Ως στερφογάλαρο ονομάζεται είδος παραδοσιακού σπιτιού της Ηπείρου (ή από Ηπειρώτες τεχνίτες σε άλλα μέρη της Ελλάδας), χτισμένου συνηθέστερα σε πλαγιά, μέρος του οποίου ήταν υπόγειο ή ισόγειο και χρησιμοποιούταν για το σταβλισμό των ζώων και μέρος του υπέργειο με χρήση κατοικίας[1]. Τα σπίτια αυτά ήταν συνήθως φτιαγμένα από πέτρα και η στέγη τους στηρίζονταν σε κορμούς δένδρων[2]. Το είδος αυτό του σπιτιού ήταν μεγαλύτερο από το απλοϊκό χαμόσπιτο και απλούστερο από το μονόσπιτο που εκτεινόταν σε δυο ορόφους μόνο για κατοικία. Τέτοια σπίτια χτίζονταν μέχρι και τα πρώτα 30-40 χρόνια του 20ου αιώνα[3].

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Λαογραφία». τόμος 26. Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία. 1969. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2011. 
  2. Ντίνος Κιούσης. «Τζουμερκοχώρια: Ένας ορεινός παράδεισος». Εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2011. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. Από το Βιβλίο-Λεύκωμα της Μαρίας Παττίχη για τα Δέκαεπτά χωριά της ορεινής Δωρίδας. Πηγή:Ιστοσελίδα Κωστάρτσας, www.kostartsa.gr (14 Φεβρουαρίου 2007). «Αρχιτεκτονικές Ματιές, Το Στερφογάλαρο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2011. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία