Στρατσίμιρ Μπάλσιτς

Ηγεμόνας της Ζέτας

Ο Στρατσίμιρ, σερβικά κυριλλικά: Страцимир Балшић‎‎ / Stracimir Balšić, αλβανικά: Strazimir Balsha‎‎,[1] (άκμασε 1360 – 15 Ιανουαρίου 1373) ήταν κύριος της Ζέτας, μαζί με τους δύο αδελφούς του Τζούρατζ Α΄ και Μπάλσα Β΄, περίπου. 1362–1372. Η οικογένεια Μπάλσιτς ανέλαβε τη Ζέτα, μέχρι το 1362, μετά την πτώση της αυτοκρατορίας της Σερβίας. Ο Στρατσίμιρ έλαβε μοναστικούς όρκους και απεβίωσε το 1373. Άφησε τρεις γιους, από τους οποίους ο Τζούρατζ Β΄ έγινε αργότερα κύριος της Ζέτας.

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν ο μεγαλύτερος [2] γιος του Μπάλσα Α΄ και αδέλφια του ήταν ο Μπάλσα Β΄ και ο Τζούρατζ Α΄), ενός μικρού ευγενούς που κατείχε μόνο ένα χωριό κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης τού Στέφαν-Ούρου Δ΄ Ντούσαν (Ισχυρού) αυτοκράτορα της Σερβίας (βασ. 1331–1355). [3] Μερικά χρόνια μετά το τέλος του αυτοκράτορα, ο Μπάλσα Α΄ και οι γιοι του κατάφεραν να επεκτείνουν την τοπική τους εξουσία, ξεκινώντας με την κατάληψη εδαφών που προηγουμένως κατείχε ο κύριος Ζάρκo (νότια της λίμνης Σκάνταρ, Κάτω Ζέτα). [3] Το 1361, κατά τη διάρκεια μίας σύγκρουσης μεταξύ της Δημοκρατίας της Ραγκούσας και του Βόγισλαβ Βογίνοβιτς, υποστήριξαν τη Ραγκούσα. [4] Γι' αυτό, έγιναν πολίτες της Ραγκούσας τον Μάιο ή στις 3 Ιουλίου 1361. Το 1362, τα τρία αδέρφια σκότωσαν [5] τον čelnik Τζούρατζ Ιλίγιιτς, και επεκτάθηκαν περαιτέρω στην Άνω Ζέτα. [3] Ο πατέρας τους απεβίωσε την ίδια χρονιά. [3] Τα αδέλφια διαδέχθηκαν τον πατέρα τους κυβερνώντας τη Ζέτα μαζί, αν και ο Τζούρατζ Α΄ ήταν η κύρια προσωπικότητα. [2] Ονομάζοντο επαρχιακοί άρχοντες (oblastni gospodari) στα καταστατικά του αυτοκράτορα Στέφαν-Ούρου Ε΄ του Αδύναμου (βασ. 1355–1371). [3] Το 1368, μετά την επίθεση του Τζούρατζ Α΄ στο Κότορ, η σερβική Αυλή έκρινε ότι αυτός εξεγέρθηκε. Οι αδελφοί μεταστράφηκαν από την Ορθοδοξία στον Ρωμαιοκαθολικισμό το 1368–1369, προκειμένου να προωθήσουν τις παράκτιες φιλοδοξίες τους. [6]

Ο Στρατσίμιρ έγινε μοναχός και εκάρη πριν από το τέλος του, στις 15 Ιανουαρίου 1373, και την εξουσία μοιράζοντο πλέον ο Τζούρατζ Α΄, ο Μπάλσα Β΄ και ο γιος τού Σρατσίμιρ, Τζούρατζ Β΄, που ο καθένας κατείχε μία ξεχωριστή κτήση για εισόδημα (appanage). [2]

Οικογένεια Επεξεργασία

Ο Στρατσίμιρ νυμφεύτηκε πρώτα την Ειρήνη Ντουκλίνα και μετά τη Μιλίσα Μρνιαβτσέβιτς, κόρη του Βουκάσιν Μρνιαβτσέβιτς βασιλιά της Σερβίας. [7] Είχε τρεις γιους με τη Μιλίτσα:

  • Τζούρατζ Β΄ 1385–1403, παντρεύτηκε τη Γιελένα Λαζάρεβιτς [8].
  • Γκόγικo απεβ. πριν το 1372.
  • Iβάνις απεβ. πριν από το 1372.

Σημειώσεις Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Mueller C., Reinhard (2021). Late Medieval Venice: Economy and Society. Italy: Viella Libreria Editrice. σελ. 579. 
  2. 2,0 2,1 2,2 Fine 1994
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Fajfrić 2000, ch. 44, "Oblasni gospodari"
  4. Fine 1994
  5. Fine 1994
  6. Fine 1994
  7. Soulis 1984
  8. Fine 1994