Το σαντζάκι της Ντίμπρα (τουρκικά : Debre Sancağı) ήταν διοικητική διαίρεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, διοικητικό κέντρο του ήταν η πόλη Ντίμπρα[1], η Βορειοηπειρώτικη Δίβρη, όπου οφείλει και την ονομασία του.

Σαντζάκι της Ντίμπρα
13951913
ΧώραΟθωμανική Αυτοκρατορία
Διοικητική υπαγωγήΒιλαέτι του Μοναστηρίου
ΠρωτεύουσαΔίβρη

Εκτός από τη Ντίμπρα στο έδαφος του σαντζακίου περιλαμβάνεται τμήμα του εδάφους της βόρειας Αλβανίας, η Κρούγιε και οι περιοχές μεταξύ των ποταμών Mat και μαύρου Ντρίνα[2]. Το 1440 ο Σκεντέρμπεης διορίστηκε ως διοικητής του σαντζακίου[3][4]. Από τα μέσα του 19ου αιώνα το σαντζάκι είχε δύο καζάδες: του Ντίμπρα και της Ρέκα[5] και το 1912 τέσσερις καζάδες: Ντίμπρα, Reka, Mat και Κάτω Ντίμπρα [6].

Το 1871 το σαντζάκι ενώθηκε με το σαντζάκι του Πρίζρεν, το σαντζάκι των Σκοπίων και το σαντζάκι της Νις σε ένα βιλαέτι, το βιλαέτι του Πρίζρεν, το 1877 έγινε τμήμα του βιλαετίου του Κοσσυφοπεδίου[7][8].

Το σαντζάκι διαχωρίστηκε από το βιλαέτι του Κοσσυφοπεδίου και ενσωματώθηκε στο βιλαέτι του Μοναστηρίου μετά το Συνέδριο του Βερολίνου το 1878[9].

Κατά τη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου το 1912 και στις αρχές του 1913 στο σαντζάκι καταλήφθηκε από το Βασίλειο της Σερβίας. Με βάση τη Συνθήκη του Λονδίνου που υπογράφηκε κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης του Λονδίνου, το 1913, της επικράτεια διαιρέθηκε μεταξύ της Σερβίας και της νεοσυσταθείσας Αλβανίας.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Vickers, Miranda· Pettifer, James (2007). The Albanian question: reshaping the Balkans. I.B.Tauris. σελ. 7. ISBN 978-1-86064-974-5. Dibra and its surrounding became separate sanjak 
  2. Zhelyazkova, Antonina. «Albanian identities» (PDF). Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2011. portion of the north Albanian lands was included in the sancak of Debar, namely Kruja, Debar and the areas lying between the rivers of Mat and Black Drin 
  3. Zhelyazkova, Antonina. «Albanian identities». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2011. I 
  4. Hösch, Peter (1972). The Balkans: a short history from Greek times to the present day, Volume 1972, Part 2. Crane, Russak. σελ. 96. ISBN 978-0-8448-0072-1. 
  5. Aleksandar Matkovski (1959). Ǧurčin Kokaleski. σελ. 73. . 
  6. Ivan Ivanić (1910). Maćedonija i maćedondži. Štampa Savića i Komp. σελ. 30. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2013. 
  7. Akşin Somel, Selçuk (2001). The modernization of public education in the Ottoman Empire, 1839–1908. Netherlands: Brill. σελ. 234. ISBN 90-04-11903-5. 
  8. Grandits, Hannes· Clayer, Nathalie· Pichler, Robert (2010). Conflicting Loyalties in the Balkans The Great Powers, the Ottoman Empire and Nation-building. Gardners Books. σελ. 309. ISBN 978-1-84885-477-2. 
  9. Apostoloski, Mihailo (1978). Makedonija vo istočnata kriza 1875–1881. Skopje: Makedonska akademija na naukite i umetnostite. σελ. 187.