Σωματική δυσμορφική διαταραχή

Η σωματική δυσμορφική διαταραχή (αγγλικά: body dysmorphic disorder‎‎), περιστασιακά ονομάζεται ακόμα ως δυσμορφοφοβία (μη παραληρητική) (αγγλικά: nondelusional dysmorphophobia‎‎), είναι μια διανοητική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από την έμμονη ιδέα ότι κάποια πτυχή του μέρους του σώματος ή της εμφάνισης ενός ατόμου είναι σοβαρά λανθασμένη και δίνει ασυνήθιστες δικαιολογίες για να κρύψει ή να σταθεροποιήσει το δυσμορφικό μέρος του.[1] Στην παραπλανητική παραλλαγή της ΔΣΔ, το ελάττωμα είναι φανταστικό.[2] Εάν το ελάττωμα είναι πραγματικό, η σημασία του είναι υπερβολική.[2] Είτε έτσι είτε αλλιώς, οι σκέψεις για τη δυσμορφία είναι διαδεδομένες και ενοχλητικές, καταλαμβάνοντας μέχρι και αρκετές ώρες την ημέρα ή και περισσότερο. Το DSM-5 κατηγοριοποιεί την ΔΣΔ στο ψυχαναγκαστικό φάσμα και το διακρίνει από την νευρική ανορεξία.

Σωματική δυσμορφική διαταραχή
Ειδικότηταψυχιατρική, psychomotor education και κλινική ψυχολογία
Ταξινόμηση
ICD-10F45.2
ICD-9300.7

Εκτιμάται ότι η ΔΣΔ επηρεάζει έως και το 2.4% του πληθυσμού.[2] Ξεκινά συνήθως στην εφηβεία και επηρεάζει και τα δύο φύλα.[2][3] Η μυϊκή δυσμορφία, υποτύπος της ΔΣΔ, όπου ένα άτομο αντιλαμβάνεται το σώμα του ως πολύ μικρό, επηρεάζει κυρίως τους άνδρες.[4] Εκτός από το να σκέφτεται για το ελάττωμα, μπορεί να το ελέγχει και συγκρίνει επανειλημμένα το αντιληπτό ελάττωμα και μπορεί να υιοθετήσει ασυνήθιστες συνήθειες για να αποφύγει την κοινωνική επαφή που μπορεί να το εκθέσει.[2] Φοβούμενος το στίγμα της ματαιοδοξίας, ένας ασθενής της διαταραχής συνήθως κρύβει την έγνοια.[2] Συνήθως είναι ανυποψίαστη ακόμη και στους ψυχίατρους, με αποτέλεσμα να είναι υποδιαγνωσμένη ασθένεια.[2] Προκαλώντας βαθιά βλάβη στη ποιότητα ζωής μέσω της εκπαιδευτικής και επαγγελματικής δυσλειτουργίας και κοινωνικής απομόνωσης, οι ασθενείς της ΔΣΔ έχουν υψηλά ποσοστά αυτοκτονικών σκέψεων και απόπειρων αυτοκτονίας.[2]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Cororve, Michelle; Gleaves, David (August 2001). «Body dysmorphic disorder: A review of conceptualizations, assessment, and treatment strategies». Clinical Psychology Review 21 (6): 949–970. doi:10.1016/s0272-7358(00)00075-1. https://archive.org/details/sim_clinical-psychology-review_2001-08_21_6/page/949. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Bjornsson AS; Didie ER; Phillips KA (2010). «Body dysmorphic disorder». Dialogues Clin Neurosci 12 (2): 221–32. PMID 20623926. 
  3. Mufaddel Amir, Osman Ossama T, Almugaddam Fadwa, Jafferany Mohammad (2013). «A review of body dysmorphic disorder and Its presentation in different clinical settings». Primary Care Companion for CNS Disorders 15 (4). doi:10.4088/PCC.12r01464. PMID 24392251. 
  4. Katharine A Phillips, Understanding Body Dysmorphic Disorder: An Essential Guide (New York: Oxford University Press, 2009), pp 50–51.