Συζήτηση:Αναγέννηση

Τελευταίο σχόλιο: πριν από 8 έτη από Ignoto στο θέμα Μια κριτική
Επιχείρηση Αποτίμησης Ζωτικών Λημμάτων Αυτό το λήμμα είναι αντικείμενο της Επιχείρησης Αποτίμησης Ζωτικών Λημμάτων, μιας συλλογικής προσπάθειας για την αποτίμηση και δημιουργία στατιστικών για τα λήμματα ζωτικής σημασίας της Βικιπαίδειας.
Γ Αυτό το λήμμα αποτιμήθηκε ως λήμμα τάξης Γ κατά την κλίμακα ποιότητας.

Κοράνιο Επεξεργασία

Συγνώμη, δεν κατάλαβα τι σχέση έχει το Κοράνιο με την Αναγέννηση. Μήπως μπήκε σε λάθος μέρος;--87.203.204.82 16:07, 7 Νοεμβρίου 2006 (UTC)Απάντηση

αποθετικά ρήματα Επεξεργασία

Το ρήμα 'επεξεργάζομαι' είναι αποθετικό δηλαδή έχει ενεργητική σημασία και είναι μεταβατικό σε αντίθεση με τη μορφολογία του που ανήκει στη μέση και παθητική φωνή. Επομένως η χρήση στην πρόταση 'το λήμμα επεξεργάστηκε για τελευταία φορά στις ....' είναι τελείως λάθος. Ποιος το επεξεργάστηκε; Το σωστό θα ήταν 'τελευταία επεξεργασία στις ......' ή 'το λήμμα το επεξεργάστηκαν (αόριστο υποκείμενο: οι χρήστες) για τελευταία φορά ....'


Μια κριτική Επεξεργασία

Πρόκειται για ένα από τα πιο φλύαρα, χαώδη και αντιφατικά λήμματα της ΒΠ. (Αναφέρομαι κατά κύριον λόγον στα διαλαμβανόμενα στο -κλειδωμένο βέβαια- αγγλικό λήμμα, μετάφραση του οποίου αποτελεί το παρόν). Το χειρότερο σ’ αυτό το λήμμα είναι οι δεκάδες (τεκμηριωμένες πάντοτε) αλληλοσυγκρουόμενες, καινοφανείς και εκπλήσσουσες γνώμες που εξαπολύονται εναντίον του ανυπεράσπιστου αναγνώστη, που δεν μπορεί να καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα, όπως θα έπρεπε μετά την ανάγνωση ενός εγκυκλοπαιδικού λήμματος. Λίγα από τα πολλά :

  • «Αυτή η ανάλυση υποστηρίζει πως, την περίοδο που τα ισχυρά ευρωπαϊκά κράτη (Γαλλία και Ισπανία) είχαν απολυταρχικές [προφανώς «απόλυτες»] μοναρχίες, ενώ άλλα βρίσκονταν υπό την εξουσία της Εκκλησίας, οι ανεξάρτητες ιταλικές δημοκρατίες, πατώντας [;] στις αρχές του καπιταλισμού που πρωτοεμφανίστηκαν σε μοναστηριακά κτήματα, δημιούργησαν μια εμπορική επανάσταση χωρίς προηγούμενο, η οποία προηγήθηκε και χρηματοδότησε την Αναγέννηση». –Τα κράτη που βρίσκονταν υπό την εξουσία της Εκκλησίας ήταν ένα, τα λεγόμενα Παπικά κράτη (περίπου από την Ρώμη ώς την Μπολόνια, πλην Τοσκάνης), οι ιταλικές δημοκρατίες πόσο δημοκρατίες ήταν άραγε και τα περί του καπιταλισμού που πρωτοεμφανίστηκε σε μοναστηριακά κτήματα είναι πρωτάκουστα.
  • « η Ιταλία φαίνεται να είχε εξέλθει από το Φεουδαλισμό με αποτέλεσμα η κοινωνία της να στηρίζεται στους εμπόρους και τις συναλλαγές». –Ο φεουδαλισμός καταργήθηκε στο βασίλειο της Σαρδηνίας (Σαβοΐα, Πεδεμόντιο) στα τέλη του 18ου αιώνα, στην δε λοιπή Ιταλία υφίστατο για καιρό ακόμη.
  • «Σχετική με το παραπάνω ήταν η αντιμοναρχική ιδεολογία, αντιπροσωπευτικό δείγμα της οποίας είναι η διάσημη τοιχογραφία της πρώιμης Αναγέννησης με τίτλο "Αλληγορία της Καλής και Κακής Διακυβέρνησης" στη Σιένα, έργο του Αμπρότζιο Λορεντσέττι». –Στρατευμένη τέχνη τον 14ο αιώνα ; αντιμοναρχική ιδεολογία ; εγχώρια προπαγάνδα της πολιτικοοικονομικής ολιγαρχίας ; ή απλώς μια παραγγελία για διακόσμηση του Palazzo Pubblico ;
  • «αυτές οι δημοκρατικές πόλεις αφιερώθηκαν στην έννοια της ελευθερίας». – Όταν λέω ότι γνώμες διάφορες εξαπολύονται κατά πάνω μας το εννοώ. Ελευθερία για τις πόλεις αυτές ήταν η ανεξαρτησία των κυριάρχων τους από τον αυτοκράτορα ή τον πάπα. Τίποτα άλλο.
  • «Σύμφωνα με μια θεωρία, ο αντίκτυπος στη Φλωρεντία του Μαύρου Θανάτου, που χτύπησε την Ευρώπη μεταξύ των ετών 1348 και 1350, επέφερε ριζική αλλαγή στην κοσμοθεωρία των Ιταλών του 14ου αιώνα. Η πανούκλα χτύπησε με σφοδρότητα την ιταλική χερσόνησο και έχει διατυπωθεί η άποψη πως η εξοικείωση αυτή με το θάνατο έκανε τους διανοούμενους να αναθεωρήσουν την αξία της επίγειας ζωής, σε σχέση με την πνευματικότητα και την προετοιμασία για τη μεταθανάτια ζωή». –Η Φλωρεντία εδώ γιατί αναφέρεται ιδιαίτερα, αφού η πανούκλα χτύπησε όλη την χερσόνησο ; Τελικά πού κατέληξαν οι διανοούμενοι ; στο ότι έπρεπε να γλεντήσουν όσο ζούσαν ή ότι έπρεπε να προετοιμαστούν για τον θάνατο ; Και πώς το «κύμα ευσέβειας» που αναφέρεται αμέσως παρακάτω, παρήγαγε τις Αφροδίτες του Μποττιτσέλλι και του Τζορτζόνε ;
  • «Χάρη στη μείωση πληθυσμού, η αξία της εργατικής τάξης μεγάλωσε και οι κοινοί άνθρωποι άρχισαν να απολαμβάνουν περισσότερες ελευθερίες....αλλά για τους ασθενέστερους οικονομικά αυτό ήταν αναπάντεχη τύχη. Οι επιζώντες της πανώλης δεν είδαν απλά τις τιμές να πέφτουν, αλλά και τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις να αφθονούν, ενώ οι περισσότεροι κληρονόμησαν τις ιδιοκτησίες αποθανόντων συγγενών τους». - Απίθανες οικονομικές ερμηνείες σχετικά με την ερήμωση ενός τόπου. Ας εξοντώσουμε λοιπόν οι μισοί τους άλλους μισούς για να πάρουμε τις επιχειρήσεις των φίλων και τα ακίνητα των συγγενών. Και πώς μεγάλωσε η αξία της εργατικής τάξης όταν (αμετάφραστο αυτό στο ελληνικό λήμμα) ήταν αυτή που θερίστηκε κυριολεκτικά από την πανούκλα ;
  • Τί νόημα έχει η τελευταία παράγραφος του υποκεφαλαίου «Θρησκεία» και όλη αυτή η φλυαρία περί Παύλου Γ΄, τη στιγμή που δεν αναφέρονται οι αντιπροσωπευτικότεροι πάπες της Αναγέννησης Ιούλιος Β΄και Λέων Ι΄;
  • «Πολλοί από τους ανθρώπους που έζησαν κατά την Αναγέννηση δεν την αντιμετώπιζαν ως τη "χρυσή εποχή" που φαντάστηκαν ορισμένοι συγγραφείς του 19ου αιώνα, αλλά αντίθετα εξέφραζαν την ανησυχία τους για τις κοινωνικές αυτές ασθένειες».-Είναι αυτή διαπίστωση που πρέπει να αναφερθεί ; Υπάρχει εποχή που να μη γίνεται το ίδιο ; Κι εν πάση περιπτώσει ας μεταφραζόταν η σχετική περί Σαβoναρόλα σημείωση του αγγλικού λήμματος.
  • «μειώνοντας τα μέσα που κατείχαν οι γυναίκες το Μεσαίωνα» -Ποια ήταν αυτά τα μέσα που είχαν οι γυναίκες κατά τον Μεσαίωνα και δεν τα είχαν κατά την Αναγέννηση ; Γενικεύτηκε ο Σαλικός Νόμος ; Ατόνισαν τα ιπποτικά ιδανικά ; Ασχήμυναν οι γυναίκες ;
  • «Ορισμένοι ιστορικοί έχουν αρχίσει να θεωρούν πως η λέξη «Αναγέννηση» τείνει να φορτίζεται άσκοπα, υποννοώντας μια αναμφισβήτητα θετική αναγέννηση από την υποτιθέμενη πιο πρωτόγονη "Σκοτεινή Εποχή"». – Χωρίς σχόλια.
  • Στο υποκεφάλαιο «Κοινωνικές και πολιτικές δομές στην Ιταλία» πληροφορούμαστε ότι οι λογοδοτικές (;) κυβερνήσεις ήταν αυτές που εξέθρεψαν την Αναγέννηση. Το πόσο δημοκρατικές ήταν αυτές οι ολιγαρχίες του ξίφους ή του πλούτου είναι γνωστό. Σε ποιον λογοδοτούσαν (αν ερμηνεύω σωστά τον όρο) οι δούκες του Ουρμπίνο, οι Έστε της Φερράρα και οι Γκοντζάγκα της Μάντουα είναι άγνωστο. Αλλά όπως και νά 'χει το πράγμα, εκτοξεύεται τελικά κατά πάνω μας και η γνώμη του δημοκρατικού Μισελέ ότι την Αναγέννηση δεν την δημιούργησαν τα «δημοκρατικά» ιταλικά κρατίδια αλλά η απολυταρχική Γαλλία.

Με μία λέξη, κυκεών. Πολύ σοφά το αγλικό λήμμα είναι κλειδωμένο.

  • Για την απόδοση του λήμματος στα Ελληνικά ένα μόνο θα πω : στο τέλος του υποκεφαλαίου «Λατινική και ελληνική φάση του αναγεννησιακού ουμανισμού», αντί στον Μανουήλ Χρυσολωρά να προστεθούν οι Μιχαήλ Αποστόλης, Ιωάννης Αργυρόπουλος, Δημήτριος Χαλκοκονδύλης, Ιανός Λάσκαρις κ.α., αντίθετα αγνοήθηκαν οι αναφερόμενοι στο αγγλικό λήμμα Βησσαρίων και Λέων Αλλάτιος. Και καλά να μη προστεθούν οι μεν, αφού πρόκειται για μια ξερή μετάφραση. Αλλά γιατί να αγνοηθούν οι δε ; --Ignoto (συζήτηση) 17:24, 27 Αυγούστου 2015 (UTC)Απάντηση
Επιστροφή στη σελίδα "Αναγέννηση".