Συζήτηση:Σίγμα

Περί S (sτίγμα) καί Σ (σίγμα).

Περί S (sτίγμα) καί Σ (σίγμα).

Θεωρώ ὅτι ὲχει υπάρξει μεγάλη σύγχυση μεταξύ τοῦ S (sτίγμα) καί Σ (σίγμα). Οι παλαιοί αγνοώντας τις ιδιότητες του καθ’ενός εξ αὐτῶν, τά ενοποίησαν. Εγὼ βλέπω ότι αυτά τα δύο οὐ δύναται ενοποιηθήναι διότι ενέχουν διαφορετικές ιδιότητες. Το s (sτίγμα) είναι μόριον και το Σ (σίγμα) είναι πνεῦμα.

Τό Σ (σίγμα) ὥς δασύ πνεῦμα τό χρησιμοποιούμε διά τήν sύνθεσιν τοῦ μέλλοντος τῶν ρημάτων καί τοῦ ἀορίsτου. Τό Σ ἐπιφέρει εις αυτές τις περιπτώσεις τό αόριsτον τοῦ αορίsτου καί τοῦ μέλλοντος.

Τό sτίγμα (S) είναι ἐπιτατικόν καί sτερητικόν μόριον. Συντάσσεται εις τις συλλαβές προ τῶν στοιχείων καί ἐπιφέρει τά προαναφερθέντα. Περιορίζει τήν συλλαβή παν, Τήν κάνει sπαν καί ἔχομεν τό sπάνιον. Τροποποιεί τόν πόρον καί ἔχομεν sπόρον. επιτάσσεται τοῦ φαγείου καί ἔχομεν ςφαγεῖον. εκ τοῦ κάφος τό πνεῦμα, ἔχομεν ςκάφος. Καί απαιτείται καί δέν απαιτείται μέγα πνεῦμα διά τήν ποίηση ενός σκάφους.

Ὁ ςκένος εκ τοῦ κενός. (καταχρηστικῶς Ξένος ). Εδῶ τό ς είναι καί ἐπιτατικόν καί στερητικόν μόριον. Στερητικῶς δεικνύει τήν στέρηση τοῦ κενοῦ διά της φιλοξενίας καί επιτατικώς δεικνύει πόσο μεγάλως κενός είναι ὁ σκένος εις αὐτόν εδῶ τόν χῶρον.

Ἔχομεν sτοιχεῖον εκ τοῦ τοιχείου. Αυτό το εξηγεί καλά ο Πλάτων λέγοντας: <<Στοιχεῖον: τὸ συνάγον καὶ διαλύον τὰ σύνθετα. >> Η επίταση τοίχους είναι η σύναξη των συνθέτων και η στέρηση τοίχους είναι η διάλυση των συνθέτων. Ο τοίχος έχει πολλά τούβλα (στοιχεία).

Τό σμικρό εκ του μικρού. Και μας λέει ο Σωκράτης μία πολύ παρεξηγημένη σκέψη• πρὸς ἐμαυτὸν δ’ οὖν ἀπιὼν ἐλογιζόμην ὅτι τούτου μὲν τοῦ ἀνθρώπου ἐγὼ σοφώτερός εἰμι• κινδυνεύει μὲν γὰρ ἡμῶν οὐδέτερος οὐδὲν καλὸν κἀγαθὸν εἰδέναι, ἀλλ’ οὗτος μὲν οἴεταί τι εἰδέναι οὐκ εἰδώς, ἐγὼ δέ, ὥσπερ οὖν οὐκ οἶδα, οὐδὲ οἴομαι• ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι . Εδώ το σμικρό δεν είναι ούτε πολύ μικρό ούτε λίγο μικρό• είναι πολύ μικρό αλλά και πολύ μεγάλο σε σημασία συνάμα.Nestanaios 13:19, 5 Δεκεμβρίου 2011 (UTC)