Βικιπαίδεια

Σκουόλα Γκράντε ντι Σαν Ρόκκο

Αυτό το λήμμα δεν ανήκει σε καμία κατηγορία. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας μία ή περισσότερες κατηγορίες σε αυτό.
Αφαιρέστε αυτό το πρότυπο μόλις προσθέσετε κατηγορίες στη σελίδα.

Η Μεγάλη Σχολή του Αγίου Ρόκκου, ιταλ.: Scuola Grande di San Rocco, είναι ένα κτήριο στη Βενετία, στη βόρεια Ιταλία. Είναι αξιοσημείωτη για τη συλλογή έργων ζωγραφικής του Tιντορέττo και κατά γενική ομολογία περιλαμβάνει μερικά από τα καλύτερα έργα του.

Η πρόσοψη στο Κάμπο Σαν Ρόκκο.
Η Σάλα Ματζόρε.

Ιστορία Επεξεργασία

Το κτήριο είναι η έδρα μίας αδελφότητας, η οποία ιδρύθηκε το 1478 στο όνομα τού Αγίου Ρόκκου, που θεωρείτο ευρέως ως προστάτης κατά της πανώλης.[1] Τα μέλη της «Αδελφότητας του Αγίου Ρόκκου» ήταν μία ομάδα πλούσιων Βενετών πολιτών. Η τοποθεσία που επέλεξαν για το κτήριό τους βρίσκεται δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Ρόκκου, που στεγάζει τα λείψανα του αγίου.

Τον Ιανουάριο του 1515 ανατέθηκε η κατασκευή του κτιρίου στον Μπαρτολομέο Μπον, παρόλο που ορισμένες αρχές το αποδίδουν στον γιο του Πιέτρο Μπον. Το 1524 το έργο συνεχίστηκε από τον Σάντε Λομπάρντο, που με τη σειρά του τρία χρόνια αργότερα αντικαταστάθηκε από τον Aντόνιο Σκαρπανίνo. Μετά το τέλος εκείνου το 1549, ο τελευταίος αρχιτέκτονας που εργάστηκε στο κτήριο, ήταν ο Τζαντζάκομο Τζίτζι, που τελείωσε την κατασκευή τον Σεπτέμβριο του 1560.[2]

Ο σχεδιασμός ήταν παρόμοιος με άλλες Σχολές στη Βενετία: χαρακτηρίζεται από δύο αίθουσες, η μία στο ισόγειο και η άλλη στον πρώτο όροφο. Η Σάλα Τέρρα (Iσόγειος Aίθουσα) έχει ένα κύριο κλίτος και δύο παράπλευρα, με την είσοδο από τον κάμπο (πλατεία)[3] έξω. Από αυτή την αίθουσα, μία σκάλα (που στη αρχή της στεγάζεται από τρούλο) οδηγεί στον επάνω όροφο. Η Σάλα Σουπεριόρε (Επάνω Αίθουσα) χρησιμοποιόταν για συναντήσεις των μελών και είχε έναν ξύλινο βωμό. Παρείχε πρόσβαση στη Σάλα ντελ' Αλμπέργκο' (Αίθουσα Διαμονής), όπου διατηρούντο η Banca (Τράπεζα) και η Zonta (aggiunta, Προστιθέμενα), οι εποπτικές επιτροπές της εταιρίας.

Τέχνη Επεξεργασία

 
Ο Ευαγγελισμός. από τον κύκλο του Τιντορέττο.
 
Η περιτομή του Ιησού, από τον κύκλο του Τιντορέττο.
 
Το Θαύμα του χάλκινου φιδιού, από τον κύκλο του Τιντορέττο.

Το 1564 ανατέθηκε στον ζωγράφο Τιντορέττο να δημιουργήσει πίνακες ζωγραφικής για τη Σχολή· τα πιο διάσημα έργα του βρίσκονται στη Σάλα ντελ' Αλμπέργκο και τη Σάλα Σουπεριόρε. Όλα τα έργα στο κτήριο είναι από αυτόν, ή από τους βοηθούς του, συμπεριλαμβανομένου τού γιου του Ντομένικο και εκτελέστηκαν μεταξύ 1564 και 1587. Τα έργα στη Σάλα Τέρρα είναι αφιερωμένα στην Παναγία και έχουν θέμα επεισόδια από τη ζωή της. Στη Σάλα Σουπεριόρε τα έργα στην οροφή είναι από την Παλαιά Διαθήκη και στους τοίχους από την Καινή Διαθήκη. Μαζί, δείχνουν τη βιβλική ιστορία από την Πτώση ως την έλευση του Σωτήρα.

Υπάρχει ένα γλυπτό του Tιντορέττo με τα πινέλα του, καθώς και ένα ανάγλυφο σκαλισμένο ώστε να μοιάζει με βιβλιοθήκη.[4]

Στα κύρια έργα περιλαμβάνονται:

  • Σάλα Τερρένα (πλήρης λίστα) [5]
    • Ο Ευαγγελισμός
    • Η προσκύνηση των Μάγων
    • Η φυγή στην Αίγυπτο
    • Η σφαγή των νηπίων
    • Η Υπαπαντή
    • Η Κοίμηση της Θεοτόκου
    • Η Αγ. Μαρία η Μαγδαληνή
    • Η Αγία Μαρία η Αιγυπτία
 
Η Σάλα Σουπεριόρε.
  • Σάλα Σουπεριόρε (στην οροφή:)
1 Ο Μωυσής βρίσκει νερό από το βράχο
2 Το Θαύμα του χάλκινου όφεως
3 Η πτώση του μάννα στην έρημο
4 Ο Μωϋσής σώζεται από τα ύδατα
5 Ο Αδάμ και η Εύα
6 Οι Τρεις Παίδες εν Καμίνω
7 Ο Αιώνιος Θεός εμφανίζεται στο Μωϋσή
8 Σαμουήλ και Σαούλ
9 Το όραμα του Ιεζεκιήλ
10 O Δανιήλ σώζεται από τον άγγελο
11 O Ηλίας τρέφεται από τον άγγελο
12 Αβραάμ και Μελχισεδέκ
13 To Πάσχα των Εβραίων
14 Το όραμα του Ιερεμία
15 Ο Ελισσαίος πολλαπλασιάζει τους άρτους
16 Ο Ηλίας στο πύρινο άρμα
17 Η Κλίμακα του Ιακώβ
18 Ο Σαμψών αντλεί ύδωρ από το σαγόνι του γαϊδάρου
19 Η στήλη του Πυρός
20 Ο Ιωνάς βγαίνει από την κοιλία του κήτους
21 Η θυσία του Ισαάκ
  • Σάλα Σουπεριόρε (στους τοίχους:)
22 Ο Άγ. Ρόκκος
23 Ο Άγ. Σεβαστιανός
24 Η προσκύνηση των ποιμένων
25 Η βάπτιση
26 Η Ανάσταση
27 Η προσευχή στον Κήπο της Γεσθημανή
28 Ο μυστικός δείπνος
29 ο πολλαπλασιασμός των άρτων και των ιχθύων
30 Η έγερση του Λαζάρου
31 Η Ανάληψη
32 Ο Χριστός θεραπεύει τον Παραλυτικό
33 Ο πειρασμός του Χριστού
34 Το όραμα του Αγ. Ρόκκου
  • Ξύλινο: επεισόδια της Παλαιάς Διαθήκης του Τζουζέππε Αντζέλι
 
Η Σάλα ντελ' Αλμπέργκο.
  • Σάλα ντελ' Αλμπέργκo
1 Η Αποθέωση του Αγίου Ρόκκου
2 To Καλοκαίρι
3 Αλληγορία της συντεχνίας του Αγίου Ιωάννη
4 Αλληγορία της συντεχνίας της Ελεημοσύνης
5 Αλληγορία της συντεχνίας του Αγίου Μάρκου
6 Η Άνοιξη
7 Η Ελπίδα
8 Αλληγορία της συντεχνίας του Αγίου Θεοδώρου
9 H Πίστη
10 Ο Χειμώνας
11 γυναικεία μορφή
12 Η Ευτυχία
13 γυναικεία μορφή
14 Το Φθινόπωρο
15 Η Καλοσύνη
16 Αλληγορία της συντεχνίας της Φιλανθρωπίας
17 Η Γενναιοδωρία
18 Η Σταύρωση
19 προφήτης
20 Ανάβαση στο Γολγοθά
21 Ίδε ο άνθρωπος (Η κορώνα με τα αγκάθια)
22 Ο Χριστός εμπρός στον Πιλάτο
23 προφήτης

Άλλα έργα που παρουσιάζονται, είναι πίνακες ζωγραφικής των Τιτσιάνο και Πάλμα ιλ Τζοβάνε, καθώς και μία σειρά από ξύλινα πλαίσια με αλληγορικές μορφές στην οικία συνάντησης των ιερέων, τα οποία σκαλίστηκαν από τον Φραντσέσκο Πιάντα μεταξύ 1657-58.[6]

Μουσική Επεξεργασία

Στην ακμή της, η Σκουόλα ήταν μία σημαντική προστάτιδα της μουσικής, απασχολώντας μουσικούς όπως ο Τζοβάννι Γκαμπριέλλι. Ο Γκαμπριέλλι ανέλαβε τη θέση του οργανίστα, εκτός από την εργασία του στον Άγ. Μάρκο και συνέθεσε μουσική ειδικά για την τοποθεσία. Μία περιγραφή της εποχής για το πώς η μουσική εντυπωσίασε έναν Άγγλο ταξιδιώτη, δημοσιεύτηκε στο έργο Οι Χοντροκοπιές του Κόρυατ (1611).

Το 1958 ο μουσικό έργο Τρένι του Στραβίνσκυ έκανε πρεμιέρα στη Σκουόλα, με τον συνθέτη να διευθύνει.[7]

Πρόσβαση και συντήρηση Επεξεργασία

Η Σκουόλα Γκράντε είναι ανοικτή καθημερινά όλο τον χρόνο, εκτός από την ημέρα των Χριστουγέννων και την 1η Ιανουαρίου.

Οι πίνακες έχριζαν συντήρησης και έχουν αποκατασταθεί από το Παγκόσμιο Ταμείο Μνημείων.

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. ↑ The term "scuola" is used to refer to either the confraternity or the building housing their seat.
  2. ↑ Scuola Grande Arciconfraternita di San Rocco Guide leaflet (in English), page 2
  3. ↑ Name of the Venetian squares.
  4. ↑ Decker, Heinrich (1969) [1967]. The Renaissance in Italy: Architecture • Sculpture • Frescoes. New York: The Viking Press. σελ. 164. 
  5. ↑ Scuola Grande Arciconfraternita di San Rocco Guide leaflet (in English), page 3
  6. ↑ «Francesco Pianta's works». from the Scuola Grande di San Rocco official website. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2016. 
  7. ↑ Eric Walter White, Stravinsky: The Composer and His Works, second edition (Berkeley and Los Angeles: University of California Press, 1979): 497 ff. Accessed 25 March 2011.

Bιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  • Zenkert, Astrid. Tintoretto in der Scuola di San Rocco, Ensemble und Wirkung. T1918-4: Ernst Wasmuth Verlag. 
  • ?Wittmann, Heiner (1996). Sartre und die Kunst. Die Porträtstudien von Tintoretto bis Flaubert. Tübingen: Gunter Narr Verlag. ISBN 3-8233-5167-2. * Sdegno, Emma. Looking at Tintoretto with John Ruskin. Marsilio Editore s.p.a. ISBN 978-88-317-9000-0. 
  • Chiari Moretti Wiel, Maria Agnese. The Tesoro of Scuola Grande di San Rocco. Marsilio Editore s.p.a. ISBN 978-88-317-0719-0. 
  • Grosso, Maresel· Guidarelli, Gianmario (2019). Tintoretto and Architecture. Marsilio Editore s.p.a. ISBN 978-88-317-4383-9. 

εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σκουόλα_Γκράντε_ντι_Σαν_Ρόκκο&oldid=10356085"