Σοφία Ρούσοβα
Η Σοφία Φεντόριβνα Ρούσοβα (ουκρανικά: Софія Федорівна Русова, 18 Φεβρουαρίου 1856 - 5 Φεβρουαρίου 1940) ήταν Ουκρανέζα παιδαγωγός, συγγραφέας, υπέρμαχος των γυναικείων δικαιωμάτων και πολιτική ακτιβίστρια.[4] Γεννήθηκε στο χωριό Ολεσίνα, της περιοχής Ρίπκι, στην περιφέρεια του Τσέρνιγκοφ, της Ουκρανίας, που ήταν μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, ως Σοφία Λίντφορς.[4] Ο πατέρας Φέντιρ είχε σουηδικές ρίζες ενώ η μητέρα της Χάνα Γκερβέ, γαλλικές ρίζες. Η οικογένεια μιλούσε κυρίως ρωσικά και γαλλικά. Σε πολύ μικρή ηλικία χάνει δύο αδέλφια, ενώ λίγο αργότερα πεθαίνει και η μητέρα της από φυματίωση, με τη μεγάλη αδελφή της να αναλαμβάνει να τη φροντίσει. Κατόπιν, η οικογένεια μετακόμισε στο Κίεβο, από όπου η Σοφία τελείωσε το γυμνάσιο Φουντουκλιέγεφ.[5]
| Σοφία Ρούσοβα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 18 Φεβρουαρίου 1856 Ολεσίνα |
| Θάνατος | 5 Φεβρουαρίου 1940[1] Πράγα[1] |
| Τόπος ταφής | Νεκροταφείο του Ολσάνι[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία Λαϊκή Δημοκρατία της Δυτικής Ουκρανίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κριτικός λογοτεχνίας εκπαιδευτικός πολιτικός ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων[3] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Aleksandr Rusov |
| Τέκνα | Rusov Myhaylo Rusov Yuriy |
| Γονείς | d:Q4262027 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | καθηγητής (από 1917) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Περί το 1871, πεθαίνει και ο πατέρας της. Οι δύο αδελφές τότε μετακομίζουν σε ένα μικρότερο διαμέρισμα και ξεκινούν τη νέα, ανεξάρτητη ζωή τους, ωστόσο, ο θάνατος του πατέρα τους, τις στενοχωρεί βαθιά. Με την περιουσία που απέκτησαν από τον πατέρα, αποφάσισαν να ανοίξουν έναν παιδικό σταθμό στην ουκρανική πρωτεύουσα, που αυτή κατά αυτήν την περίοδο δεν είχε κανέναν. Έτσι, οι αδελφές σπούδασαν για να μάθουν μεθόδους για πρώιμη παιδική εκπαίδευση. Το 1872, ο πρώτος παιδικός σταθμός του Κιέβου άνοιξε από την Σοφία και την αδελφή της Μαρία.[5] Γενικότερα, στην Ουκρανία θεωρείται μία από τις σπουδαιότερες φιγούρες της εθνικής τους εκπαίδευσης.[4] Η Ρούσοβα ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη και η πρώτη πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Γυναικών στην Ουκρανία.[4]
Κατά την περίοδο που έζησε η Σοφία, η Ρωσική Αυτοκρατορία είχε κατακτήσει τελείως την Ουκρανία, η οποία σιγά σιγά γινόταν γνωστή ως η "Μικρή Ρωσία", αποκτώντας μία ιδιότητα περιφέρειες παρά έθνους. Κατά αυτήν την περίοδο προωθούνταν και το αντι-ουκρανικό συναίσθημα από την Αυτοκρατορία.[6] Το αυτοκρατορικό καθεστώς, υπό την ηγεσία του Τσάρου Αλεξάνδρου Β', εξέδωσε ένα διάταγμα, στο οποίο απαγορεύει τη χρησιμοποίηση της ουκρανικής γλώσσας σε οποιαδήποτε έντυπη μορφή. Οι Ουκρανοί διανοούμενοι όμως ήταν αποφασισμένοι να κυκλοφορήσουν όλο το έργο του Ταράς Σεβτσένκο.[7] Η Σοφία με τον σύζυγό της Ολεξάντερ Ρούσοφ, ανέλαβαν αυτήν την επικίνδυνη αποστολή, περνώντας αρκετό καιρό στην Πράγα. Τελικά το ζευγάρι μεταφέρει το ολοκληρωμένο έργο, με πολύ ρίσκο στην Ουκρανία.[8] Η Ρούσοβα φυλακίστηκε αρκετές φορές εξ αιτίας των "επαναστατικών" γραπτών. Το 1922, έφυγε από τη Σοβιετική Ουκρανία και εγκαταστάθηκε στην Πράγμα, όπου δίδασκε σε ουκρανικό ινστιτούτο από το 1924 έως και το 1939. Πέθανε σε ηλικία 84 ετών και ενταφιάστηκε στο νεκροταφείο Ολσάνσκε.[9]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jk01103092. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) BillionGraves. 35652013. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Kubiyovych, Volodymyr (1993). Encyclopedia of Ukraine. Toronto: University of Toronto Press.
- ↑ 5,0 5,1 Rusova, Sofia (1937). Moi spohady. Lviv, Ukraine.
- ↑ Subtelny, Orest (1988). Ukraine: A History. University of Toronto Press.
- ↑ Shevchenko, Taras (2013). «The Complete Kobzar». issuu.com/glagoslav.
- ↑ Rusov, Oleksander (2011). Shchodennyky ta spohady. Chernihiv, Ukraine.
- ↑ Hupalo, Serhiy (28 Φεβρουαρίου 2006). «The cross of a great Ukrainian woman». day.kyiv.ua.