Συζήτηση:Λύττος Ηρακλείου

   ΤΟ υδραγωγείο της Λύττου ήταν ένα καταπληκτικό έργο που ακόμα και σήμερα προκαλεί δέος. Αρκεί να αναφερθεί ότι είχε μήκος περί τα 25 χιλιόμετρα, έφθανε από το χωριό Κράσι μέχρι τη Λύττο, διέσχιζε βουνά, γκρεμούς και λαγκάδια κατά μήκος των βορείων παρειών των Λασιθιώτικων βουνών και στο τέλος χρειάστηκε να κατασκευαστεί μια τεράστια υδατογέφυρα της οποίας το ύψος σε κάποια σημεία έφθανε τα 50 μέτρα για να καλυφθεί έτσι μια τεράστια κοιλάδα, να γεφυρωθούν δύο βουνά για να περάσει από πάνω της ο αγωγός του νερού.                                                                                                                 Ο αγωγός αυτός είχε πλάτος περί τα 25 και βάθος περί τα 35 εκατοστά και ήταν καλυμμένος σε όλο το μήκος του από κεραμικές πλάκες πάχους  5 εκατοστών. Σε πολλά σημεία ήταν λαξευμένος ολόκληρος επάνω στους βράχους. Σε όλη σχεδόν τη διαδρομή του υπάρχουν ακόμα και σήμερα εμφανή τα σημάδια της διέλευσής του.      Κατάπληξη προκαλεί η ακρίβεια της κλίσης του αγωγού που σε όλο το μήκος των 25 χιλιομέτρων είναι παντού η ίδια και ακριβώς 8./οοο.                       Πλείστοι μύθοι και θρύλοι ακολουθούν αυτό το υπέροχο δημιούργημα των ανθρώπων εκείνης της εποχής και φθάνουν μέχρι των ημερών μας.Πέρα λοιπόν από τους Σαραντάπηχους που λέγεται ότι το έφτιαξαν, ένας άλλος θρύλος που μου τον διηγήθηκε κάποτε μια εκατόχρονη γιαγιά που στο χωριό μας την λέγαμε Ασκιανή,  γιατί προφανώς καταγόταν από τους Ασκούς,λέει πως κάποτε ο πρωτομάστορας του έργου ξέχασε το σφυρί του στο Κράσι και του το έδωσαν στη Λύττο χέρι με χέρι! Τόσοι πολλοί άνθρωποι δούλευαν εκεί!                                                                                                                                                                                                                                                        Τελικά, μόλις παρήκμασε η Λύττος, ακολούθησε τάχιστα η καταστροφή της λειτουργικότητας του έργου αυτού διότι το νερό ήταν πολύτιμο σε όλη τη διαδρομή  του, και καθώς δεν υπήρχαν πλέον νόμοι και φύλακες, μπορούσε ο καθένας να καταστρέψει τον αγωγό σε οποιοδήποτε σημείο της απέραντης διαδρομής του και  να οδηγήσει το νερό όπου αυτός ήθελε.                                                                                                                  Δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για να τεκμηριωθεί επακριβώς η χρονική περίοδος της κατασκευής του μοναδικού αυτού έργου, αλλά από κάποιους υπολογισμούς  συμπερένεται ότι κατασκευάστηκε περί το 150 μ.Χ. από τον αυτοκράτορα Ανδριανό που ήταν φίλα προσκείμενος στη Λύττο.-                                                                                                                                                              Π                                                                                                                         ΧΟΜΟ-ΣΑΠΙΕΝΣ.-