέρδισε στη συνέχεια άλλη μια νίκη εναντίον των Αράβων εισβολέων το 849. Η υπεροχή του Δούκα Σέργιου στους πρίγκιπες της νότιας Ιταλίας ήταν απόλυτη και ο Αυτοκράτορας Λουδοβίκος Β΄ της Ιταλίας του ζήτησε να μεσολαβήσει να συμφιλιωθεί το Μπενεβέντο και το Σαλέρνο. Στις 8 Μαΐου 859, ο Σέργιος ξεκίνησε ξανά μια επίθεση στην Κάπουα, η οποία αποκρούστηκε. Ο Σέργιος πέθανε μετά από μια θητεία 25 ετών και 3 μηνών και τον διαδέχτηκε ο γιο του Γρηγόριος[3], ο άλλος γιος του, ο Αθανάσιος, έγινε επίσκοπος Νάπολης την Ίδια στιγμή.

Ο Σέργιος παντρεύτηκε την Δροσού και απέκτησαν τους :

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  2. (Γαλλικά) Settipani, Christian (2006). Continuité des élites à Byzance durant les siècles obscurs. Les princes caucasiens et l'Empire du VIe au IXe siècle. Παρίσι: de Boccard. ISBN 978-2-7018-0226-8.  .
  3. Venance Grumel, Traité d'études byzantine, Chronologie I « Ducs de Naples », p. 424