Σιεμόβιτ Α΄ της Μαζοβίας

Ο Σιεμόοβιτ Α΄, πολων. Siemowit Ι (π. 1224/8 - 23 Ιουνίου 1262) από τον Οίκο των Πιαστ ήταν δούκας τού Τσερσκ (1247-48), της Μαζοβίας -εκτός τού Ντόμπριζιν- (1248-62) και κυβερνήτης τού Σιέρατς (1259-1260).

Σιέμοβιτ Α΄ της Μαζόβια
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1215
Θάνατος	23  Ιουνίου 1262
Οικογένεια
Σύζυγος	Περεγιασλάβα Ντανίλοβνα (από 1248)
Τέκνα	Μπολέσλαφ Β΄ της Μαζοβίας Κορράδος Β΄ της Μαζοβίας
Γονείς	Κορράδος Α΄ της Μαζόβια και Αγκάφια των Ρως
Αδέλφια	Γιούντιτ της Μαζόβια Μπολέσλαφ Α΄ της Μαζόβια Κασιμίρ Α΄ της Κουιαβίας
Οικογένεια	Οίκος των Πιάστ
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Ήταν ο τρίτος γιος τού Κορράδου Α΄ δούκα της Μαζοβίας και της Αγκάφια (Αγάθης) των Ρουρικιδών, κόρης τού Σβιατοσλάβ Γ΄ πρίγκιπα τού Περεμίσλ.

Εμφανίζεται σε έγγραφα από το 1239, όταν με εντολή τού πατέρα του πιθανόν σκότωσε τον Γιαν Τσάπλα ιερέα τού Πουότσκ. Αν και ενεπλάκη προσωπικά, οι ιστοριογράφοι μέμφονται τον πατέρα του για την πράξη. Ο Κορράδος Α΄ απεβίωσε το 1247, αφήνοντας τις περιοχές Σιέρατς, Βεντσίτσα και Τσερσκ στους τρεις επιζώντες γιους του. Στη σύγχυση που ακολούθησε, ο δευτερότοκος Καζιμίρ Α΄ κατάφερε να πάρει το Σιέρατς και τη Βεντσίτσα· με τη στρατιωτική υποστήριξη τού πρωτότοκου Μπολέσλαφ Α΄ ο Σιεμόβιτ Α΄ μπόρεσε να κρατήσει το Τσερσκ.

Ο Μπολέσλαφ Α΄ απεβίωσε απροσδόκητα το 1248 και με τη διαθήκη του άφηνε τις περιοχές του στον Σιεμόβιτ Α΄. Από τότε αυτός απέφυγε την ανοικτή ρήξη με τον Καζιμίρ Α΄, αποδεχόμενος την εξουσία του επί των Σιέρατς & Βέντσιτσα. Εστίασε όλη του την προσοχή στις στρατιωτικές διαμάχες στα σύνορά του με τους Ρως τού Κιέβου, τους Γιοτβινγκιανούς (μεταξύ Πρώσων και Λιθουανών) και του Τευτονικού Τάγματος.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε το 1248 την Περεγιασλάβα των Ρουρικιδών, κόρη τού Ντανίλο της Γαλικίας-Βολινίας και είχε τέκνα:

• Κορράδος Β΄ π. 1250-1294, δούκας της Μαζοβίας, τού Σαντόμιες.
• Μπολέσλαφ Β΄ π. 1253/8-1313, δούκας της Μαζοβίας, τού Πουότσκ.
• Σαλωμέα π. 1262-1301, μοναχή.

Πηγές

• Kazimierz Jasiński: Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich. Wydawnictwo Historyczne. 2001. p. 249.
• A. Guibourgé-Czetwertyński (Baumgarten I/XI)