Συρταρωτό μυθιστόρημα

Μυθιστόρημα στο οποίο η αφήγηση της κύριας ιστορίας διακόπτεται από δευτερεύουσες ιστορίες

Συρταρωτό μυθιστόρημα (γαλλικά: Roman à tiroirs) ή συρταρωτή κωμωδία είναι αφηγηματική τεχνική που αφορά κείμενα στα οποία η διήγηση της κύριας ιστορίας διακόπτεται με την παράθεση δευτερευουσών ιστοριών που δεν είναι απαραίτητες για την εξέλιξη της κύριας ιστορίας και όπου το πεπρωμένο και οι περιπέτειες των διαφόρων ηρώων διασταυρώνονται ή καθρεφτίζονται μέσα στις φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες.[1] [2]Τα δευτερεύοντα μέρη μερικές φορές αναφέρονται ως ενσωματωμένες ιστορίες, με την κύρια ιστορία να είναι η ιστορία -πλαίσιο. Σε ορισμένα μυθιστορήματα, τα δευτερεύοντα μέρη μπορεί να διακόπτονται από επί πλέον ενσωματωμένες αφηγήσεις. Τα μυθιστορήματα αυτής της τεχνικής είναι μακροσκελή, καθώς η επίλυση της κύριας αφήγησης καθυστερεί λόγω των παρεμβαλλόμενων δευτερευόντων ιστοριών.

Ζιλ Μπλας του Αλαίν Ρενέ Λεσάζ χαρακτηριστικό Συρταρωτό μυθιστόρημα

Η έκφραση είναι γαλλικός όρος και φαίνεται να χρησιμοποιήθηκε από τα μέσα του 18ου αιώνα αρχικά σε σχέση με θεατρικά έργα. [3]

Παραδείγματα

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Από το οπισθόφυλλο του Χειρόγραφου της Σαραγόσα του Γιαν Ποτότσκι, εκδ. Ψυχογιός
  2. . «hal.archives-ouvertes.fr/Berinus, le piège et l'errance : entre roman à tiroirs et roman de chevalerie». 
  3. "Romans à tiroirs" d'hier et d'aujourd'hui: Parodie et experimentation romanesque. Maria Eduarda Keating
  4. . «gallica.bnf.fr/essentiels/alain-rene-lesage/gil-blas». 
  5. . «xn--qxaek7au.gr/forum/"Συρταρωτό μυθιστόρημα"-Το χειρόγραφο της Σαραγόσα-Γιάν Ποτότσκι».