Ο Στανισλάς Ζυλιάν (γαλλ: Aignan Stanislas Julien, Ορλεάνη, 1797- Παρίσι, 1873) ήταν διακεκριμένος Γάλλος σινολόγος, λεβαντινολόγος και μεταφραστής του 19ου αιώνα. Υπήρξε ο πρώτος που μετέφρασε στη γαλλική γλώσσα τον Ύμνο εις την Ελευθερία του Διονυσίου Σολωμού[4].

Στανισλά Ζυλιέν
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Aignan Stanislas Julien (Γαλλικά)[1]
Γέννηση20  Σεπτεμβρίου 1799[1]
Ορλεάνη[1]
Θάνατος14  Φεβρουαρίου 1873[2][3]
Παρίσι
ΥπηκοότηταΓαλλία
ΣπουδέςΚολλέγιο της Γαλλίας
ΒραβεύσειςΤαξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής (1863), Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (1837) και Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (1865)
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςιστορία, γλωσσολογία και θρησκειολογία
ΑξίωμαDirector of the Collège de France (1854, 1873)
Ιδιότητακαθηγητής πανεπιστημίου, αρχαιολόγος, λαογράφος, σινολόγος και μεταφραστής
Διδακτορικός καθηγητήςJean-Pierre Abel-Rémusat
Υπογραφή

Βιογραφικά στοιχεία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1797 στην Ορλεάνη και προερχόταν από φτωχή οικογένεια[5]. Φοίτησε αρχικά στη γενέτειρά του και στη συνέχεια μετέβη στο Παρίσι όπου σπούδασε κλασική φιλολογία στο Collège de France όπου το 1821 διορίστηκε βοηθός καθηγητή των ελληνικών[5]. Το 1822 μετέφρασε σε διάφορες γλώσσες (γαλλικά, λατινικά, ιταλικά, αγγλικά, ισπανικά και γερμανικά) την Αρπαγή της Ελένης του Έλληνα ποιητή του 5ου μ.Χ. αιώνα, Κόλουθου[4] και λίγο καιρό αργότερα μετέφρασε στα γαλλικά Ύμνο εις την Ελευθερία του Διονυσίου Σολωμού με τη μετάφρασή του να δημοσιεύεται το 1825 στον β΄ τόμο των Νεοελληνικών δημοτικών τραγουδιών του Κλοντ Φοριέλ[4]. Την ίδια δεκαετία μετέφρασε και έργα του Ανδρέα Κάλβου. Στη συνέχεια ακολούθησε τον σινολογικό κλάδο και ασχολήθηκε με την μετάφραση στα γαλλικά σημαντικών έργων της κινέζικης φιλολογίας και φιλοσοφίας ενώ αργότερα επιδόθηκε στην εκμάθηση και μελέτη των σανσκριτικών[4].

Το 1832 αναδείχτηκε καθηγητής της κινέζικης γλώσσας και φιλολογίας στο Collège de France και το επόμενο έτος έγινε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιγραφών και Καλών Γραμμάτων. Το 1852 ονομάστηκε διευθυντής του Collège de France[4] ενώ το 1872 η Γαλλική Ακαδημία Επιγραφών και Καλών Γραμμάτων καθιέρωσε προς τιμή του το ετήσιο βραβείο σινολογίας Prix Stanislas Julien, το οποίο απονεμήθηκε για πρώτη φορά το 1875[6].

Απεβίωσε στις 14 Φεβρουαρίου του 1873 στο Παρίσι.

Εργογραφία (ενδεικτική)

Επεξεργασία
  • Meng Tseu vel Mencium inter Sinenses philosophos, ingenio, doctrina, nominisque claritate Confucio proximum, edidit, Latina interpretatione, ad interpretationem Tartaricam utramque recensita, instruixit, et perpetuo commentario, e Sinicis deprompto, illustravit Stanislaus Julien (λατινικά). Παρίσι, 1824 - 1829.
  • Le Livre de la Voie et de la Vertu, composé dans le VIe siècle avant l'ère chrétienne, par le philosophe Lao-Tseu, traduit en français et publié avec le texte chinois et un commentaire perpétuel (γαλλικά), Παρίσι, 1842.
  • Mémoires sur les Contrées Occidentales (γαλλικά). Παρίσι, 1851.
  • Histoire de la Vie de Hiouen-Thsang (γαλλικά). Παρίσι, 1856
  • Histoire et Fabrication de la Porcelaine Chinoise (γαλλικά) Παρίσι, 1856.
  • Syntax Nouvelle de la Langue Chinoise (γαλλικά). Παρίσι, 1869.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. www.leonore.archives-nationales.culture.gouv.fr/archives-images/LH121/FRDAFAN83_OL1388002v002_L.jpg.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12207839q. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. (Αγγλικά) SNAC. w67j23jp. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Μερλιέ, Οκτάβιος (1957). Έκθεση Σολωμού. Αθήναι: Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών. σελ. 220 - 223. 
  5. 5,0 5,1 Honey, David B. (2001). «Incense at the Altar: Pioneering Sinologists and the Development of Classical Chinese Philology». American Oriental Series 86 (New Haven, Connecticut: American Oriental Society) (86): 29-30. ISBN 0-940490-16-1. 
  6. Comptes-rendus des séances de l'Académie des Inscriptions et Belles-Lettres, 1875, 19(4), σελ. 376.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία