Το στίγμα (Ϛ ϛ)[1] είναι σύμπλεγμα των χαρακτήρων σ και τ, που χρησιμοποιείται στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης ως σύμβολο του αριθμού έξι (6) και, παλαιότερα, στη θέση του ζεύγους στ για τη γραφή λέξεων όπως π.χ. στρατός (ϛρατός), στύλος (ϛύλος), αντίστασις (αντίϛασις) κ.λπ.

Σήμερα χρησιμοποιείται σπάνια —σε κλασικά κείμενα για παράδειγμα— και τη θέση του στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει πάρει το στ΄.

Τον Μεσαίωνα, αφού το δίγαμμα είχε πλέον εκπέσει σε αχρηστία ως γράμμα στην Ελληνιστική Κοινή και η χρήση του είχε περιοριστεί στην αναπαράσταση του αριθμού 6, το στίγμα ταυτίστηκε με το δίγαμμα λόγω σχεδιαστικής ομοιότητας (στην καλλιγραφία). Έτσι, σταδιακά το αντικατέστησε ως σύμβολο του αριθμού έξι.

Ιστορικά το στίγμα δεν έχει κεφαλαία μορφή, διότι ως σύμπλεγμα δεν χρησιμοποιήθηκε στη θέση του Στ αλλά μόνο του στ, ενώ ως αριθμητικό ήταν πάντα πεζό. Σήμερα όμως, για να καλυφθεί η πιθανή μετατροπή σε κεφαλαία μιας λέξης ή φράσης που το περιλαμβάνει, σχεδιάστηκε και η κεφαλαία του μορφή, η οποία βασίστηκε στο Ϲ (μηνοειδές σίγμα).

Στο σύστημα κωδικοποίησης Unicode είναι καταχωρισμένο ως εξής:

γράμμα κώδικας όνομα
Ϛ U+03DA Greek Letter Stigma (κεφαλαίο στίγμα )
ϛ U+03DB Greek Small Letter Stigma (πεζό στίγμα )

Διαβάστε επίσης

Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία

Παραπομπές - σημειώσεις

Επεξεργασία
  1. Ο Θ. Βοσταντζόγλου στο Αντιλεξικόν ή Ονομαστικόν της Νεοελληνικής Γλώσσης, εκδ 1962, σελ. 424 περιλαμβάνει το στίγμα στα σημεία γραφής.