Σερβική Αυτόνομη Περιφέρεια Δυτικής Σλαβονίας

Η Σερβική Αυτόνομη Περιφέρεια Δυτικής Σλαβονίας (σερβοκροάτικα : Srpska autonomna oblast Istočna Slavonija, Baranja ή Zapadni Srem, Српска аутономна област Источна Славонија, Барања и Западни Срем) ήταν μία αυτοαποκαλούμενη Σερβική αυτόνομη περιφέρεια στην ανατολική Κροατία που ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια των πολέμων της Γιουγκοσλαβίας. Δημιουργήθηκε στις 12 Αύγουστος 1990^[1] με πρωτεύουσα την πόλη Πάκρατς και αργότερα ενσωματώθηκε στην Δημοκρατία της Σερβικής Κράινα.

Ιστορία Επεξεργασία

Το οι σερβικές δυνάμεις κατέλαβαν την Οκουτσάνι και την Ντάρουβαρ για να δημιουργηθεί μια απειλή για την κροατική πλευρά και να χάσει τον έλεγχο της Σλαβονίας. Μετά από μήνες μαχών καταλήφθηκε και η Πάκρατς κατά την κατάληψη της πόλης οι περισσότεροι Κροάτες εγκατέλειψαν την περιοχή. Στις 31 Οκτώβριος 1991 Κροατικές στρατιωτικές δυνάμεις ξεκίνησαν αντεπίθεση με σκοπό να διώξουν τις σερβικές δυνάμεις και ανακαταλαμβάνουν τα εδάφη που κατέχονται από τους Σέρβους. Ο κροατικός στρατό πήρε την Ντάρουβαρ και οι περισσότεροι Σέρβοι κάτοικοι της εγκατέλειψαν την περιοχή. Σε αυτό το σημείο του πολέμου στην Κροατία διαπράχθηκαν εγκλήματα και από τις δύο εμπόλεμες πλευρές^[2].

Στις 18 Φεβρουάριου 1993 Κροάτες και τοπικοί Σέρβους ηγέτες υπέγραψαν την μυστικήΣυμφωνία Νταρουβάρσκι για την εξομάλυνση της ζωής των ανθρώπων που ζούσαν κοντά στη γραμμή διαχωρισμού. Ωστόσο, οι αρχές της Κνιν ενημερώνονται για τη συμφωνία και συνέλαβαν τους υπογράφοντες^[3].

Στην περιοχή αναπτύχθηκαν δυνάμεις του ΟΗΕ^[4] έως τον Μάιο του 1995 που πέρασε υπό Κροατική διοίκηση και το σύνολο σχεδόν του σερβικού πληθυσμού εγκατέλειψε την περιοχή, περίπου 30.000 άτομα. Υπήρξαν πολλά εγκλήματα και δολοφονίες^[5]^[6]. Σε αντίποινα η Μίλαν Μάρτιτς διέταξε το βομβαρδισμό του Ζάγκρεμπ.