Στη Δίνη του Μάελστρομ
Στη Δίνη του Μάελστρομ είναι ο τίτλος διηγήματος του Έντγκαρ Άλλαν Πόε. Στην ιστορία, ένας άντρας εξιστορεί πως επέζησε από ένα ναυάγιο και μία παλιρροιακή δίνη. Το διήγημα θεωρείται ένα πρώιμο δείγμα επιστημονικής φαντασίας.
 | |
| Συγγραφέας | Έντγκαρ Άλλαν Πόε |
|---|---|
| Τίτλος | A Descent into the Maelström |
| Γλώσσα | Αμερικανικά αγγλικά Αγγλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1841 Απριλίου 1841 |
| Θέμα | Παλιρροιακή δίνη |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Πλοκή Επεξεργασία
Εμπνευσμένο από τη περιοχή του Μάελστρομ, στο Λοφότεν της Νορβηγίας (μια περιοχή μια ισχυρά παλιρροϊκά ρεύματα και δίνες), και με τη μορφή ιστορίας μέσα στην ιστορία'. ένας άντρας διηγείται την απίστευτη ιστορία του. Ο άντρας, μαζί με τους δυο αδερφούς του, και ενώ ψάρευαν έπεσαν σε μια τεράστια δίνη. Ο ένας αδερφός ρουφήχτηκε από τα κύματα· ο άλλος τρελάθηκε από τη φρίκη του θεάματος, και πνίγηκε καθώς το καΐκι τραβήχτηκε κάτω. Ο αφηγητής, σε αντίθεση με τον αδερφό του, εγκατέλειψε το καΐκι και κρατήθηκε πάνω σε ένα κυλινδρικό βαρέλι, μέχρι που σώθηκε αρκετές ώρες αργότερα. Περιγράφοντας τα συναισθήματά του, περιέγραψε και το φαινόμενο, παρατηρώντας πως το Μάελστρομ είναι μία όμορφη και φοβερή δημιουργία. Παρατηρώντας πως τα αντικείμενα γύρω του τραβιόντουσαν μέσα του, συμπέρανε ότι "όσο πιο πλατειά σε επιφάνεια ήταν τα σώματα, τόσο πιο γρήγορα κατέβαιναν" και ότι τα σφαιρικού σχήματος αντικείμενα τραβιόντουσαν πιο γρήγορα.
Ιστορικό έκδοσης Επεξεργασία
Η ιστορία αυτή εμφανίστηκε πρώτα στην έκδοση του Graham's Magazine του 1841, που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο.[1] Ο Πόε έσπευσε να ολοκληρώσει την ιστορία εγκαίρως και αργότερα παραδέχτηκε ότι το τέλος ήταν ατελές.[2] Σύντομα αφού η ιστορία "Οι Δολοφονίες της Οδού Νεκροτομίου" του Πόε μεταφράστηκε στα Γαλλικά χωρίς αναγνώριση, οι Γάλλοι αναγνώστες αναζητούσαν άλλα έργα του Πόε και το " Στη Δίνη του Μάελστρομ" ήταν ανάμεσα στα νωρίτερα μεταφρασμένα.[3] Όπως και οι άλλες θαλασσινές του περιπέτειες, Η Αφήγηση του Άρθουρ Γκόρντον Πυμ και Η Εφημερίδα του Τζούλιους Ρόντμαν, το "Στη Δίνη του Μάελστρομ" πιστεύτηκε από τους αναγνώστες ότι είναι αληθινό και ένα κείμενο ανατυπώθηκε στην ένατη έκδοση της Εγκυκλοπαίδειας Μπριτάνικα – ειρωνικώς, βασίστηκε σε ένα κείμενο που ο Πόε είχε σηκώσει από μία πρωτύτερη έκδοση της ίδιας αυτής εγκυκλοπαίδεις.[2] Τον Ιούνιο του 1845, το "Στη Δίνη του Μάελστρομ" συλλέχτηκε για πρώτη φορά ως μέρος των Διηγημάτων του Πόε, που δημοσιεύτηκαν από τις εκδόσεις G. P. Putnam's Sons Wiley & Putnam, και επίσης συμπεριλάμβανε έντεκα από τις άλλες του ιστορίες.[4]
Κριτική απόκριση Επεξεργασία
Εντός ολίγου μετά τη δημοσίευσή του, τον Απρίλιο, το τεύχος 28 της Daily Chronicle περιλάμβανε την ανακοίνωση: "Η 'Δίνη του Μάελστρομ' [sic] από τον Έντγκαρ Άλλαν Πόε, Esq., είναι ανάξια της πένας ενός του οποίου τα ταλέντα του επιτρέπουν μία ευρύτερη και πιο επαρκή εμβέλεια."[5] Ο Μορντεκάι Μ. Νώε στην Evening Star, ωστόσο, είπε ότι η ιστορία "εμφανίζεται για να γίνει ίση σε ενδιαφέρον με το δυνατό άρθρο από την πένα του στον τελευταίο αριθμό, 'Οι Δολοφονίες της Οδού Νεκροτομίου'".[5]
Προσαρμογή Επεξεργασία
Το 1986, ο Αμερικανός συνθέτης Φίλιπ Γκλας έγραψε μουσική εμπνευσμένη από το "Στη Δίνη του Μάελστρομ". Ανατέθηκε από το Αυστραλιανό Χοροθέατρο.
Αναφορές σε λογοτεχνικά έργα Επεξεργασία
Το 1970, ο Τσεχοσλοβακικός συγγραφέας Λούντβικ Βάτσουλικ έκανε πολλές αναφορές στο Στη Δίνη του Μάελστρομ, καθώς και στο Ο Μαύρος Γάτος στο μυθιστόρημά του Τα Ινδικά Χοιρίδια. Στο Ο Πιανίστας του Κουρτ Βόνεγκατ, ο Πολ Πρωτεύς σκέφτεται τον εαυτό του «βυθισμένο στο Μάελστρομ» καθώς υποκύπτει στη θέληση της συζύγου του.[6]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Μπίτνερ 1962, σελ. 164
- ↑ 2,0 2,1 Μάιερς 1992, σελ. 125
- ↑ Σίλβερμαν 1991, σελ. 320
- ↑ Τόμας & Τζάκσον 1987, σελ. 540
- ↑ 5,0 5,1 Τόμας & Τζάκσον 1987, σελ. 324
- ↑ Βόνεγκατ 1952, σελ. 184
Πηγές Επεξεργασία
- Μπίτνερ, Ουίλιαμ (1962). Πόε: Μία Βιογραφία. Βοστώνη: Little, Brown and Company. ISBN 978-0-316-09686-7.
- Μάιερς, Τζέφρι (1992). Έντγκαρ Άλλαν Πόε: Η Ζωή του και η Κληρονομιά του (Βιβλίο τσέπης έκδοση). Νέα Υόρκη: Cooper Square Press. ISBN 978-0-8154-1038-6.
- Σίλβερμαν, Κέννεθ (1991). Έντγκαρ Ά. Πόε: Πένθιμη και Ατέρμονη Μνήμη
(Βιβλίο τσέπης έκδοση). Νέα Υόρκη: Harper Perennial. ISBN 978-0-06-092331-0. - Σοβά, Ντον Μπ. (2001). Έντγκαρ Άλλαν Πόε Α ως Ω: Η Ουσιώδης Αναφορά στη Ζωή και στο Έργο Του (Βιβλίο τσέπης έκδοση). Νέα Υόρκη: Checkmark Books. ISBN 978-0-8160-4161-9.
- Τόμας, Ντουάιτ· Τζάκσον, Ντέιβιντ Κ. (1987). Η Καταγραφή του Πόε: Ένα Ντοκυμαντέρ της Ζωής του Έντγκαρ Άλλαν Πόε 1809-1849. Νέα Υόρκη: G. K. Hall & Co. ISBN 978-0-7838-1401-8.
- Τρες, Τζον (2002). «Σχόλια! Σχόλια! Ο Πόε εφευρίσκει την επιστημονική φαντασία». Στο: Χέις, Κέβιν Τζ. Η Συντροφιά του Κέμπριτζ στον Έντγκαρ Άλλαν Πόε. Κέμπριτζ: Cambridge University Press. σελίδες 113–132. ISBN 978-0-521-79326-1.
- Βόνεγκατ, Κουρτ (1952). «Κεφ. 18». Ο Πιανίστας. Νέα Υόρκη: Charles Scribner's Sons.
