Σκριπερό Κέρκυρας

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 39°42′0″N 19°46′28″E / 39.70000°N 19.77444°E / 39.70000; 19.77444

Το Σκριπερό (αναφέρεται και Σκλιπερό[2] από τους ντόπιους) είναι χωριό στην Κέρκυρα. Διοικητικά ανήκει στον δήμο Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων και σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 500 κατοίκους.[3]

Σκριπερό
Σκριπερό is located in Greece
Σκριπερό
Σκριπερό
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΙονίων Νήσων
Περιφερειακή ΕνότηταΚέρκυρας
ΔήμοςΚεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων, Δημοτική Κοινότητα Σκριπερού Κερκυρας
Γεωγραφία
ΝομόςΚέρκυρας
Υψόμετρο130 μέτρα
Πληθυσμός
Μόνιμος431
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας490 83

Γενικά και ιστορικά στοιχεία Επεξεργασία

Το Σκριπερό είναι κτισμένο σε υψόμετρο 130 μέτρων[4] και απέχει 18 χιλιόμετρα από την πόλη της Κέρκυρας. Ο οικισμός αναφέρεται σε βενετική απογραφή της περιόδου 1766-1770 ως έδρα στρατιωτικής υποδιαίρεσης (Bandiera di Scripero). Σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας απογραφής, στο Σκριπερό ζούσαν 937 κάτοικοι. Παράλληλα, στο χωριό υπήρχαν 23 ελαιοτριβεία.[5] Μερικά χρόνια αργότερα (1786) υπαγόταν στη στρατιωτική υποδιαίρεση της Κορακιάνας, ενώ σύμφωνα με στατιστική του Στυλιανού Βλασσόπουλου - η οποία χρονολογείται μεταξύ των ετών 1809 και 1813 - ο πληθυσμός του Σκριπερού ανερχόταν στους 563 κατοίκους.[6]

Κατά την περίοδο της ρωσοτουρκικής κατοχής της Κέρκυρας (1798-1801), ορισμένοι κάτοικοι του Σκριπερού διώχθηκαν από τις αρχές ως ταραχοποιά στοιχεία.[7]

Αξιοθέατα-πολιτισμός Επεξεργασία

Στον οικισμό βρίσκεται η γυναικεία μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου Βλαχερνών, η οποία κτίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα και λειτούργησε αρχικά ως ανδρική.[8] Επιπλέον, σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από το Σκριπερό βρίσκεται το διατηρητέο αρχοντικό «Βίλα Φοντάνα», το οποίο αναφέρεται ως αξιόλογο δείγμα της τοπικής αρχιτεκτονικής.[9]

Στο Σκριπερό εδρεύει από το 1909 φιλαρμονικός σύλλογος.[10] Επιπλέον, κάθε χρόνο διοργανώνεται στο χωριό η γαστρονομική γιορτή των καρλάκων, η οποία είναι αφιερωμένη σε συνταγές με βάση τους βατράχους.[2]

Απογραφές πληθυσμού Επεξεργασία

Απογραφή 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 884[11] ; 757[4] 677[4] 594[12] 569[13] 580[14] 642[14] 500[3]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  2. 2,0 2,1 Φαϊτά, Ελίνα (8 Ιανουαρίου 2018). «Σκριπερό: το χωριό με την παράδοση των καρλάκων που γιορτάζει 13 Αυγούστου». corfuland.gr. Corfuland. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019. 
  3. 3,0 3,1 «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10678 (pdf σελ. 204), και σε μορφή Excel «Πίνακας αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ Πληθυσμού-Απογραφής 2011» στην ιστοσελίδα της ΕΛΣΤΑΤ, Αρχειοθετήθηκε 24/11/2017], Ανακτήθηκε 06/12/2019
  4. 4,0 4,1 4,2 Γενική Παγκόσμιος Εγκυκλοπαιδεία Πάπυρος-Λαρούς, Επιστημονική Εταιρεία των Ελληνικών Γραμμάτων Πάπυρος, Αθήναι 1964, τόμος 11ος, σελ. 970.
  5. Κώστας Μέκκας, Η μονοκαλλιέργεια της ελιάς και το εμπόριο του λαδιού στην Κέρκυρα κατά τον 18ο αιώνα, ΕΚΠΑ-Διδακτορική Διατριβή, Αθήνα, Μάρτιος 2014, σελ. 250.
  6. Θεοδώρα Ι. Μόσχου, Ταξικές σχέσεις στην κερκυραϊκή ύπαιθρο κατά την όψιμη Βενετοκρατία - 18ος αιώνας. Η περίπτωση του φέουδου Μαρτσέλλο στη Βορειοδυτική Κέρκυρα, Ιόνιο Πανεπιστήμιο-Διδακτορική Διατριβή, 2019, σελ. 16-18.
  7. Κωνσταντίνου Ν. Σάθα, Τουρκοκρατουμένη Ελλάς. Ιστορικόν δοκίμιον περί των προς αποτίναξιν του Οθωμανικού ζυγού επαναστάσεων του Ελληνικού Έθνους (1453-1821), Εκ της Τυπογραφίας των τέκνων Ανδρέου Κορομηλά, Αθήνησι, 1869, σελ. 568.
  8. «Ιερά Μονή Υπεραγίας Θεοτόκου Σκριπερού». imcorfu.gr. Ιερά Μητρόπολη Κερκύρας, Παξών & Διαποντίων Νήσων. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019. 
  9. «ΥΑ ΥΠΠΕ/ΔΙΛΑΠ/Γ/1372/32527/9-6-1983 - ΦΕΚ 381/Β/30-6-1983». listedmonuments.culture.gr. Υπουργείο Πολιτισμού & Τουρισμού - Διεύθυνση Εθνικού Αρχείου Μνημείων. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019. 
  10. «Φιλαρμονικός Σύλλογος Σκριπερού». corfueaster.gr. Κερκυραϊκό Πάσχα. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019. 
  11. Σύγχρονος Εγκυκλοπαιδεία Ελευθερουδάκη, Εγκυκλοπαιδικαί Εκδόσεις Ν. Νίκας και ΣΙΑ Ε.Ε., έκδοσις πέμπτη εκσυγχρονισμένη δια συμπληρώματος κατά τόμον, Αθήναι 1964, τόμος 22ος, σελ.565.
  12. Βασίλειον της Ελλάδος - Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971 Αρχειοθετήθηκε 2021-07-16 στο Wayback Machine., Αθήναι 1972, σελ. 101.
  13. Ελληνική Δημοκρατία-Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, Αποτελέσματα απογραφής πληθυσμού-κατοικιών της 5ης Απριλίου 1981, τόμος Ι (Πληθυσμός κατά γεωγραφικές και διοικητικές διαιρέσεις), Αθήνα 1994, σελ. 276.
  14. 14,0 14,1 «Μόνιμος και Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος: Σύνολο Ελλάδος,νομοί,δήμοι/κοινότητες,δημοτικα/κοινοτικά διαμερίσμα και οικισμοί, Απογραφές πληθυσμού 2001 και 1991». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2006.