Συζήτηση:Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών - Πειραιώς

Άλλες συζητήσεις [κατάλογος]

Κάποια σημεία:

η ΕΠΣΑ-Π μετονομάζεται το 1921 σε ΕΠΣ Ελλάδος με την προτροπή του δ/ντή της ΧΑΝ Αθηνών, Μάρριοτ, ώστε να αρχίσει να αποτελεί πανελλήνια ομοσπονδία (αρχικά τουλάχιστον κατ' όνομα) και να διεκδικήσει τη θέση της από τον ΣΕΑΓΣ ως η ανώτατη ποδοσφαιρική αρχή της χώρας

επομένως, από τα 4 πρωταθλήματα που κακώς αναφέρονται ως ΕΠΣ Αθηνών-Πειραιώς, μόνο για το πρώτο του 1920-21 είναι σωστός ο τίτλος και αυτό αμφίβολο, καθώς (συν)διοργανώθηκε από τις ΧΑΝΑθ και ΕΠΣΑ-Π (ή και αποκλειστικά την πρώτη). Τα επόμενα τρία είναι πρωταθλήματα της περιοχής Αθηνώς-Πειραιώς, αλλά διοργάνωσης ΕΠΣΕ (χωρίς βέβαια το "Ελλάδος" να τους προσδίδει από μόνο του κάποια πανελλήνια εμβέλεια).

παρά την ίδρυσή της από το 1919, ο ΣΕΑΓΣ δεν αναγνωρίζει την ΕΠΣΕ ως ένωση (αυτή καθ' αυτή) ποδοσφαιρικών σωματείων παρά μόνον στις αρχές του 1924! (Ιανουάριος έως Μάρτιος), οπότε και θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι αυτή αναλαμβάνει και τυπικά το ρόλο της ανώτατης ποδοσφαιρικής αρχής στη χώρα. Και λέμε ότι θα "μπορούσε", καθώς σε λιγότερο από δίμηνο έρχεται η αποχώρηση των αθηναϊκών σωματείων και η ίδρυση της ΕΠΣΑ (στη ουσία όμως προγραμματισμένης από τα τέλη του 1923), με την ΕΠΣΕ να μετεξελίσσεται αναγκαστικά σε ΕΠΣ Πειραιώς εντός του επομένου έτους, όταν αποχωρεί και ο ΑΠΟ Γουδή.

η ΕΠΣ Μακεδονίας-Θράκης ιδρύεται ως Ποδοσφαρική Ένωση Μ-Θ στις 20 Οκτωβρίου 1923, με το 1ο πρωτάθλημα Θεσσ/κης να έχει διοργανώσει η ΧΑΝΘ, γεγονός που από μόνο του λέει πολλά σχετικά με το πρωτάθλημα Ελλάδος εκείνης της χρονιάς

το σίγουρο είναι ότι η ΕΠΣΕ δεν διοργάνωσε το πρωτάθλημα του 1923. Απλά, αναμετρώνται στη Θεσσαλονίκη ο Πειραϊκός Σύνδεσμος, νικητής Αθηνών-Πειραιώς στη διοργάνωση της ΕΠΣΕ (μίας ποδοσφαιρικής ένωσης μη ανεγνωρισμένης ακόμα από τον ΣΕΑΓΣ) με τον Άρη, νικητή στην αντίστοιχη της Θεσσ/κης της ΧΑΝΘ (μίας οργάνωσης που δεν είναι καν ποδοσφαιρική).

Πάμε τώρα λίγο πιο πίσω:

έως και την αναγνώριση της ΕΠΣΕ στις αρχές του 1924, ο ΣΕΑΓΣ και συγκεκριμένα η Τεχνική Επιτροπή Ποδοσφαιρίσεως (ΤΕΠ) που έχει συστήσει, αποτελεί τυπικά τον αποκλειστικά αρμόδιο για την προώθηση του αθλήματος στην Ελλάδα και φυσικά τη διεξαγωγή επίσημων ποδοσφαιρικών διοργανώσεων. Όμως, το έργο της επιτροπής έχει εσκεμμένα ατονήσει, καθώς ο ΣΕΑΓΣ βλέπει την εξάπλωση του ποδοσφαίρου ως σημαντικό κίνδυνο για την ύπαρξη των αθλημάτων στίβου και κυρίως της γυμναστικής (αυξανόμενο ενδιαφέρον για μπάλλα → λιγότερα παιδιά σε όλα τα άλλα και βασικά μείωση εισιτηρίων στους αγώνες).

επομένως δεν είναι καθόλου παράξενο -όσο και εάν ληφθούν υπόψη οι επί σχεδόν μία 10ετία ενδιάμεσοι πόλεμοι- πως ο ΣΕΑΓΣ διοργάνωσε για τελευταία φορά ποδοσφαιρικούς αγώνες το Φεβρουάριο του 1912! Κάτι τέτοιο έκανε η ΕΟΑ το 1914, ίσως και ο ίδιος ο ΣΕΑΓΣ το 1917 στα πλαίσια των Ετήσιων Αθλητικών Αγώνων του και πέραν τούτου... ουδέν. Άρα δεν ευσταθεί ως επιχείρημα το ότι εφόσον δεν διοργάνωσε εκείνα τα πρωταθλήματα ο καθ' ύλην αρμόδιος ΣΕΑΓΣ, αυτά πρέπει να θεωρηθούν a priori ως ανεπίσημα (υπάρχουν αρκετοί και αρκετά σοβαροί άλλοι λόγοι υπέρ αυτού, όπως και αντίστοιχοι κατά).

με την αναγνώριση από τον ΣΕΑΓΣ των ΕΠΣΑ (καλοκαίρι; 1924) και ΠΕΜ-Θ, δεν υφίσταται ανώτατη ποδοσφαιρική αρχή στη χώρα, παρά τρεις κατά τόπους ενώσεις οι οποίες διεξάγουν τα δικά τους πρωταθλήματα για τρεις περιόδους (χωρίς οι νικητές να συναντώνται μεταξύ τους για κάποιον πανελλήνιο τίτλο). Ως εκ τούτου, το ελληνικό ποδόσφαιρο διοικήθηκε επίσημα από τον ΣΕΑΓΣ, αλλά ανεπίσημα από την ΕΠΣΕ μεταξύ 1919 και κάπου στα μέσα του 1924 (ως ΕΠΣΑ-Π μέχρι το 1921, ως ΕΠΣΕ ακολούθως). Στη συνέχεια... το χάος, μέχρι τις 14 Νοεμβρίου 1926 και την ίδρυση της ΕΠΟ, η οποία και έδωσε τέλος στο πρόβλημα της κατακερματισμένης οργάνωσης του αθλήματος (για να δημιουργήσει ένα σκασμό άλλα ).