Ο Μιρζά Μαχμούντ Σαχ Μπαχαντούρ, γνωστός και με το βασιλικό του όνομα Σαχ Τζαχάν Δ΄, ήταν ο 18ος αυτοκράτορας των Μουγκάλ για μια σύντομη περίοδο το 1788, μετά την ανατροπή του Σαχ Αλάμ Β΄ από τον Γκουλάμ Καντίρ. Ο Μαχμούντ Σαχ Μπαχαντούρ ήταν γιος ενός πρώην αυτοκράτορα των Μουγκάλ, Αχμάντ Σαχ Μπαχαντούρ. Ο ίδιος έγινε αυτοκράτορας για μια σύντομη περίοδο το 1788 ως ανδρίκελλο τού Γκουλάμ Καντίρ,[1] αφού ο Σαχ Αλάμ Β΄ είχε αποβληθεί και τυφλωθεί.[2] Υποτίθεται ότι εκτελέστηκε το 1790 με εντολή του Σαχ Αλάμ Β΄, τάχα για τον σφετερισμό της εξουσίας του το 1788.   [<span title="This claim needs references to reliable sources. (March 2018)">citation needed</span>]

Σαχ Τζαχάν Δ΄
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1749
Κόκκινο Οχυρό
Θάνατος1790
Δελχί
Τόπος ταφήςOld Delhi
ΘρησκείαΙσλάμ
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςNawab Najabat Afruz Banu Begum
Nawab Muhammadi Begum Sahiba
ΓονείςΑχμάντ Σαχ Μπαχαντούρ
ΟικογένειαTimurid dynasty
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑυτοκράτορας των Μουγκάλ (Ιουλίου 1788 – Οκτώβριος 1788)

Νεανική ζωή

Επεξεργασία

Γεννήθηκε ως πρίγκιπας Μπιντάρ Μπαχτ, και ήταν το μεγαλύτερο επιζόν τέκνο του αυτοκράτορα Αχμάντ Σαχ. Λίγο αργότερα, τού δόθηκε ο τίτλος Μαχμούντ Σαχ Μπαχαντούρ και ήταν επίσης γνωστός ως Μπάνκα, ένας όρος που χρησιμοποιείτο τότε στην Ινδία των Μουγκάλ για να αναφέρεται σε διακεκριμένους πολεμιστές ή αγωνιστές. Του δόθηκε η διακυβέρνηση τού Παντζάμπ το 1753, μετά το τέλος τού πρώην κυβερνήτη Μιρ Μανού, αν και παρέμεινε στην Αυλή.[3] Μετά την κατάθεση τού πατέρα του, φυλακίστηκε στη φυλακή τού ανακτόρου του Σαλιμγκάρ τον Ιούνιο του 1754.

Η βασιλεία και τα επακόλουθα

Επεξεργασία

Το 1788 ο αρχηγός των Ροχιλά, ο Γκουλάμ Καντίρ, ανέλαβε την εξουσία στο Δελχί, και άρχισε να υποβάλλει τον βασιλεύοντα αυτοκράτορα των Μουγκόλ Σαχ Αλάμ Β΄ σε λεκτική, ψυχολογική και σωματική κακοποίηση. Για να βρει ένα νόμιμο μέσο για να κάνει τέτοιες πράξεις, και λόγω των μηχανορραφιών της πρώην αυτοκράτειρας Μπαντσάχ Μπεγκούμ ο αυτοκράτορας ανατράπηκε και ο πρίγκιπας Μαχμούντ Σαχ ενθρονίστηκε ως Νασίρ-ουντ-Ντιν Μουχαμάντ Τζαχάν Σαχ στις 31 Ιουλίου 1788. Η βασιλεία του ήταν μόνο ως προς τον τίτλο. Την ημέρα της ανάρρησής του, ολόκληρο το ανάκτορο στο Κόκκινο Οχυρό λεηλατήθηκε από τους άνδρες του Γκουλάμ Καντίρ. Κατόπιν, επιτέθηκαν με σκληρότητα και βασανιστήρια σε ολόκληρη την οικογένεια των Τιμουριδών, χωρίς να χαριστούν ούτε τη Μπαντσάχ Μπεγκούμ, ούτε τον νέον αυτοκράτορα. Τους μεταφορείς που κουβαλούσαν νερό για τον εκτοπισμένο ηγεμόνα, τους σταμάτησε και επέκρινε ο Ροχιλά. Τελικά, η άφιξη των στρατευμάτων τού Mαχαντζί Σιντέ ανάγκασε τον Γκουλάμ Καντίρ να φύγει, ο οποίος πήρε τον αυτοκράτορα μαζί του. Στη συνέχεια ανατράπηκε από τον Σιντέ μετά την κατάκτηση τού Δελχί, στις 16 Οκτωβρίου 1788, υπέρ του Σαχ Αλάμ Β΄. Ο Γκουλάμ Καντίρ τον πήγε στο Mιράτ, όπου απελπισμένος από τις αποτυχίες του, απειλούσε να εκτελέσει τον δυστυχισμένο πρίγκιπα και άλλους αιχμαλώτους από την αυτοκρατορική οικογένεια, που είχε πάρει μαζί του, αλλά τον εμπόδισε να το κάνει ο ίδιος ο σωματοφύλακάς του, Mανυάρ Σινγκ. Από εκεί ο Ροχιλά διέφυγε, αφήνοντας πίσω τούς αιχμαλώτους πρίγκιπες. Όταν το Μιράτ καταλήφθηκε από τις δυνάμεις του Σιντέ στις 18 Δεκεμβρίου, ο Μαχμούντ Σαχ φυλακίστηκε για μια ακόμη φορά στο φρούριο Σαλιμγκάρ.[4] Απεβίωσε το 1790, από ότι φαίνεται με τις εντολές τού Σαχ Αλάμ Β΄ για το ρόλο του στις ταραχές τού 1788 και για προδοσία ενάντια στον Οίκο τού Μπαμπούρ. Άφησε πίσω του δύο κόρες.

Αναφορές

Επεξεργασία
  1. Mehta, Jaswant Lal (2005). Advanced Study in the History of Modern India 1707-1813. Sterling Publishers. σελ. 595. ISBN 9781932705546. 
  2. Tikkiwal, Harish Chandra (1974). Jaipur and the Later Mughals (1707-1803 A.D.): A Study in Political Relations. University of Rajasthan. σελ. 175. 
  3. Sarkar, Jadunath (1964). Fall of the Mughal Empire Vol. 1. 
  4. Sarkar, Jadunath (1934). Fall of the Mughal Empire Vol. 4. 

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Sarkar, Jadunath (2007). Fall of the Mughal Empire (1739-1803) in 4 Volumes. Orient Longman. ISBN 9788125032458.