Το Σεπάκ τακράου[1] ή βόλεϊ με κλωτσιές είναι άθλημα εγγενές στην Νοτιοανατολική Ασία.[2] Το σεπάκ τακράου διαφέρει από τα αντίστοιχα άθλημα του ποδοβόλεϊ στην χρήση μπάλας από ινδικό κάλαμο και ότι επιτρέπει στους παίκτες να χρησιμοποιούν τα πόδια τους, το γόνατο, το στήθος και το κεφάλι να ακουμπήσουν την μπάλα.

Αγώνας σεπάκ τακράου στις Φιλιππίνες

Στην Ινδονησία, τη Μαλαισία και τη Σιγκαπούρη ονομάζεται σεπάκ τακράου. Στη Μαλαισία ονομάζεται και σεπάκ ρέγκα. Στην Ταϊλάνδη ονομάζεται τακράου. Στο Λάος ονομάζεται κατάου.[1] Στις Φιλιππίνες, εκτός από το δανεισμένο όρο τακράου, λέγεται επίσης σεπάκ τακράου και υπάρχει ένα παρόμοιο άθλημα, το σίπα. Στη Μιανμάρ, είναι γνωστό ως τσιν λονέ και θεωρείται περισσότερο τέχνη, καθώς συχνά δεν υπάρχει αντίπαλη ομάδα, και το θέμα είναι να κρατήσει ο παίκτης την μπάλα ψηλά με χάρη και ενδιαφέρον.

Παρόμοια παιχνίδια περιλαμβάνουν το ποδοβόλεϊ, το ποδοσφαιρικό τένις, το μπόσαμπολ, το τζιανζί, το τζόκγκου και σίπα. Η Διεθνής Ομοσπονδία Σεπακτακράου είναι το ρυθμιστικό σώμα του αθλήματος.

Ετυμολογία Επεξεργασία

Η "σεπάκ" είναι η Μαλαισιανή λέξη για την κλωτσιά και η "τακράου" είναι η ταϊλανδέζικη λέξη για την υφαμένη μπάλα από ινδικό κάλαμο. Ως εκ τούτου, το σεπάκ τακράου κυριολεκτικά σημαίνει "κλωτσώ μια μπάλα".[3]

Το σεπάκ τακράου είναι γνωστό με διάφορα ονόματα στις χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας, συμπεριλαμβανομένων:

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Shawn Kelley. «Takraw: A Traditional Southeast Asian Sport». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2007. 
  2. J. A. Mangan, Fan Hong (2002). Sport in Asian society: past and present. Frank Cass Publishers. σελ. 220. ISBN 978-0-7146-8330-0. 
  3. «sepak takraw | Definition of sepak takraw in US English by Oxford Dictionaries». Oxford Dictionaries | English. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2018.