Σαν Ραφαέλ (Μεντόσα)

πόλη της Αργεντινής

Συντεταγμένες: 34°37′3″S 68°20′8″W / 34.61750°S 68.33556°W / -34.61750; -68.33556

Το Σαν Ραφαέλ (ισπανικά: San Rafael‎‎) είναι πόλη στη νότια περιοχή της επαρχίας Μεντόσα της Αργεντινής. Με 118.009 κατοίκους (απογραφή 2010)[1], είναι η μεγαλύτερη πόλη και η έδρα του νομού Σαν Ραφαέλ.

Σαν Ραφαέλ
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Σαν Ραφαέλ
34°37′3″S 68°20′8″W
ΧώραΑργεντινή
Διοικητική υπαγωγήνομός Σαν Ραφαέλ
Υψόμετρο650 μέτρα
Πληθυσμός215.020 (2022)
Ταχ. κωδ.M5600
Τηλ. κωδ.0260
Ζώνη ώραςUTC−03:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η πόλη απέχει 240 χλμ. από την πρωτεύουσα της επαρχίας και 990 χλμ. από την ομοσπονδιακή πρωτεύουσα. Τα φυσικά αξιοθέατα της περιοχής περιλαμβάνουν τον ποταμό Ντιαμάντε, ο οποίος διασχίζει την πόλη, τον ποταμό Ατούελ, ο οποίος διατρέχεται από ορμητικά νερά στα νότια, και τη λίμνη Λος Ρεϊούνος, 20 χλμ. δυτικά του Σαν Ραφαέλ.

Ιστορία Επεξεργασία

 
Ερείπια του οχυρού του Σαν Ραφαέλ

Οι ισπανικές αποστολές με επικεφαλής τον Φρανσίσκο ντε Βιγιάγκρα από τη σημερινή Χιλή ερεύνησαν για πρώτη φορά την περιοχή το 1551 και, βρίσκοντας έναν καλά εδραιωμένο γεωργικό πολιτισμό των Κοκίμπο και Ντιαγκίτα, υπέταξαν γρήγορα τους υπάρχοντες λαούς και απαλλοτρίωσαν τη γη. Ωστόσο, οι εκτοπισμένοι Πεχουέντσε εξεγέρθηκαν και οι επανειλημμένες επιθέσεις οδήγησαν σε μια συνθήκη το 1804 που υπέγραψε ο αντιβασιλέας Ραφαέλ ντε Σομπρεμόντε, με την οποία οι Πεχουέντσε παραχώρησαν γη στις αποικιακές αρχές. Η κατασκευή του οχυρού Σαν Ραφαέλ ντελ Ντιαμάντε και η ολοκλήρωσή του στις 2 Απριλίου 1805 σηματοδότησε την επίσημη ίδρυση του Σαν Ραφαέλ.[2]

Το Σαν Ραφαέλ παρέμεινε σχετικά απομονωμένο από την υπόλοιπη χώρα, πολύ καιρό μετά την ανεξαρτησία του 1816. Το γεωργικό δυναμικό της περιοχής και η στρατηγική της θέση έπεσαν τελικά στην αντίληψη της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Το 1871 ανατέθηκε στον πολιτικό μηχανικό Χούλιο Μπαγιοφέτ να επιβλέψει την ανάπτυξη του Σαν Ραφαέλ. Οι προσπάθειές του επικεντρώθηκαν στα αναγκαία δημόσια έργα, μεταξύ των οποίων ήταν δημόσια κτίρια, σχολεία, πλατείες, νοσοκομείο, καθεδρικός ναός και αρδευτικά έργα. Τα αρδευτικά κανάλια συνοδεύονταν από ένα γεωργικό εργαστήριο και μια ομάδα γεωπόνων και, μέχρι το 1900, οι οπωρώνες της περιοχής του Σαν Ραφαέλ είχαν προσελκύσει ένα σημαντικό ποσοστό Ιταλών και Γάλλων μεταναστών.[2][3]

Αυτή η ξαφνική ευημερία οδήγησε στον επίσημο ορισμό του Σαν Ραφαέλ ως έδρα του νομού το 1903 και, τον ίδιο Νοέμβριο, οι αναπτυσσόμενοι σιδηρόδρομοι έφτασαν στην πόλη. Οι σιδηρόδρομοι οδήγησαν στην τοπική ανάπτυξη βιομηχανιών επεξεργασίας τροφίμων, καθώς και στον χαρακτηρισμό του οικισμού ως «πόλη» το 1922.[2] Οι χειμαρρώδεις ποταμοί Ατούελ και Ντιαμάντε διευκόλυναν την κατασκευή πολλών σημαντικών υδροηλεκτρικών φραγμάτων στην περιοχή, αναδεικνύοντας περαιτέρω το Σαν Ραφαέλ ως οικονομικό και τουριστικό κέντρο στη νότια επαρχία Μεντόζα. Το πρώτο, το υδροηλεκτρικό φράγμα Νιχουίλες, εγκαινιάστηκε το 1953 στον ποταμό Ατούελ. Η εγκατάσταση, η οποία παράγει περίπου 1000 MWh ετησίως (σήμερα σχεδόν το 1% του συνόλου της χώρας),[4] είχε επίσης ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός ταμιευτήρα 9.000 εκταρίων, φέρνοντας μαζί του αυξανόμενο τουρισμό αναψυχής στην περιοχή. Ένα εξίσου σημαντικό έργο, το φράγμα Λος Ρεϊούνος, κατασκευάστηκε στον ποταμό Ντιαμάντε, νότια του Σαν Ραφαέλ, και εγκαινιάστηκε το 1984.[5] Η πόλη διαθέτει αεροδρόμιο (IATA: AFA, ICAO: SAMR).[6]

Κλίμα Επεξεργασία

Κλιματικά δεδομένα Αεροδρόμιο του Σαν Ραφαέλ, Μεντόσα (1981–2010, ακραίες τιμές 1961–σήμερα)
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 43.3 40.2 38.0 34.4 33.7 32.0 28.0 33.4 35.0 36.2 39.8 41.5 43,3
Μέση Μέγιστη °C (°F) 31.1 30.0 27.0 22.5 18.5 15.8 15.2 17.6 19.8 24.2 27.5 30.2 23,3
Μέση Μηνιαία °C (°F) 23.3 22.0 19.3 14.5 10.5 7.7 6.9 9.0 11.8 16.3 19.6 22.4 15,3
Μέση Ελάχιστη °C (°F) 15.4 14.5 12.8 8.4 4.8 2.0 0.9 2.4 4.7 8.3 11.2 14.0 8,3
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) 4.3 4.8 −2.7 −4.3 −7.8 −8.4 −9.7 −8.7 −6.9 −2.4 −0.3 1.5 −9,7
Υετός mm (ίντσες) 61 42,8 37,2 26,1 15,6 9,1 13,2 16 27,4 30,5 38,6 45,3 362,8
υγρασίας 53.6 56.8 63.6 66.9 68.0 66.1 63.4 57.2 55.8 51.9 50.2 50.7 58,7
Μέσες ημέρες κατακρημνίσεων (≥ 0.1 mm) 7.5 6.1 5.3 4.1 3.7 2.9 2.8 3.3 4.7 4.7 5.7 6.7 57,5
Μέσες ημέρες χιονόπτωσης 0 0 0 0 0.1 0.6 0.6 0.2 0.3 0.1 0 0 1,9
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 322.4 276.9 244.9 216.0 189.1 153.0 164.3 207.7 198.0 248.0 288.0 316.2 2.824,5
Ποσοστό πιθανής ηλιοφάνειας 73 73 64 64 59 51 52 61 55 62 68 71 63
Πηγή #1: Servicio Meteorológico Nacional[7][8]
Πηγή #2: UNLP (ηλιοφάνεια και χιονόπτωση)[9]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «San Rafael (San Rafael, Mendoza, Argentina) - Population Statistics, Charts, Map, Location, Weather and Web Information». citypopulation.de. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2022. 
  2. 2,0 2,1 2,2 «Historia De San Rafael, Mendoza, Argentina». www.argentinaturismo.com.ar. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2022. 
  3. Cantarelli, Andrea Paola (2008). La inmigración italiana y el inicio de la vitivinicultura moderna en San Rafael, Mendoza. https://bdigital.uncu.edu.ar/2530. Ανακτήθηκε στις 2022-11-20. 
  4. «Pampa Energía». Pampa energia.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2022. 
  5. www.losandes.com.ar Αρχειοθετήθηκε 2014-01-08 στο Wayback Machine. Los Andes
  6. «Suboficial Ayudante Santiago Germano Airport | SKYbrary Aviation Safety». skybrary.aero. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2022. 
  7. «Estadísticas Climatológicas Normales - período 1981-2010» (στα Ισπανικά). Servicio Meteorológico Nacional. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2022. 
  8. «Clima en la Argentina: Guia Climática por San Rafael Aero». Caracterización: Estadísticas de largo plazo (στα Ισπανικά). Servicio Meteorológico Nacional. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2022. 
  9. «Datos bioclimáticos de 173 localidades argentinas». Atlas Bioclimáticos (στα Ισπανικά). Universidad Nacional de La Plata. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία