Στρατονίκεια Καρίας

(Ανακατεύθυνση από Στρατονικεία Καρίας)

Συντεταγμένες: 37°18′47″N 28°3′51″E / 37.31306°N 28.06417°E / 37.31306; 28.06417

Η Στρατονίκεια ήταν αρχαία πόλη της Καρίας στη Μικρά Ασία, στα νοτιοανατολικά της Μύλασας και στα νότια του ποταμού Μαρσύα, παραπόταμο του Μαιάνδρου. Ιδρύθηκε κατά την ελληνιστική περίοδο από τους Σελευκίδες, ενώ η παλαιότερη Καριακή πόλη που υπήρχε στην περιοχή ονομαζόταν Χρυσαωρίς και ήταν η έδρα του Χρυσαορικού συστήματος.[1] Στη σημερινή περιοχή βρίσκεται το χωριό του Εσκιχισάρ της επαρχίας Μούγλων της Τουρκίας.

Στρατονίκεια Καρίας
Χάρτης
Είδοςαρχαία πόλη και αρχαιολογική θέση
Γεωγραφικές συντεταγμένες37°18′47″N 28°3′51″E
Διοικητική υπαγωγήΕπαρχία Μούγλων
ΧώραΤουρκία
Προστασίαενδεικτικός κατάλογος Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς (από 2015)
Commons page Πολυμέσα

Ιστορία Επεξεργασία

Αρχικός οικισμός Επεξεργασία

Στην τοποθεσία υπήρχε Καριακός ή Λυδικός οικισμός, ο οποίος ονομάζονταν Χρυσαωρίς,[1] και ήταν επίσης γνωστός και ως Ιδριάς ή Εδριείς.[2] Αργότερα καταλήφθηκε από τους Αχαιμενίδες Πέρσες, και μετέπειτα πέρασε στην Αθηναϊκή επιρροή με την καταβολή αντιτίμου 6 ταλάντων Συμμαχία της Δήλου, ενώ αποτέλεσε και μέλος της Χρυσαώριας συμμαχίας των πόλεων της περιοχής.[2]

Σελευκίδες Επεξεργασία

Σύμφωνα με τον Στράβωνα, η πόλη επανιδρύθηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. από τον βασιλιά Αντίοχο Α´ Σωτήρ των Σελευκιδών, ο οποίος την αφιέρωσε στη σύζυγο του τη Στρατονίκη της Συρίας. [3] Υπάρχουν και εναλλακτικές απόψεις ιστορικών οι οποίοι υποστηρίζουν πως η πόλη ιδρύθηκε από τον Αντίοχο Β´ Θεό, ή και ακόμα αργότερα από τον Αντίοχο Γ´ τον Μέγα.[2]

Η πόλη ευημέρησε και αναπτύχθηκε υπό τη διοίκηση των Σελευκιδών, και διέθετε εντυπωσιακά κτήρια και κατασκευές, όπως αγορά, γυμνάσιο, θέατρο, καθώς και νεκρόπολη.[2] Για κάποια περίοδο κατά τον 3ο αιώνα π.Χ. κατακτήθηκε από τους Πτολεμαίους,[2] και αργότερα η κυριαρχία της πέρασε στη Ρόδο,[4] η οποία έχασε την πόλη στις αρχές του 2ου αιώνα π.Χ. κατά τον πόλεμο με τον Φίλιππο Ε´ της Μακεδονίας, αλλά την ανέκτησε σύντομα έπειτα και τη διατήρησε έως το 167 π.Χ. μετά από τη συμμαχία της με τους Ρωμαίους, στους οποίους σύντομα έπειτα πέρασε η κυριότητα της πόλης.[2]

Ρωμαϊκή περίοδος Επεξεργασία

Το 130 π.Χ. ο Ευμένης Γ´ επιχείρησε να καταλάβει και να αυτονομήσει την πόλη από τους Ρωμαίους, ωστόσο η απόπειρα απέτυχε.[2]Το 88 π.Χ. ο Μιθριδάτης ΣΤ´ του Πόντου απέκτησε την περιοχή και τοποθέτησε φρουρά στην πόλη, ενώ παντρεύτηκε και μια κάτοικο της πόλης.[5] Το 40 π.Χ. η πόλη πολιορκήθηκε από τους Πάρθες ωστόσο δεν έπεσε, κάτι που αύξησε την υπόληψη της στον αυτοκράτορα Αύγουστο και τη Ρωμαϊκή γερουσία.[6] Αργότερα ο αυτοκράτορας Αδριανός άλλαξε το όνομα της πόλης σε Αδριανούπολη.[2]

Η πόλη εξέδιδε τα δικά της νομίσματα έως την εποχή του αυτοκράτορα Γαλιηνού (253–268 μ.Χ.).[7]

Κατά την Καθολική εγκυκλοπαίδεια υπάρχουν 3 γνωστοί χριστιανοί επίσκοποι από την πόλη αυτή, ο Εύπειθος ο οποίος μετείχε στη σύνοδο της Χαλκηδόνας το 451, ο Θεόπεμπτος στη σύνοδο της Κωνσταντινούπολης το 692, και ο Γρηγόριος στη σύνοδο της Νίκαιας το 787. Η πόλη εξακολουθεί να περιλαμβάνεται στις ανενεργές επισκοπικές έδρες της καθολικής εκκλησίας, [8][9] και παράλληλα βρίσκεται στη θρησκευτική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολεως.

Διάσημοι κάτοικοι Επεξεργασία

Κατά τα γραπτά του Κικέρωνα ο Μένιππος [10] ήταν διάσημος ρήτορας της εποχής με καταγωγή από την πόλη.

Άλλοι διάσημοι κάτοικοι ήταν ο γραμματικός Δράκων (170-90 π.Χ.), ο μαθηματικός Μητρόδωρος (2ος αιώνας π.Χ.),[2] και ο ολυμπιονίκης Αριστέας (1ος αιώνας μ.Χ.).

Σημερινή εποχή Επεξεργασία

Η αρχαιολογική περιοχή άρχισε να μελετάται για πρώτη φορά τον 18ο αιώνα. Στην περιοχή υπάρχει το χωριό του Εσκιχισάρ, στο οποίο υπάρχει μουσείο με αρχαιολογικά ευρήματα, κυρίως από τη ρωμαϊκή εποχή. Εξαίρεση αποτελεί ένα μυκηναϊκό κύπελο το οποίο βρέθηκε στην περιοχή και χρονολογείται από τον 12ο-11ο αιώνα π.Χ., ενώ το 2015 ανακαλύφθηκαν εγκαταστάσεις μαρμάρινων δημοσίων αποχωρητηρίων.[11]

Η περιοχή είναι επιβαρυμένη περιβαλλοντολογικά από την παρουσία λιγνιτωρυχείου.[2]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησης, v. 21
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 Καλογεροπούλου, Γεωργία· Καριώρης, Παναγιώτης (26 Σεπτεμβρίου 2006). «Στρατονίκεια (Αρχαιότητα)». Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού - Μικρά Ασία. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2017. 
  3. Στράβων, Γεωγραφική Υφήγηση, xiv. 2, Στέφανος Βυζάντιος, Εθνικά, s.v. "Stratoníkeia"
  4. Λίβιος, Ab urbe condita, xxxiii. 18, 30; Πολύβιος, Ἰστορίαι, xxx. 22
  5. Αππιανός, Μιθριδατικοί πόλεμοι", 21
  6. Τάκιτος, Χρονικά, iii. 62, Δίων Κάσσιος, Ρωμαἰκή ιστορία, xlviii. 26
  7. A.R. Meadows, 'Stratonikeia in Caria: the Hellenistic city and its coinage', Numismatic Chronicle, Vol. 162 (2002), pp. 79-134
  8. «CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Stratonicea». www.newadvent.org. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2017. 
  9. Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana, 2013, ISBN 978-88-209-9070-1), p. 976
  10. Κικέρων, Βρούτος, 91
  11. «Στην αρχαία Στρατονίκεια της Καρίας βρέθηκαν μαρμάρινες δημόσιες τουαλέτες! (φωτο)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-12-26. https://web.archive.org/web/20151226193838/http://www.pontos-news.gr/article/139715/stin-arhaia-stratonikeia-tis-karias-vrethikan-marmarines-dimosies-toyaletes-foto. Ανακτήθηκε στις 2017-03-06. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία