Σμπατ Σαχαζίζ
Ο Σμπατ Σαχαζίζ (αρμενικά: Սմբատ Շահազիզ, Ασταράκ, 1840 - Μόσχα, 1907[2][3][4][5]) ήταν Αρμένιος λογοτέχνης, δοκιμιογράφος και εκπαιδευτικός που έδρασε στη Ρωσία κατά το β΄ μισό του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα.
| Σμπατ Σαχαζίζ | |
|---|---|
.png) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Սմբատ Շահազիզ (Αρμενικά) |
| Γέννηση | 17 Σεπτεμβρίου 1840 Ασταράκ |
| Θάνατος | 5 Ιανουαρίου 1908 Μόσχα |
| Τόπος ταφής | Αρμενικό Κοιμητήριο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Aρμενικά[1] |
| Σπουδές | Ινστιτούτο ανατολικών γλωσσών Λαζάρεφ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής |
| Εργοδότης | Ινστιτούτο ανατολικών γλωσσών Λαζάρεφ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Σαχαζίζ γεννήθηκε το 1840 στο Ασταράκ[2][5] της περιφέρειας Αραγκατσότν της σημερινής Αρμενίας (εκείνη την περίοδο αποτελούσε έδαφος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας) και ήταν το νεότερο από τα έξι παιδιά της οικογένειας ενός ιερέα[2]. Αφού έμαθε τα πρώτα γράμματα πλάι στον πατέρα του, στάλθηκε στη Μόσχα για να σπουδάσει από το 1852 στην αρμενική σχολή Λαζάρεφ (εναλλακτικά αναφέρεται και Λαζαριάν)[2][4]. Αποφοίτησε το 1862 και κατόπιν εισήλθε στο τμήμα ανατολικών γλωσσών του Πανεπιστημίου της Αγίας Πετρούπολης, διδάσκοντας παράλληλα σε αρμενικά σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Μετά την αποφοίτησή του και από το πανεπιστήμιο (1867), έγινε καθηγητής αρμενικής γλώσσας και λογοτεχνίας[2][4] στο Λύκειο Λαζάρεφ, όπου δίδαξε μέχρι τη συνταξιοδότησή του κατά το 1897[2]. Ενδιάμεσα συνέστησε ταμείο για την οικονομική ενίσχυση συγγραφέων, ενώ μετά το 1898 ίδρυσε επιτροπή με σκοπό την περίθαλψη και τη μόρφωση ανηλίκων Αρμενίων που είχαν μείνει ορφανά μετά τη μεγάλη σφαγή του 1896 στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Απεβίωσε το 1907[2][3][4]. Το όνομά του Σαχαζίζ έχει δοθεί σε δημόσιο σχολείο του Ασταράκ.
Ο Σαχαζίζ εμφανίστηκε στα γράμματα από νεαρή ηλικία ως αρθρογράφος σε αρμενικό περιοδικό που εκδιδόταν στη Μόσχα, ενώ το 1860 δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Ώρες ελευθερίας», που περιλάμβανε 33 ποιήματα γραμμένα κυρίως στα σύγχρονα αρμενικά (ορισμένα ήταν γραμμένα και κλασική αρμενική) και με θεματολογία που περιστρεφόταν γύρω από έννοιες όπως η φύση, τα μαθητικά του χρόνια, οι εφηβικοί έρωτες και η αγάπη για την πατρίδα[3][6]. Η συγκεκριμένη συλλογή αναφέρεται ως ευθέως επηρεασμένη από την ποίηση του ρομαντικού λογοτέχνη Λόρδου Βύρωνα[3]. Άλλες πρώιμες επιρροές του Σαχαζίζ ήταν οι Αρμένιοι Ραφαϊέλ Πατκανιάν και Χατσατούρ Αμποβιάν[2]. Το 1865 εξέδωσε το δεύτερο έργο του, το εκτεταμένο επικό ποίημα «Η θλίψη του Λεβόν», το οποίο έχει σαφή πατριωτικό χαρακτήρα και αναφέρεται ως εμπνευσμένο από το ποίημα του Βύρωνα «Tο προσκύνημα του Τσάιλντ Χάρολντ»[7]. Η συγγραφική παραγωγή του Σαχαζίζ περιλαμβάνει ακόμη δοκίμια, άρθρα και ομιλίες πολιτικού και κοινωνικού περιεχομένου[7].
Εργογραφία (ενδεικτική) Επεξεργασία
- «Ώρες ελευθερίας» (1860)
- «Η θλίψη του Λεβόν» (1865)
- «Η φωνή ενός δημοσιογράφου» (1881)
- «Αναμνήσεις από τη γιορτή του Βαρντανανκ» (1901)
- «Μερικά λόγια προς τους αναγνώστες μου» (1903)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb15838348m. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Hacikyan 2000, σελ. 377
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Cardwell 2004, σελ. 398
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 (Γερμανικά) Deeters, Gerhard· Solta, Georg Renatus· Inglizean, Vahan (1963). Armenisch und kaukasische sprachen. Λέιντεν και Κολωνία: Brill Archive. σελ. 243. ISSN 0169-9423.
- ↑ 5,0 5,1 Ferrari 2000, σελ. 194
- ↑ Hacikyan 2000, σελ. 377-378
- ↑ 7,0 7,1 Hacikyan 2000, σελ. 378
Πηγές Επεξεργασία
- Cardwell, Richard A. (2004). The Reception of Byron in Europe. Λονδίνο και Νέα Υόρκη: A&C Black. σελ. 500. ISBN 0826468446.
- (Ιταλικά) Ferrari, Aldo (2000). Alla frontiera dell'impero: gli armeni in Russia (1801-1917). Mimesis. σελ. 352. ISBN 8887231796.
- (Αγγλικά) Hacikyan, Agop Jack (2000). The Heritage of Armenian Literature: From the eighteenth century to modern times. 3. Νιτρόιτ: Wayne State University Press. σελ. 1072. ISBN 0814332218.