Σεμιτάχ

Σαββατικό έτος επταετούς αγροτικού κύκλου

Το σαμπατικό (σαββατικό) έτος (shmita εβραϊκά: שמיטה‎‎, κυριολεκτικά "ανακούφιση") επίσης σεβίιτ (εβραϊκά: שביעית‎‎, κυριολεκτικά "έβδομο") είναι το έβδομο έτος ενός επταετούς αγροτικού κύκλου εντεταλμένο από το Τορά για τη Γη του Ισραήλ[1] και παρατηρείται στον σύγχρονο Ιουδαϊσμό.

Διακήρυξη του αρχιραββίνου, Ραβ Αβραάμ Γιτζάκ ΧαΚοέν Κουκ, για τη σημασία του σεμιτάχ

Κατά τη διάρκεια του σεμιτάχ, η γη μένει χέρσα (αγρανάπαυση) και απαγορεύεται κάθε είδους γεωργική δραστηριότητα, όπως το όργωμα, το φύτεμα και το σόδιασμα από τον εβραϊκό νόμο χαλακά. Άλλες καλλιεργητικές τεχνικές (όπως το πότισμα, η λίπανση, το βοτάνισμα, ο ψεκασμός, το κλάδεμα και το κούρεμα) είναι δυνατόν να πραγματοποιούνται προληπτικά μόνο, όχι για να βελτιωθεί η ανάπτυξη των δέντρων ή άλλων φυτών. Επιπλέον, οι καρποί που αναπτύσσονται αφεαυτού θεωρούνται χέφκερ (χωρίς ιδιοκτήτη) και μπορεί να τους συλλέξει οποιοσδήποτε. Αρκετοί νόμοι, επίσης, εφαρμόζονται για το εμπόριο, την κατανάλωση και τη διάθεση προϊόντων του σεμιτάχ. Όλα τα χρέη, εκτός από εκείνα, των ξένων διαγράφονται[2].

Το κεφ. 25 του Λευιτικού υπόσχεται άφθονες σοδειές για εκείνους που παρακολουθούν το σεμιτάχ και περιγράφει την τήρησή του ως δοκιμασία θρησκευτικής πίστης. Δεν υπάρχουν ιδιαίτερα στοιχεία για την τήρηση του σεμιτάχ στη βιβλική ιστορία και πιθανώς είναι νόμος που αγνοείτο[3].

Σημειώσεις παραπομπές Επεξεργασία

  1. Το λήμμα ενσωματώνει κείμενο από το Easton's Bible Dictionary (1897), έκδοση που είναι πλέον σε καθεστώς δημόσιας κυριότητας. Κατά τη διάρκεια του σαββατικού ή σαμπατικού έτους, σύμφωνα με τον νόμο του Μωυσή, η γη έπρεπε να μείνει χέρσα (Λεβ. 25:2–7, Εξ. 23:10, 11, 12 και Λεβ. 26:34, 35). Ό,τι αναπτυσσόταν σε σαββατικό έτος δεν ανήκε στον ιδιοκτήτη της γης αλλά στους φτωχούς και τους ξένους και τα ζωντανά του αγρού
  2. Δευτ. 15:1–11.
  3. Easton's Bible Dictionary (1897)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία